وقتی رامین رضاییان روی خط تلفنی برنامه آمد و پشیمانی اش از رفتاری که انجام داده را رسما اعلام کرد، شاهد آن بودیم که طاهری هم به شکلی جو زده و در رودربایستی قرار گرفته، از علاقه اش به رامین حرف میزند و به او میگوید برای بازگشت به تیم باید صبور باشد و اجازه بدهد که سیاستهای وی تمام و کمال به اجرا در بیاید!
این حرفها در حالی بیان میشوند که همه ما میدانیم رابطه برانکو ایوانکوویچ و رضاییان اصلا جالب نیست و سرمربی کروات پرسپولیس از هیات مدیره تیمش خواسته که اشد مجازات را برای او به اجرا در بیاورند. آیا در چنین احوالاتی آنچه طاهری بر زبان آورده بدان معنا نیست که ایشان قلبا با این خواسته برانکو مشکل دارند و دوست دارند که رامین به تمرینات بازگردد؟
منظور طاهری از اجرای سیاستهای خاصش چیست؟ آیا او در پی دور زدن برانکوست یا دنبال آن است که زمان سرمربی سرخها را آرامتر و منطقیتر کند تا بتوان اسباب آشتیکنان را فراهم کرد؟
فرقی نمیکند که او کدامیک از این راهکارها را در ذهن خود دارد، بلکه مهم این است که وی در هر صورت حق نداشت از ذهنیات و سیاستهای خودش برای رفع این مشکل، روی آنتن زنده حرف بزند. نه سرمربی و نه بازیکنی که با وی به مشکل خورده، نباید از آنچه که در برنامههای مدیرعامل باشگاه است باخبر شوند وگرنه اصل ریش سفیدی و سیاستمداری در این رابطه زیرسوال میرود.
اصولا بازیکن خاطی نباید حس کند که مدیریت باشگاه با اوی خطاکار همسو است و آنچه که طاهری برزبان آورد متاسفانه دقیقا این حس را به شنوندگان منتقل میکرد.