چگونه میشود هماهنگى و همدلى بین مجلس و دولت بدون سهم خواهى فراهم شود؟
پس از پیروزى جریان اصلاحات در انتخابات دوم خرداد ٧٦، نوبت به تشکیل
کابینه دولت آقاى خاتمى بود و همزمان نگرانى از راى اعتماد وزراى پیشنهادى
در مجلس پنجم وجود داشت.
از یکسو آقاى خاتمى باید پاسخگوى مطالبات برخاسته از رأى بیست میلیونى خود
میبود و از طرف دیگر نمایندگان مردم که خود مستقیما با رأى مردم انتخاب
شده بودند باید در انتخاب کابینه دولت همدل و همراه میشدند.
پیش از معرفی کابینه، برخى گمانهزنىها حکایت از این داشت که به سختى
میتوان از مجلس پنجم راى اعتماد گرفت و نقل قول هایی که در آن روزها مطرح
میشد هم حکایت از همین رویه داشت.
اما جریان اصلاحات که همواره به گفتگو در ابعاد ملى قائل بوده است، پیشقدم
شد و در جلسات منظمى با نمایندگان شریف مردم، در مجلس شوراى اسلامى گفتگو و
رایزنى کرد.
نتیجه این تعامل و همدلى، نه سهمخواهى بود و نه مجادلات تندِ رسانهاى.
بلکه محیطى را فرآهم کرد که وزراى پیشنهادى دولت آقاى خاتمى که بنده هم یکى
از آنها بودم با رأى چشمگیرى موفق به کسب رأى اعتماد شدند و تشکیل دولتى
مطابق خواستهها و مطالبات مردم محقق شد.