به گزارش
خبرداغ به نقل از خبرآنلاین: بارسلونا با هنرنمایی لیونل مسی رئال را شکست داد.
الکلاسیکوی
یکشنبه شب،جولانگاه لیونل مسی در سانتیاگو برنابئو بود. او در شبی که
کریستیانو رونالدو بسیار کم فروغ ظاهر شد، توانست با زدن دو گل تمام
معادلات را به هم بزند. اما آیا مسی به تنهایی سرنوشت الکلاسیکو را به نفع
بارسا رقم زد؟ یا کریس رونالدو یک تنه باعث باخت رئال شد؟ پاسخ قطعا منفی
است.
رونالدو و مسی بیشتر دیده می شوند. توجه همگان بر روی این دو
بازیکن است. از حاضرین در استادیوم بگیرید تا بینندگان تلویزیونی و
کارشناسان و خبرنگاران. البته در درخشش مسی و نمایش ضعیف رونالدو شکی نیست
اما باید به این نکته هم توجه کرد که مثلا اگر تلاش های بی وقفه بازیکنان
بارسا نبود شاید مسی در بازی یکشنبه شب دو گل نمی زد. صحنه گل سوم بارسا را
تصور کنید. سرخی روبرتو بیش از 50 متر توپ را به سمت دروازه رئال حمل می
کند،سپس با پاسی به موقع آندره گومز را در موقعیتی مناسب می دهد،سپس جوردی
آلبا و در نهایت بغل پای استادانه مسی!
شاید تمام موفقیت بارسا در
الکلاسیکو به پای مسی نوشته شد اما مسی در کنار همه تاثیر گذاری هایش(از
زدن دو گل تا زمینه سازی برای اخراج راموس و...) مدیون و مرهون هم تیمی
هایی است که 90 دقیقه پا به پای رئال صدرنشین جنگیدند. مارک آندره ترشتگن
بیش از 10 سیو عالی داشت. پیکه و اومتیتی در بهترین فرم خود بودند. اینیستا
و راکیتیچ بدون تردید بهترین نمایش فصل خود را داشتند. جوردی آلبا به گونه
ای بازی کرد که در دقیقه 93 با استارتی انفجاری پاس گل داد و الی آخر.
شاید در کمتر محفلی سخن از نمایش کم نقص سایر نفرات بارسا مطرح شود اما
واقعا بی انصافی است که مثلا از تعویض عالی انریکه بگذریم. آندره گومز با
ورودش به زمین به بارسا کمک کرد تا بازی را کنترل کند و در نهایت هم روی گل
سوم تاثیر خود را گذاشت.
در آن سوی میدان هم داستان همین است. آیا
تصمیمات اشتباه زیزو در قامت سرمربی باید به پای رونالدو نوشته شود؟
استفاده از گرت بیل به عنوان بازیکن فیکس و بیرون کشیدن کاسمیرو در نیمه
دوم،تصمیماتی بود که رئال را با چالش هایی جدی در مسابقه مواجه کرد و در
نهایت موجب باخت این تیم شد.
بدون شک فوتبال ورزشی مبتنی بر عملکرد
گروه است. شاید با مراجعه به عصر قدیم فوتبال،بتوان مثال هایی را پیدا کرد
که یک بازیکن با دریبل چندین و چند بازیکن حریف گل زده است اما فوتبال
مدرن،در کار تیمی و گروهی خلاصه می شود. گل را در نهایت یک نفر می زند اما
پروسه به ثمر رسیدن آن گل بسیار مهم است و این نکته ایست که کمتر به آن
توجه می شود. همه در برد و باخت، گل زدن و گل خوردن و در نهایت موفقیت و
ناکامی یک تیم سهیم هستند و نوشتن همه اتفاقات خوب یا بد به پای یک نفر کم
لطفی در حق سایر ارکان تیم و یا آن فرد است.
