به گزارش
خبرداغ به نقل از آفتاب،غلامعلی دهقان*: به
نظرم، جناب ماکیاول اگر از قبر برخیزد و عرصه انتخاباتی ایران را بنگرد،
دوباره ترجیح می‌دهد به قبر برگردد. چرا که او گفته است: "برای رسیدن به
هدف وسیله قابل توجیه است"؛ امانه تا به این حد و به قول معروف، اینجوری.
دراین باره، نکات زیر قابل توجه است:
اول:
حامیان یک کاندیدا (و نه لزوما خودش) عکسی از وی که البته خندان است را در
کنار عکس محمدخاتمی قرار می دهند تا خاطره توده‌ها را به ۲۰سال پیش برده و
تداعی گر دوم خرداد ۱۳۷۶ پیروز باشند.
در
آن سال، حامیان محمدخاتمی با شعار "درود بر سه سیدفاطمی: خمینی، خامنه‌ای،
خاتمی" توانستند بخشی از آرای توده‌ها را به خود اختصاص دهند.
اما
این بار حامیان یک کاندیدا ناشیانه دونفری را کنار هم قرار داده‌اند که
پنداری گفتاری کرداری بسیار اختلاف دارند و در عالم واقعیت رقیب اصلی
رییسی، حسن روحانی، به محمد خاتمی بسیار شبیه‌تر است؛ اما حامیان وی
بافرصت‌طلبی فقط بر شباهت ظاهری (سیادت) آنها تکیه کرده‌اند.
به قول مولانا:
از قیاسش خنده آمدخلق را
دوم:
بخش قابل توجهی از مردم ایران در روز هشتم اردیبهشت شاهد مناظره‌ای بودند
که یک کاندیدا بدون هیچ ملاحظه و چشم در چشم کاندیدای دیگر، سخنانی را به
وی نسبت می‌داد که هیچ وجود خارجی نداشت و صرفا تحریف آشکار سخنان وی بود.
برای
مثال، روحانی گفته بود اگر این تعداد گردشگر وارد شود، این تعداد شغل
می‌تواند ایجاد شود؛ اما رقیب وی چنان گفت که گویا روحانی با قطعیت از
ایجاد این تعداد شغل سخن گفته است.
همه
قرائن و شواهد نشان می‌دهد ماکیاولیسم ایرانی طی دوهفته آتی شعبده‌های
دیگری رو خواهد کرد تا شاهد در آغوش گرفتن قدرت باشد. اما تاریخ در آینده
قضاوت خواهد کرد که قدرت برای قدرت سرانجام خوبی ندارد.
به قول حکیم طوس:
جهان یادگار است، ما رفتنی
به گیتی نماند به جز مردمی
*عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه
