همچنین یادشان رفته که وقتی با بازیکنی که قرارداد داخلی بسته ،فسخ یک طرفه کنند ، تقریبا تمام حق و حقوق را به طرف مقابل می دهند. تازه از همه مهمتر اینکه رضا افتخاری یادش رفته جلویش بازیکنی است به اسم مجتبی جباری که خود را کاپیتان اول استقلال می داند. باوری که تقریبا سیل پر شمار هواداران دیگرش هم دارند.
این تنها بخشی است که درباره جباری گفته شده و البته بحث مهمتر درباره این است که گفته شده پول در می آورند و هزینه می کنند. گفته این قدر برای منصوریان بازیکن خریده که دستش خالی نباشد. سال قبل منصوریان تا می توانست بازیکن خرید و اصلا همین خریدهایش چالش بزرگ استقلال شدند. از بختیار گرفته تا کنعانی زادگان و بقیه بازیکنانی مثل آرش افشین که اصلا به کارش هم نیامدند. تیم او اما زمانی خوب شد که اتکا کرد به سرمایه های جوانش. وقتی به حکم اجبار فیفا محروم شان کرد از نقل و انتقالات وگرنه به احتمال فراوان امروز اصلا منصوریانی در استقلال نبود که اولین تیم احتمالا بالای 30 میلیارد تومانی تاریخ فوتبال ایران را رهبری کند. این باز نکته ای است که رضا افتخاری با این همه تجربه یا نمی داند یا ترجیحش بر این است که فکر کند ، نمی داند.
به همه این ها منطق او برای جذب بازیکن را هم بیافزایید. اینکه پول در می آوریم پس می خریم. منطقی که می تواند فوتبال ایران را نابود کند. همین حالا پرونده ای باز برای بهرام افشارزاده ایجاد شده که سال قبل به جای 18 میلیارد تومان 22 میلیارد خرج خرید بازیکن کرده بود. حالا باید دید نگاه دستگاه های نظارتی و وزارت ورزش در یک سال این قدر تغییر کرده که حالا بستن تیمی حدود 30 میلیارد تومان این قدر ساده است؟
خبرآنلاین