این همه آب و تاب دلواپسان برای پرجمعیت نشان دادن سخنرانی های رئیسی برای چیست؟ / دلواپسان در 92 هم مدام از «سیل» جمعیت مردم در سخنرانی های جلیلی می گفتند

رسانه ثروتمندی مرتبا از بخش های خالی محل تجمع هواداران روحانی ساعاتی قبل از شروع مراسم عکس منتشر می‌کند و پشت سر هم از انتقال اتوبوسی دانش آموزان خبر تولید می‌کند.

روزنامه دیگری تمامی مراکز دولتی را ستاد انتخاباتی روحانی اعلام می کند و علی رغم تکذیب وزارت رفاه، تیتر می زند که یارانه افراد قطع شده ایام انتخابات وصل شده است.

خبرگزاری ثروتمند دیگری خبر جعل می‌کند که روحانی گفته است من روی رأی تهرانی ها حساب کردم چون تنها گروهی هستند که از روی عقل و دانش رأی می دهند!

خبرگزاری دیگر حضور حامیان رئیسی و روحانی را در تبریز با مصلی سی و پنج هزارنفری و ورزشگاه شش هزار نفری مقایسه می‌کند! انگار مردم شعور ندارند که شش هزار صندلی وجود دارد و با حساب پله و راهرو و کف سالن و جمعیت پشت در ورزشگاه مانده اینگونه حساب نمی‌کنند!

بگذریم از اینکه همه این رسانه ها و بوق های تبلیغاتی روی یک چیز مشترک هستند، آنهم دفاع همه جانبه از محمود احمدی نژاد در آن هشت سال. در آن زمان هم بمباران آنها با همین ادبیات و اتهامات و اهانت ها لحظه ای قطع نمیشد، در حالیکه تخلفات،اهانات و  دروغ پراکنی های احمدی نژاد و یاران و حامیانش خیلی بیشتر و واقعی تر از آنی بود که دلواپسان امروز در مورد روحانی مدعی هستند.

اما کم کم باید به این سوال رسید که چرا دلواپسان سخت کوشانه تر از همیشه به جوسازی در مورد تجمعات روحانی می پردازند؟!

علت اصلی آن این مسأله به نظر میرسد که آنها می دانند که پس از مناظره سوم روحیه حامیانشان شدیدا افت نموده است.

قالیباف نیز در نظرسنجی ها به شدت افت کرده و در رده سوم قرار گرفت، امری که توانست او را مجاب کند که به نفع رئیسی کنار بکشد.

همچنین پس از مناظرات سیل جمعیت های روانه شده به تجمعات حامیان روحانی بیشتر روحیه حامیان دلواپسان را در هم میشکند، لذا بجای آنکه به پوشش استقبال از کاندیدای مورد نظر خود بپردازند به کارهای حقیری مانند از پشت نشان دادن جمعیت ساعاتی قبل از شروع مراسم روی می آورن!

مهم نیست روحانی چه سیل جمعیتی بیاورد یا نیاورد، دلواپسان در سال 92نیز از طوفان های پی در پی جلیلی می‌گفتند در حالیکه بخش عظیمی از مردم تصمیم خود را در سکوت گرفتند.

مشی و فکر خود را اصولگرا کنید جمعیت کم و زیاد دردی از شما دوا نمیکند.