منوچهر آذری؛ صدایی که هر صبح جمعه منتظرش بودیم

به گزارش خبرداغ به نقل از هنرآنلاین - سمیرا افتخاری: منوچهر آذری می‌گوید در ایران کمدین‌های خیلی خوبی هستند اما متأسفانه کسی سراغ آن‌ها نمی‌رود.


 با صدایش سال‌های سال خاطره بازی کرده‌ایم و هر جمعه منتظر بودیم تا صدایش از رادیو پخش شود."صبح جمعه با شما" جزو آن دسته از برنامه‌هایی بود که سال‌ها مخاطبان بسیاری را هر جمعه پای رادیو نگه می‌داشت و لحظات شاد و خاطره‌انگیزی را برای مخاطبانش رقم می‌زد. بعدها به تلویزیون هم آمد، هنوز باگذشت سال‌ها از اجرای برنامه‌هایش مردم او را به‌خوبی می‌شناسند و هر جا که باشد شادی و خنده را با خود به همراه دارد.
شما چند نوار قصه هم برای بچه‌ها ضبط کردید. آن کارها چقدر موفق بودند؟

تعداد نوار قصه‌هایی که من برای بچه‌ها کارکرده‌ام خیلی زیاد است. آقای حمید عاملی یک مؤسسه‌ای به نام "سلام بچه‌ها " داشت و در آن برای بچه‌ها نوار قصه ضبط می‌کرد. من یک نوار قصه ماندگار برای بچه‌های این مملکت خواندم و نقش روباه قصه "خروس زری پیرهن پری" نوشته احمد شاملو را اجرا کردم. با فرهنگ مهرپرور هم قصه‌های زیادی خواندم. اوایل انقلاب برنامه‌های کودک زیادی ضبط می‌کردم و هم‌زمان در کار بزرگ‌سال هم مشغول بودم. من بچه‌ها را خیلی دوست دارم و هر کاری از دستم بربیاید برای آن‌ها انجام می‌دهم. چند وقت پیش برای کمک به بچه‌های معلول به مشهد رفتم و در آنجا برای آن‌ها 90 میلیون تومان جمع کردم، بدون آن‌که خودم بخواهم یک قران از آن‌ها بگیرم. حتی همسرم تأکید کرد که من غذایم را هم با خودم ببرم تا از پولی که قرار است برای بچه‌ها جمع شود، حتی یک قران هم استفاده نشود. من انجام‌وظیفه کردم و به همین خاطر مردم مشهد مرا خیلی دوست دارند. تمام مردم ایران مرا دوست دارند و امیدوارم این مردم همیشه شاد باشند.

در این سال‌ها هیچ‌وقت نخواستید وارد کار دوبله شوید؟

من کارت عضویت انجمن دوبله را دارم و آقایان ممدوح و اسماعیلی کارت دوبله‌ام را امضاء کرده‌اند. افتخار می‌کنم که عضو کوچکی از جامعه بزرگ دوبله هستم. دوبلورها مرا به دوبله دعوت می‌کنند اما من نمی‌روم چون وقتی وارد کاری بشوم که کار من نیست، خیلی زود پشیمان می‌شوم. دوست دارم کاری را انجام بدهم که می‌دانم در آن می‌توانم نهایت توانایی‌هایم را به کار بگیرم و موفق شوم.

جلوی دوربین بودن برای شما سخت‌تر است یا قرار گرفتن در پشت میکروفن رادیو؟

هیچ‌کدام. برای من هیچ‌کدام از این کارها سخت نیست چون در هر دوی‌شان مهارت دارم. من تئاتر هم کار کرده‌ام و با دوستان دوبلور ازجمله آقایان عرفانی، جاوید نیا و ناظریان در گلریز روی صحنه رفته‌ام که نمایش‌های ما خیلی هم شلوغ بود اما ازآنجایی‌که نصف درآمد تئاتر را سالن می‌برد، دیدم نمی‌صرفد و هیچ پولی برای من نمی‌ماند. البته من هیچ‌وقت به مادیات فکر نکرده‌ام اما آن کاری که در گلریز انجام می‌دادم، حتی نیازهای ضروری مرا هم نمی‌توانست تأمین کند. مرا الآن به تماشای خیلی از تئاترها دعوت می‌کنند اما خیلی زیاد به دیدن تئاتر نمی‌روم چون خنداندن من کار سختی است و وقتی بعضی از تئاترها را می‌بینم، یاد اجراهای خودم می‌افتم و در مقایسه این اجراها متوجه می‌شوم که تئاترهای امروزی خیلی نمی‌تواند مرا راضی کند.

کار کدام‌ یک از هنرمندهای ایرانی باعث می‌شود خنده روی لب‌هایتان بیاید؟

من بازیگرهای زیادی همچون آقای انتظامی و آقای مشایخی را دوست دارم اما اگر بخواهم از کمدین‌ها مثال بزنم، از کار آقای اکبر عبدی خیلی خوشم می‌آید. من در فیلم "سایه خیال" با آقای انتظامی هم‌بازی بودم و از حضور در کنار آقای انتظامی خیلی لذت بردم. بعد از انقلاب حدوداً 10-12 فیلم بازی کردم. در چند سریال هم ازجمله سریال "آشپزباشی" بازی کردم و در آن سریال با آقای پرویز پرستویی هم‌بازی بودم که ایشان را هم خیلی دوست دارم.

چرا در حوزه تصویر حضور خیلی پررنگی نداشتید؟

باید از من بخواهند که بروم. نمی‌دانم چرا پیشنهادات زیادی به من ندادند. به‌هرحال روزی دست خدا است و من بلد هستم پول دربیاورم. من باید برای خانواده‌ام کسب درآمد کنم و لازم است کارکنم. درنتیجه نمی‌توانستم منتظر بمانم تا به من پیشنهاد سینمایی و تلویزیونی بدهند. در رادیو کار کردم و بعد هم کارهای صحنه‌ای انجام دادم. به خیلی جاها هم مرا دعوت کردند اما هیچ‌وقت به آنجاها نرفتم. مثلاً به من می‌گفتند بیا در مراسم قرعه‌کشی حضورداشته باش، یا می‌گویند بیا در ردیف اول شب‌شعر بنشین اما من نمی‌روم و می‌گویم شاعر نیستم و بروید شاعر بیاورید.

شما در سریال "هزاردستان" زنده‌یاد علی حاتمی به ایفای نقش پرداختید. چه خاطره‌ای از آن زمان در ذهن دارید؟

خدا رحمتش کند. او هم مانند نوذری، از آن هنرمندانی بود که تاریخ دیگر به خود نمی‏ بیند. او به دنبال بازیگر بود، حتی برای سیاه لشگرهایش نیز می‌خواست که از بازیگر بهره بگیرد. او مرا دعوت به کارکرد و به زبان خودمانی گفت که آذری، جلوی گراند هتل خلوت است، می‏خواهم آنجا را زنده کنی. آیا نقش این دربان را که کوتاه است بازی می‏ کنی؟ چون دیالوگ ندارد. من گفتم: این افتخار من است که با شما همکاری کنم. رل کوچک و بزرگ ندارد و از آرزوهای من است که در کار شما بازی کنم. خلاصه، نقش را بازی کردم و ایشان بعد از اولین برداشت، خیلی مرا تحسین کردند و گفتند که: چطور توانستی آن لحظه، این کار را بکنی؟ خلاصه، کاری که قرار بود من دو یا سه قسمت بازی کنم تبدیل شد به بیست‌وشش قسمت! حتی دستور دادند که برای من دودست لباس بدوزند، چون می‏گفتند که تحرک آذری زیاد است و ممکن است که لباس پاره شود. این فیلم در زمان جنگ و بمباران‌ها ساخته شد و زمانی که صدام بمب می‌انداخت ما در این فضا که آن موقع بیابانی بیش نبود فیلم را ساختیم.

شما پیش‌ازاین از تشکیل یک کمیته برای حضور اعضای هنر و مراودات آن‌ها گفته بودید و امروز مؤسسه هنرمندان پیشکسوت تقریباً همین کار را انجام می‌دهد تا چه اندازه فعالیت‌های این موسسه را پیگیر هستید؟

مؤسسه هنرمندان پیشکسوت‌ را معاونت ریاست جمهوری راه‌اندازی کرده و الآن سید عباس عظیمی مدیرعامل این مؤسسه است. مؤسسه هنرمندان پیشکسوت، امثال ما را دعوت می‌کند و پرونده‌ای برای ما تشکیل داده و برنامه‌هایی بر ای‌مان تدارک می‌بینند. همین ماه قبل جشن تولد هنرمندان پیشکسوت متولد تیرماه را گرفتند که من هم همراه چند نقاش، تهیه‌کننده، کارگردان و موسیقیدان جزو آن‌ها بودم. یک عده از پیشکسوت‌ها در سن و سال‌های بزرگ‌تر از من بودند و حتی راه رفتن هم بر ای‌شان به‌سختی امکان‌پذیر بود. این خیلی کار قشنگ و جالبی بود که مؤسسه هنرمندان پیشکسوت انجام داد. یکی دیگر از کارهای جالب مؤسسه هنرمندان پیشکسوت این است که محلی را به وجود آورده تا هنرمندان پیشکسوت بتوانند بعدازظهرها به آنجا بروند و در آنجا چای بنوشند و دورهم باشند. همچنین قرار شده این مؤسسه به هنرمندان پیشکسوت زمین هم بدهد که این کار جنبه حمایتی دارد و بسیار ارزشمند است. کمک دیگر مؤسسه هنرمندان پیشکسوت این است که اگر خدایی نکرده یک هنرمندی فوت کند، کارهای تشییع پیکر او را انجام می‌دهد و یا در زمان بیماری، از هنرمندان پیشکسوت حمایت می‌کند. مؤسسه هنرمندان پیشکسوت مؤسسه خوبی است ولی عده زیادی از هنرمندان هنوز عضو آن نیستند چون این مؤسسه در حال حاضر 800 عضو دارد و بودجه‌اش برای پذیرفتن عضوهای جدید کم است. آقای نوبخت سخنگوی دولت از حامیان این مؤسسه هستند که امیدوارم در کابینه جدید آقای روحانی هم باشند و از این نوع همایش‌ها حمایت کنند.

در حال حاضر مشغول کار جدیدی نیستید؟

خیر. همان‌طور که قبلاً هم گفتم، دوست دارم درجایی باشم که متعلق به من است. نمی‌خواهم کارهایی را انجام بدهم که به من ربطی ندارد. بعد از آن‌که برنامه "جمعه ایرانی" را تعطیل کردند، من دیگر در رادیو کار نکردم و فقط یک برنامه اینترنتی با آقای سعید توکل کارکردم. من 72 سال دارم و در این 72 سال با خیلی از هنرمندان برجسته‌کار کرده‌ام که بعضی‌هایشان الآن در قید حیات نیستند. این‌ها هنرمندانی بودند که برای حوزه‌های مختلف تئاتر، سینما، دوبله و رادیوی کشور زحمت کشیدند. من سال‌ها در تلویزیون، رادیو، سینما و تئاتر برای بچه‌ها، جوان‌ها و بزرگ‌سال‌ها کارکردم و الآن به کارهای صحنه‌ای رسیده‌ام. مدیران هنری کم‌وبیش بااخلاق و روحیه من آشنا هستند و متأسفانه نمی‌دانم چرا خاطری از من ندارند. من با آقای رضا عطاران در این مورد صحبت کردم و به رضا گفتم چرا مرا برای فیلمت انتخاب نکردی؟ گفت باور کن اصلاً در ذهنم نبودی. به رضا حق می‌دهم چون الآن مشغله‌ آدم‌ها زیاد است و مشغله‌ آدمی چون رضا عطاران بیشتر از بقیه هم می‌تواند باشد. به همین خاطر شاید فقط افرادی که اطراف خودش هستند را یادش بیاید. الآن کار هنری رابطه‌ای است، نه ضابطه‌ای.

برنامه اینترنتی که اشاره کردید با آقای توکل کار می‌کنید چه برنامه‌ای است؟

آقای توکل با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد یک پایگاه اینترنتی بانام "شاد شو" به آدرس shadshow.ir راه‌اندازی کرده و برنامه‌های تصویری می‌سازد. خیلی‌ها با آقای توکل کار می‌کنند و من هم با ایشان در آن برنامه‌ها همکاری دارم. آقای توکل طبقه اول خانه خودش را به استودیو تبدیل کرده و 400 میلیون تومان هم به شهرداری داده که اجازه بدهد در آنجا کاربری بشود. خدا را شکر استقبال از این برنامه خوب است و هر ویدئویی که در تلگرام این پایگاه اینترنتی آپلود می‌شود، 2 تا 5 هزار بازدید می‌خورد که در این گستردگی حجم اطلاعات در تلگرام، آمار خوبی است. آقای احسان کرمی، آقای امامی، آقای اصغر حسین زاده، آقای عبدی و خانم الهام صفری زاده ازجمله کسانی هستند که در این برنامه‌ها حضور دارند.