به گزارش
خبرداغ ،امروز اعضای چند تیم دانشگاهی خود را به
دومین المپیاد ورزشهای همگانی دانشگاههای پزشکی کشور که در خزرآباد ساری
برگزار میشود رساندند. خبرنگار ورزشی ایلنا با سرپرستها، بازیکنان و
مربیان بعضی از این دانشگاهها گفتگوهایی انجام داده است.
در ادامه میتوانید این مصاحبهها را بخوانید.
نگین نورایی، 19 ساله، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، پینگپونگ
خانم نورایی، امکاناتتان در کرمانشاه در چه حدی است؟
امکانات
زیادی نداریم. در دانشگاه ما که در خیابان شهید بهشتی کرمانشاه است فقط یک
میز پینگپونگ وجود دارد. البته امکانات سالن شهدا هم هست که به دلیل دوری
از محل دانشکدهی ما امکان استفاده از آن وجود ندارد.
راحت به خزرآباد رسیدید؟
بله، مشکلی نبود.
دانشجویان
پزشکی به نوعی نخبگان علمی هستند و در افکار عمومی این باور هست که پزشکی و
ورزش خیلی از هم دور هستند. نظرتان در این باره چیست؟
ورزش
و علم تضادی با هم ندارند. همه چیز باید در کنار هم باشد تا انسان ساخته
شود. من علاوه بر ورزش ویولن هم میزنم و کلاس موسیقی میروم.
عبدالرضا نارویی، سرپرست تیم دانشکده علوم پزشکی ایرانشهر (سیستان و بلوچستان)
برای چندمین بار است که به یک المپیاد ورزشی پا میگذارید؟
برای اولین بار.
وقتی نام سیستان و بلوچستان میآید آدم یاد کمبود امکانات میافتد.
امکاناتمان که کم است؛ واقعاً از شهرهای دیگر کمتر است.
اعضای تیم همه از استان خودتان هستند؟
نه، از همهی شهرهای ایران دانشجو داریم.
با چند ورزشکار آمدهاید؟
12 ورزشکار، ا مربی و ا سرپرست.
در چه رشتههایی؟
والیبال، فوتبال، طنابزنی، شطرنج، پلهنوردی و آمادگی جسمانی. به عبارتی در دو رشتهی تیمی و چهار رشتهی انفرادی.
توانستید به خوبی تمرین کنید و برای مسابقات آماده شوید؟
نه، سالن ما هنوز نیمهتمام است و کفپوشش کامل نشده است. البته سالن استیجاری دانشکده هم هست.
پیش از اعزام چند روز تمرین کردید؟
دو هفته و با سه مربی.
پس برای کسب مدال نیامدهاید؟
خیر، بیشتر برای آشنایی و حضور در یک جمع ورزشی آمدهایم. توقع کسب مدال نداریم.
فاطمه واعظی، دانشکده ایرانشهر، دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، 20ساله
خانم واعظی، در چه رشتهای رقابت خواهید کرد؟
والیبال دو نفره. البته در دوران دبیرستان در رشتههای آمادگی جسمانی و والیبال تیمی فعال بودم.
خوب تمرین کردهاید؟
نه، بیشتر در باشگاه خارج از دانشکده تمرین کردهایم.
باشگاه خارج از دانشگاه؟
بله، دانشکده ما را با هزینه خودش به باشگاهی دیگر میبُرد.
اغلب فکر میکنند که علوم پزشکی و ورزش به هم ربطی ندارند.
علم و ورزش مکمل هم هستند. این طور نیست.
چطور؟
بچههایی
که در دورهی کارآموزی هستند از نظر روحی تضعیف میشوند. به دلیل این که
محیط بیمارستان آدم را تضعیف میکند و ورزش آن روحیه را بازمیگرداند.
آرزو یقینی، دانشکده علوم پزشکی اصفهان، سرپرست تیم
نظرتان در مورد این رقابتها چیست؟
خیلی خوب است. یک چیز را به شما بگویم؛ ما تنها تیم کامل این رقابتها هستیم. البته همدان هم هست.
با چند ورزشکار آمدهاید و چند درصد تیم بومی است؟
با
50 نفر آمدهایم و تقریبا 50درصد بچهها غیربومی هستند. بیشتر نفرات تیم
ما آماده و باتجربه هستند و در مسابقات زیادی شرکت کردهاند. ما جزو مدعیان
این رقابتها هستیم.
امکانات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در چه حدی است؟
بسیار عالی است. دانشگاه ما در همهی رشتهها سالن اختصاصی دارد. همکاری دانشگاه هم عالی بوده است.
علی بابازاده، سرپرست تیم علوم پزشکی کردستان
آقای بابازاده، امکانات دانشکدهی کردستان در چه حدی است؟
بد
نیست. نسبت به خیلی از شهرها خوب است. با این حال، مشکلاتی هم داریم.
تعداد دانشجوها زیاد شده، ولی سالنها همان سالنهای 20 سال پیش است. 20
سال پیش ما 700 دانشجو داشتیم و الان 2700 دانشجو داریم.
به همین دلیل، در 9 رشتهی این المپیاد حضور نداریم، مثلاً پینت بال که فاقد امکانات انجام این رشته هستیم.
چند بار در این گونه مسابقات حاضر بودهاید و چه چیزی شما را اذیت میکرده است؟
از
سال 1378 همیشه حضور داشتهام. چیزی که همیشه وجود داشته مشکل توزیع
خوابگاهها است. معمولاً خوابگاههای خوب را دانشگاههای تیپ 1 برمیدارند.
مشکل
دیگر نظارت بر تیمها است. ما هفتهی پیش در فینال فوتسال دانشجویان علوم
پزشکی کشور به دلیل اینکه تیم حریف از دو بازیکن حرفهای که دانشجو هم
نبودند استفاده کرد مغلوب شدیم و جام را از دست دادیم.
زهرا رحیمی، علوم پزشکی فسا، 21 ساله، آمادگی جسمانی
میدانید که قرار است مسابقه چگونه برگزار شود؟
بله، از قبل به ما گفتهاند؛ 8 ایستگاه یا آیتم را باید مرحله به مرحله طی کنیم.
رقبا را میشناسید؟
نه، کسی را آنالیز نکردهایم. ولی میدانیم که باید از چه آیتمهایی عبور کنیم.
امکانات فسا خوب است؟
بله، بعد از شیراز از بقیهی شهرهای استان فارس بهتر است. بچههای ما اکثراً شیرازی هستند و معمولاً هم مقام میآورند.
پس با این حساب شما هم مقام میآورید!
امیدوارم، چون اولین باری است که در یک مسابقهی رسمی حاضر میشوم.
چرا دوست دارید مقام بیاورید؟ صرفاً از پیروز شدن لذت میبرید؟
نه، به این دلیل که رتبهبندی دانشگاه بالا میرود و اگر دانشگاه ما تیپ 1 شود بعدها به استخدام شدن و پذیرشمان کمک خواهد کرد.
عاطفه جودکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، فوتبال، 21 ساله
در مورد رشتهتان بگویید.
فوتبال گل کوچک است. بدون دروازهبان است و با 3 نفر انجام میشود.
شما هم کُرد هستید؟
(خنده) نه، بروجردی هستم. این را هم بگویم که ما بختیاری نیستیم و به یکی از زبانهای باستانی ایرانی صحبت میکنیم.
سبک بازیتان چگونه است؟
به گمانم، تکنیکی و تند و تیز هستم (خنده).
الگویی هم دارید؟
نه، ولی از نوع بازی مسی و علی کریمی خوشم میآید.
وضعیت تیمتان چگونه است؟
نسبت به امکاناتی که داریم خوب هستیم. با توجه با اینکه رقیب اصلیمان، اهواز، این دوره حضور ندارد مدعی اصلی قهرمانی هستیم.
مهدیه شفیعی، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، 22 ساله
چندمین بار است که در این گونه رقابتها شرکت میکنید و در چه رشتهای فعالیت دارید؟
اولین بار است و در رشتهی داژبال حضور دارم.
داژبال چطور بازیای است؟
(خنده) همان وسطی است.
اهل آبادان هستید؟
نه، اصفهانیام. تیم ما بازیکن آبادانی ندارد. تنها مربیمان آبادانی است.
خوب تمرین کردهاید؟
یکی
دو ماه تمرین کردهایم، اما آبادان هیچ سالن ورزشیای ندارد. ما توی این
وضعیت آب و هوایی خوزستان خارج از دانشگاه تمرین میکردیم. با خاک تمرین
میکردیم.
سپیده
فاطمه موسوی، شقایق شاهرضایی، فرناز فرخزاد، نگار مصطفوی، محدثه قانع طوسی
(اعضای تیم وارستگان مشهد) + گلسا خواجهنظام (سرپرست وارستگان)
توضیح:
قرار بود تنها با خانم خواجهنظام، سرپرست تیم، صحبت کنیم، اما همهی
اعضای تیم کوچک وارستگان مشهد در این گفتگو مداخله کردند و بر لطف و شیرینی
آن افزودند.
شما برای اولین بار است که میآیید؟
نه، دومین باری است که میآییم. دورهی قبل در المپیاد ورزشی ششم شدیم.
(همه با هم حرف میزنند و بسیار با روحیه هستند) ما تنها دانشگاه علوم پزشکی غیرانتفاعی در سراسر کشور هستیم.
امسال آمدهایم همهی جامها را درو کنیم (خنده).
در چند رشته رقابت میکنید؟
سه رشته: تنیس روی میز با دست مخالف، آمادگی جسمانی و فوتبال روی میز (فوتبال دستی).
همین پنج نفر هستید؟
بله، 5 بازیکن و یک سرپرست.
امکانات مشهد خوب است؟
عالی است. امکاناتمان احتمالاً از سایر شهرها بیشتر است.
هدفتان از حضور در این رقابتها چیست؟
به
دلیل دفاع از حیثیت و اعتبار دانشگاهمان آمدهایم (همه با هم حرف
میزنند). خیلیها ما را به این دلیل که غیرانتفاعی هستیم نمیشناسند.
وضعیت مالیتان نباید بد باشد.
(خنده) نه، اینطور نیست. ما صمیمیت داریم (یکدیگر را در آغوش میگیرند).
منبع: ایلنا