
به گزارش
خبرداغ به نقل از روزنامه ابتکار :همانطور که از حسن روحانی انتظار می رفت، این بار هم
مانند دولت یازدهم تلاش کرده که در چینش ترکیب کابینه هم ملاحظات مرسوم
نظام و سپهر سیاست در کشور را در نظر بگیرد و هم نیم نگاهی به مطالبات طیف
متنوع حامیان سیاسی خود از اصولگرایان سنتی و معتدل تا اصلاح طلبان دو آتشه
داشته باشد.
از این رو است که شاکله کابینه دوازدهم هم مانند دولت یازدهم را عمدتا گزینه هایی
مرضی
الطرفین و مورد وثوق شیوخ و طوایف سیاسی کشور که در عین حال کمتر نشان و
شناسنامه دار و جناحی باشند، تشکیل داده است. روحانی با این چینش خاص
دولتمردان خود در پی این است که هم شائبه سهم دهی به جریانات سیاسی و
قابلیت شمارش سهام هریک از گروه ها را کمرنگ کند، هم جانب میانهروی
وملاحظات نوشته و نانوشته را نگهدارد و هم به ناچار همه گروه های سیاسی
متبوع خود را راضی نگه دارد و میانداری کند.
فی المثل اگرچه همچنان
طیفی از اصلاح طلبان از معرفی مجدد عبدالرضا رحمانی فضلی به عنوان وزیر
پیشنهادی کشور گله مند و ناراضی به نظر می رسند اما انگار که با جایگزینی
دقیقه نودی مسعود کرباسیان به عنوان یک تکنوکراتِ اصلاح طلب به جای
نهاوندیان اصولگرا در وزارت اقتصاد توانسته میانداری کند و احتمالا بتواند
اعتراضات در مجلس را مدیریت و گله مندیهای بزرگان جناح در مورد رحمانی
فضلی را کاهش دهد.