به گزارش
خبرداغ به نقل از آفتاب،در حالی که به نظر می‌رسد ترامپ خواستار بهبود روابط با روسیه است اما گویا چنین تصمیمی را برای رابطه با پکن ندارد.
نشریه «نشنال اینترست» به پنح موردی اشاره کرده است که ممکن است واشنگتن و
پکن روابط‌شان به حدی دچار تنش شود که تا مرز جنگ نیز پیش رود:
۱-دریای چین چنوبی / دریای چین شرقی
در
سال‌های اخیر شرق و جنوب دریای چین به محلی برای تنش در روابط ایالات
متحده و چین تبدیل شده است. در شرق دریای چین ایالت متحده با موضوع حمایت
از تمامیت ارضی ژاپن و سایر متحدان خود مواجه است و در مقابل در دریای چین
جنوبی امریکا با جاه‌طلبی‌های ارضی چینی‌ها رویاروست. واقعیت آن است که
افزایش توانایی‌های نظامی چین بر شدت این مشکلات افزوده است. چین هم اکنون
می‌تواند تهدیدی علیه منطقه و علیه واشنگتن باشد. ژاپن نیز به دنبال
اقدامات اخیر چین تحرکات خود را افزایش داده است و آشکارا اعلام کرده که
آماده پاسخگویی متقابل نظامی به چین است. ویتنام و فیلیپین نیز مواضع
مشابهی را اتخاذ کرده‌اند؛ این موضوع سبب ایجاد سردرگمی و عدم اطمیان در
روابط دو کشور امریکا و چین خواهد شد.
۲-تجارت
روابط
تجاری امریکا و چین از اواخر دهه ۸۰ میلادی رشد قابل توجهی داشته است.
دسترسی چین به سرمایه ایالت متحده و دسترسی امریکا به نیروی کار و منابع
چین سنگ بنای اقتصاد جهانی پس از پایان جنگ سرد را بنیان نهاد. ترامپ اما
اکنون وعده داده که این وضعیت را تغییر دهد. او برنامه‌ای برای به
چالش‌کشیدن چین در حوزه تجارت دارد. این موضوع می‌تواند جرقه جنگ تجاری‌ای
را بزند که به ضرر کل اقتصاد جهانی خواهد بود. این جنگ تجاری سبب شده تا
چینی‌ها به دنبال تلاش برای جاسوسی سایبری از مراکز و نهادهای اقتصادی
امریکایی و ایجاد اختلال در آن باشند.
۳-کره
کره
شمالی برای کوتاه مدت برای چین هم یک فرصت و هم یک معضل است. وجود کره
شمالی همچنان مانعی در برابر گسترش قلمروی کره‌جنوبی و قدرت آن به مرز چین
است و این موضوع به نفع چینی‌ها می‌باشد. همچنین کره شمالی می‌تواند کارتی
در دست چین برای بازی با امریکا در حوزه امنیت منطقه‌ای شبه جزیره کره
باشد. اما در طولانی‌مدت برای چین موضع کره دست و پاگیر است. چین نمی‌خواهد
نظام سیاسی آن کشور دچار فروپاشی شود چرا که با سیل پناهجویان در طول
مرزهای خود مواجه خواهد بود از سوی دیگر پکن علاقه‌ای به حمایت از رژیم کره
شمالی و رفتارهای تهاجمی آن ندارد. در این میان چین موضع بغرنجی دارد.
۴-پاکستان
چهل
و پنج سال پیش پاکستان به عنوان مجرایی برای بازگشایی روابط امریکا و چین
خدمت کرده بود. ریچارد نیکسون و هنری کیسینجر در برابر فشارها برای انتقاد
از عملکرد یحیی خان، رییس‌جمهوری وقت پاکستان که شیوه حکومت مستبدانه‌ای در
پیش گرفته بود- خودداری کردند؛ چرا که می‌خواستند از پاکستان به عنوا دری
به منظور بازگشایی روابط با چین استفاده کنند. پاکستان همچنین متحدی
ارزشمند برای ایالات متحده و چین در طول تهاجم شوروی به افغانستان بود.
امروز
روابط میان پاکستان و ایالات متحده به خوبی گذشته نیست و امریکا روابط
دفاعی خود را با هندوستان گسترش داده است تا آن کشور در توازن قوا با چین
قرار گیرد. تداوم حمایت پاکستان از تروریسم در هندوستان و افغانستان،
بسیاری از امریکایی‌ها را واداشته تا با احتیاط از تعامل بیشتر با آن کشور
استقبال کنند. در سوی دیگر رابطه چین و پاکستان در حال شکوفایی است و در
حوزه‌های صنعتی، اقتصادی و نظامی گسترش می‌یابد. مواجهه میان امریکا و
پاکستان علیرغم آن که غیر محتمل بنظر می‌رسد اما در صورت بروز می‌تواند
باعث ایجاد تنش در روابط واشنگتن و پکن شود.
۵-تایوان
در
حالی که مدت زمان زیادی تایوان مهم‌ترین نقطه در میان روابط امریکا و چین
بوده است، تماس تلفنی اخیر میان دونالد ترامپ رییس‌جمهوری منتخب امریکا و
رییس‌جمهوری تایوان خشم چین را برانگیخت. در برهه زمانی کنونی کسی نمی‌داند
که آیا ترامپ می‌خواهد از این موضوع به عنوام اهرم تهدیدی برای کسب امتیاز
از چینی‌ها استفاده کند و یا آن‌که به طور محوری قصد نزدیکی کامل به
تایوان را دارد که باعث ایجاد تنش در روابط واشنگتن و پکن خواهد شد.
