با کودکان «عشق آرایش» چطور برخورد کنیم؟

به گزارش خبرداغ به نقل از سلامت نیوز ،  دکتر کتایون رازجویان با اشاره به این‌که در علم روانشناسی برای آرایش کردن یا نکردن ازکودکی تا نوجوانی هیچ محدوده سنی خاصی تعیین نشده، افزود: تمایل به آرایش در کودکان و نوجوانان، یک امر طبیعی است زیرا آنها با الگو گرفتن و همانندسازی با مادر یا خواهر خود، از سه تا چهارسالگی در بازی‌های کودکانه با برداشتن لوازم آرایشی بزرگترها و آرایش کردن خود یا عروسکشان، شور و اشتیاق آرایش کردن را نشان می دهند.
 
وی عنوان کرد: نگرانی والدین در آرایش کردن کودک باید از زمانی آغاز شود که کودک یا نوجوان در آرایش خود افراط کرده و یا در موقعیت‌های زمانی و مکانی نامناسب این‌کار را انجام دهد.
 
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: اینکه اصلا به کودک اجازه آرایش داده نشود، ممکن است برخی کودکان را لجباز کند، طوری که سرسختی از خود نشان دهند و اتفاقا میل به آرایش کردن در آنها بیشتر شود.
 
دکتر رازجویان برای کم کردن تمایل به آرایش در کودکان و نوجوانان توصیه کرد: در درجه اول بهتر است بزرگترها خودآرایی کمتری در حضور کودک داشته باشند، سپس برای کودکان با زبان کودکانه توضیح دهند که این کار مخصوص بزرگترهاست و کودک را از مضرات آن آگاه کنند، به طور مثال به او بگویند که آرایش کردن ممکن است به سلامتت آسیب برساند، درضمن برای آنها چارچوبی مشخص تعیین کنند، مثل اگر هم اجازه آرایش بسیار محدود به کودک دادند، باید به او بفهمانند که این کار را فقط وقتی در خانه است، می تواند انجام دهد.
 
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: به منظور جلوگیری از سرکوب نشدن امیال کودک و با توجه به شرایط سنی حساس و در نظر گرفتن لطافت پوست آنها، تا جایی که ممکن است، لوازم آرایشی کودکانه ای برای آنها تهیه شود که بیشتر جنبه سرگرمی داشته باشد، نه اینکه خانواده ها لوازم آرایشی بزرگ ترها را در اختیار کودک قرار دهند.
 
وی همچنین درباره الگوبرداری و همانندسازی بعضی پسربچه‌ها با مادر و یا خواهرانشان گفت: در صورتی که والدین مشاهده کنند، پسرشان رفتارهایی مغایر با جنسیتش از او سر می زند، مثلا تمایل به آرایش کردن دارد، یا به بودن در جمع خانمها تمایل بیشتری دارد و یا دوست ندارد با پدرش جایی برود، این رفتارها ممکن است پیامدهای ناخوشایندی را در زندگی فردی و اجتماعی کودک به همراه داشته باشد. در این شرایط باید برای اصلاح این رفتارها با صحبت کردن، توضیح دادن تفاوت های رفتاری بین زن و مرد، این مشکل را در ذهن کودک حل کرد، اما اگر باز هم این مشکلات تداوم پیدا کرد، خانواده ها باید از خدمات افراد متخصص در این حوزه بهره ببرند.