استقلال، پرتماشاگرترین و بی‌بهره‌ترین

البته رکورد پرتماشاگرترین تیم فصل جاری لیگ قهرمانان آسیا هم در اختیار استقلال است، جایی که آبی‌ها با حضور 76428 نفری خود رکورد بسیار خوبی از خود به ثبت رسانده بودند و با این شرایط بعید است تیمی بتواند در این فصل لیگ قهرمانان آسیا رکورد این تیم را جابه‌جا کند.»

استقلال وقتی از این ثروت بزرگ بهره اقتصادی نمی‌برد، این عنوان‌ها کجا به کارش می‌آید؟ آیا مدیران باشگاه استقلال باور دارند که سرمایه‌ای بزرگ و یک فرصت درآمدزایی آنچنانی در اختیارشان است؟

یک مثال دم‌دستی دراین‌باره: استقلال به خیل طرفدارانش در ایران و خارج از مرزهای ایران با چه ساز و کاری پیراهن و نشان‌ها و کالاهای رسمی‌اش را می‌فروشد؟ آیا بساط البسه تقلبی در فروشگاههای البسه و کالای ورزشی جمع شده؟ باشگاه استقلال چرا نباید جریان تقلب در این زمینه را به نفع خود تمام کند؟

باشگاه‌های ایرانی به شدت فقیرند و به شدت ثروتمند. فقیرند چون از فرصت‌های درآمدزایی بی‌بهره‌اند و ثروتمندند چون در تمام آسیا برای باشگاه‌های دیگر چنین فرصت‌هایی برای درآمدزایی با این کیفیت وجود ندارد. استقلال در لیگ قهرمانان پرتماشاگرترین تیم می‌شود اما بهره‌اش از این موج تماشاگر بسیار ناچیز است.

حکایت پرسپولیس نیز همین است، حکایت تراکتورسازی و بقیه تیم‌ها نیز جز این نیست. سپیدرود که در نظرسنجی برنامه نود چهارمین تیم پرطرفدار فوتبال ایران شده، برای فصل آینده لیگ برتر هیچ برنامه روشنی ندارد و خریداری سراغش نمی‌رود. دلیلش همین جا روشن می‌شود، وقتی از تماشاگر نمی‌توان درآمدی چشمگیر کسب کرد، اهمیت اقتصادی یک تیم پرتماشاگر دیگر فراموش می‌شود.

فوتبال ایران باید راه‌های درآمدزایی را برای تیم‌های پرتماشاگر بگشاید. یک خبر خوب برای تیم‌هایی مثل استقلال و پرسپولیس یا تراکتورسازی، سپیدرود، ملوان، نساجی و نفت آبادان این است که در فصل آینده حق پخش تلویزیونی بر اساس تعداد مخاطب هر تیم پرداخت می‌شود. این یعنی تیمی مثل پیکان و سایپا که بی‌تماشاگرند، حتی اگر قهرمان شوند، حق پخش ناچیزی را دریافت خواهند کرد. امیدواریم چنین باشد و درها برای رشد تیم‌های ریشه‌دار و پرتماشاگر باز شود‌.

فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و باشگاه‌های پرتماشاگر باید برای رسیدن به حداکثر درآمدزایی از تماشاگران راهکارهای تازه پیدا کنند و فراتر از سیستم‌های پیامک و این نوع درآمدزایی‌های مقطعی، به روش‌های حرفه‌ای‌تری فکر کنند.

استقلال عنوان پرتماشاگرترین تیم را در لیگ قهرمانان آسیا به دست می‌آورد اما از حق پخش در لیگ برتر چه بسا همان درصدی را بهره‌مند می‌شود که پیکان به جیب می‌زند. این غیرمنصفانه و غیر حرفه‌ای‌ است.

استقلال به خیل طرفدارانش نمی‌تواند لباس و کالای ورزشی را با روشی قانونی بفروشد و بهره نشان تجاری استقلال را متقلب‌ها در صنعت پوشاک ورزشی به جیب می‌زنند. اینها بحران‌های مالی برای فوتبال ایران ساخته و وابستگی دولتی و شبه دولتی برای باشگاه‌های ایرانی پدید آورده است.