روزنامه
واشنگتنپست در نقد نظر دولت ترامپ درباره تغییر رژیم مینویسد: «رییس
جمهوری امریکا زمانی که نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود وعده داده بود که
توافق هستهای ایران را پاره میکند. او در تلاش برای انجام این کار بوده
است. دستکم در حال حاضر دولت و حامیاناش خواستار تغییر رژیم در ایران
هستند.
به گزارش
خبرداغ به نقل از آفتاب، این روزنامه میافزاید: سناتور تام کاتن در ماه ژوئن اعلام کرد که سیاست
امریکا باید تغییر رژیم در ایران باشد.. جیمز متیس وزیر دفاع نیز یکبار
گفته بود که سه خطر امریکا را تهدید می کند ایران، ایران، ایران. دیگر
مقامهای دولتی در امریکا نیز از لزوم تغییر رژیم در ایران سخن گفتهاند از
جمله رکس تیلرسون وزیر امور خارجه امریکا، مایک پومپئو رییس سابق سیا و
دیگر مقامات دولتی امریکا. همه این موراد عمدتا لفظی بودهاند و پاسخی به
این موضوع داده نشده است که آیا اقدام جدیتر و پنهانیتر در مورد ایران
لزوما سبب روی کار آمدن رژیمی می شود که دوست امریکا باشد؟ این بعید است.
همان طور که تجربه مداخله نظامی و اقدام امریکا برای تغییر رژیم در
افغانستان، عراق و لیبی نشان داد کمک امریکا برای سرنگونی رژیم معمولا به
روی کار آمدن دولتی سازگار و دوست امریکا نمیانجامد. تجربه نشان داده که
بالعکس این موضوع سبب میشود تا با فروپاشی دولتهای گروههای متخاصم دست
بالا را پیدا کنند. تلاش امریکا درباره ساقط کردن اسد را نیز دیدیم و
میبینیم که سوریه به چه وضعیتی گرفتار شده است».
این
روزنامه در پاسخ به این پرسش که چرا تغییر رژیم کار دشواری است، مینویسد:
«تلاش برای تغییر رژیم برای کشوری قدرتمند مانند امریکا وسوسهکننده است.
واشنگتن تصور میکند که میتواند با تغییر رژیم کاری کند که روابط میان آن
کشور با کشور تغییر رژیم یافته بهبود یابد و هرگونه دلایلی برای درگیریهای
احتمالی حذف شود. ایالات متحده در طول جنگ سرد تلاش کرد تا دولتهای
کشورهای دیگر را تغییر دهد. اما واقعیت آن است که سرنگونی یک حکومت خارجی
معمولا سادهترین بخش تغییر رژیم است و کسب نتایج مطلوب پس از آن دشوار
است. واقعیت آن است که رهبران تازه به قدرت رسیده خیلی سریع متوجه می شوند
که برای اقناع و جلب رضایت مخاطبان داخلی خود باید وارد منازعه با
پشتیبانان خارجی خود شوند. آنان میفهمند که اگر بخواهند رضایت حامیان
خارجیشان را فراهم کنند ممکن است با مقاومت و مخالفت داخلی مردم مواجه
شوند. در نتیجه، در یک تضاد و تناقض گرفتار میشوند.
واقعیت
آن است که انتقال دموکراتیک قدرت به صورت مهندسی شده توسط کشورهای خارجی
معمولا با شکست همراه بوده است. در نتیجه، تغییر رژیم به طور معمول باعث
رسیدن به اهداف نمیشود. شواهد تاریخی نشان میدهند که انواع تغییر رژیم
لزوما رابطه بین دو ملت را بهبود نبخشیدهاند. تحقیقات نشان میدهند زمانی
که کشوری رژیم کشور دیگری را سرنگون میکند احتمال جنگ داخلی در آن کشور
افزایش مییابد و معمولا دموکراسی ایجاد نمیشود. نمونههای زیادی را
میتوانیم ببینی؛ در افغانستان، عراق و سوریه. تغییر رژیم اغلب باعث
عقبماندگی میشود و هزینه زا است».
این
روزنامه با طرح این پرسش که وضعیت برای ایران چگونه است، پاسخ میدهد:
«طرفداران تغییر رژیم فکر میکنند که جایگزینی حکومت سبب میشود تا ایران
دموکراتیک شده و مردم ایران مسیر صلحآمیزتری را انتخاب کنند. اما باید به
نتایج نظرسنجیها توجه کرد؛ نظرسنجیای که اخیرا نشان داده ۸۱ درصد از
ایرانیان معتقد بودند که توسعه برنامه هستهایشان باید ادامه یابد و ۶۸
درصد فکر میکنند ایران باید به دنبال افزایش نقش خود در منطقه باشد. در
نتیجه، ممکن است تغییر رژیم در ایران لزوما به کاهش منازعه میان تهران و
واشنگتن نیانجامد».