بهترین و بدترین سناریوهایی احتمالی درباره دیدار رهبران آمریکا و کره شمالی/«ترامپ» و «اون» به توافق می‎رسند؟

به گزارش خبرداغ ؛ نشریه «استریتز تایمز»‌ با انتشار گزارشی در این باره می نویسد: کره شمالی مدل لیبی یا کنار گذاشتن یکباره برنامه هسته‌ای را رد کرده است. کیم روز پنجشنبه (۳۱ مه) گفته است که مسئله باید مرحله به مرحله حل شود. ترامپ استدلال می کند که هدف نهایی باید هسته‌ای‌زدایی منطقه شبه جزیره کره باشد. محتمل‌ترین نتیجه از مذاکرات می‌تواند توافق طرفین برای ادامه گفت و گوها باشد. 

دوطرف باید به طور عملی و رسمی اعلام کنند که خواستار هسته‌ای‌زدایی‌شدن شبه جزیره کره و برقراری صلح هستند. تحت یک توافق رسمی کره شمالی می تواند اعلام کند که مهلت آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای خود را در ازای مبادله با لغو تحریم‌ها تمدید می‌کند. آمریکا احتمالا خواهد خواست تا در هرگونه توافقی به صراحت ذکر شود که موشک‌های کوتاه‌برد کره شمالی متوقف شوند؛ موشک‌هایی که خطری برای متحدان امریکا یعنی کره جنوبی و ژاپن خواهند بود. دو کشوری که هر دو در برابر حملات آسیب‌پذیر هستند. 

کیم سال گذشته گفته بود که قابلیت حمله به امریکا از طریق سلاح هسته‌ای را کسب کرده است. از آن زمان او به طور موقت آزمایش‌های هسته‌ای و موشکی خود را به حالت تعلیق درآورده و تمام تاسیساتی که شش تجهیزات هسته‌ای در آن منفجر شده بود را تعطیل کرده است و تمرکزش را بر روی احیای اقتصاد کره شمالی قرار داده است. دکتر «ویپین نارانگ» استاد علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیا می گوید: «برای کیم هزینه‌ای ندارد که بگوید آزمایش موشکی یا هسته‌ای را در حال حاضر انجام نمی‌دهم چرا که آنان اکنون در چرخه و مرحله‌ای هستند که نیازی به این کار ندارند.

این بزرگترین نقطه اصطکاک خواهد بود. در حالی که ممکن است ترامپ و کیم در نخستین جلسه دیدار خود درباره تمام جنبه‌های خلع سلاح هسته ای با یکدیگر توافق نظر داشته باشند. بسیاری از کارشناسان می گویند که هنوز فاصله زیادی تا تحقق عملی آن وجود دارد. «میرا راپ هوپر» در مدرسه حقوق ییل در این باره می گوید برای تحقق این امر باید درک صحیحی از مسیر دیپلماتیک برای دستیابی به خلع سلاح هسته‌ای کامل و معتبر وجود داشته باشد. «داگلاس پال» معاون رییس مرکز مطالعات کارنگی در این‌باره می‌گوید که باید چارچوب زمان‌بندی شده به منظور مذاکرات درباره جزئیات خلع سلاح و هسته‌زدایی، تایید، راستی‌آزمایی و اجرای مراحل مختلف هسته‌ای‌زدایی تعیین شود. او معتقد است در آن زمان است که کره شمالی نشان می دهد آیا تا جای ممکن برای خلع تسلیحات مصمم است یا خیر. دکتر «لیزا کالینز» پژوهشگر مسائل کره در مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل می گوید که ممکن است چشم انداز زمانی تعیین شده یک دهه باشد. او می افزاید: «ترامپ به نظر می رسد فکر می کند که ظرف مدت سه تا شش ماه این موضوع را به سرانجام خواهد رساند. بیشتر کارشناسان هسته‌ای از بازه زمانی دستکم ده ساله صحبت می کنند».

توافق خوب برای امریکا توافقی است که در آن تولید موشک‌های بالستیک بین‌قاره‌ای کره شمالی متوقف شده و توانایی آن نیز از بین برده شود. منظور موشک‌های هواسونگ ۱۴ و هواسونگ ۱۵ است که می‌توانند برای حمله به کره جنوبی و ژاپن مورد استفاده قرار گیرند. همچنین، کره شمالی می‌تواند بر سر محدود کردن اندازه زرادخانه مواد لازم برای ساخت تسلیحات هسته‌ای خود معامله کند. چنین اقدامی نیازمند همراهی با بازرسی‌های معتبر برای کسب اطمینان از این موضوع است که نیروگاه هسته‌ای «یونگبیون» کره شمالی تولید و فعالیت خود را متوقف کرده است.

کارشناسان معتقدند که روند تایید و راستی‌آزمایی و بازرسی‌ها برای هرگونه توافقی ضروری است. توافق با کره شمالی بر سر این خواهد بود که کیم اجازه بازرسی بازرسان آژانس بین المللی  انرژی اتمی را از تاسیسات ان کشور بدهد تا این اطمینان حاصل شود که آن کشور به تعهدات خود پایبند است.

ترامپ می‌تواند به کیم مشوق‌های فوری و ملموس برای آغاز امحای تسلیحات هسته‌ای ارائه دهد. یکی از مهمترین این امتیازات تسریع در لغو شدیدترین تحریم‌های اقتصادی است که ایالات متحده در دهه‌های اخیر علیه کره شمالی وضع کرده است. ترامپ همچنین می تواند شمار نیروهای امریکایی در کره جنوبی را از ۲۸.۵۰۰ در حال حاضر به ۲۲ هزار نفر در کاهش دهد. این کاهش نیرو می‌تواند دستکم مطابق با اصلاحیه قانون مجوز دفاع ملی تصویب شده توسط کنگره باشد که در روز ۱۴ مه تایید شد. این چیزی است که ترامپ در کارزار انتخاباتی خود نیز درباره آن صحبت کرده بود.

در سطحی معقولانه امریکا می تواند موافقت کند که ابعاد و دامنه مانورهای نظامی خود را در شبه جزیره کره محدود کند. احتمال آن می رود که کره شمالی نیز در راستیا کاهش مانورهای نظامی خود اقدام کند.

بزرگترین خطر برای آمریکا آن است که ترامپ بیش از اندازه امتیاز دهد؛ آن هم در برابر دریافت امتیاز ناچیز از کره شمالی و در آن صورت اهرم‌های نفوذ و تاثیرگذاری امریکا را برای برداشتن گام‌های بعدی به منظور هسته‌ای‌زدایی کامل کره شمالی محدود می کند.

توافق‌های قبلی به دلیل اختلاف نظر درباره بازرسی ها و تحویل مشوق های مالی وعده داده شده شکست خوردند. پیاده‌سازی هرگونه توافقی در این‌باره احتمالا فراتر از دوره ریاست جمهوری ترامپ است حتی اگر او بار دیگر در انتخابات ریاست جمهور موفق شود و تا سال ۲۰۲۵ میلادی در قدرت باقی بماند در حالی که کیم با هیچ گونه محدودیت زمانی‌ای مواجه نیست و این یک نقطه قوت برای او محسوب می شود.

همچنین، در مورد مذاکرات این احتمال وجود دارد که به دلیل وجود انگیزه کره جنوبی و چین برای فشار اقتصادی بر کره شمالی کار برای امریکا به منظور دستیابی به توافق دشوارتر شود. «پاتریشیا کیم» پژوهشگر شورای روابط خارجی می گوید: «این موضوع می تواند سبب شود تا آنان بگویند که ما تحریم‌ها را پیش از آنکه کره شمالی گام های قاطعی بردارد لغو نخواهیم کرد».

هنوز هم این احتمال وجود دارد که هیچ گونه دیداری انجام نشود و اگر هم دیداری روی دهد با شکست مواجه شود. تاکنون رویکرد جنجالی ترامپ نشان داده که او بیشتر مصمم به لغو توافقنامه‌ها است و نه ایجاد یک توافق. «پاتریک کرونین» رییس برنامه امنیتی مرکز برای امنیت امریکای نوین اسیا – پاسیفیک می گوید در صورتی که ترامپ بیش از اندازه سخت گیری کند ممکن است به ضرر حصول یک توافق عمل کند. اگر ترامپ بخواهد قطعه‌ای بزرگ از برنامه هسته‌ای کره شمالی را در وهله نخست بردارد این خطر وجود دارد که امریکا طرف خیره سرو لجباز به نظر رسد و جهانیان کره شمالی را طرف منطقی قلمداد کنند.

آفتاب نیوز