| |
چهارشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۳ - ۰۲:۳۱
بروزرسانی ۴ ساعت پیش
به
گزارش خبرداغ به نقل از ایلنا، جعفر توفیقی در گردهمایی اعضای کانون صنفی
اساتید با بیان اینکه از کلمه «صنفی» این طور برمی‌آید که کانون به دنبال
مسائل معیشتی است. اما در اساس‌نامه بحث تصمیم‌سازی نظام آموزشی کشور مطرح
شده است، گفت: صنفی بودن کانون به این معنا است اما بیشتر بحث آینده علمی
کشور و اینکه ما در این نظام علمی ذی‌نفع هستیمف مطرح شده است. اگر این
نظام صنفی آسیب ببیند، چهره ما هم مخدوش میشود؛ مثل بحث اخیر مجله «نیچر»
که یک اتفاق کوچک چهره علمی کشور را خدشه‌دار کرد.
او ضمن تشکر از طراحی این کانون که ایده خوبی بوده است، ادامه داد: یکی از وظایف اساس‌نامه این است که تصویر شاخص‌های علمی کشور را دائم داشته باشیم. این گزارش را نقد و ارزیابی کنیم و برای بهبود آن اقدام کنیم. این مدل، بخشی از وظایف ماست که بدانیم موقعیت علمی امروز چه طور است. در آخرین گزارش وزارت علوم تحت عنوان «آخرین وضعیت علمی کشور» گفته شد از لحاظ تولید مدارک علمی ما تقریبا در رتبه ۱۵ دنیا بودیم. ۱. ۸% از مدارک علمی دنیا توسط ایران تولید میشود و از لحاظ رشد علمی رتبه ۳ بودیم. امروز برخی از دانشگاه‌های ما رتبه بالاتری گرفته‌اند.
توفیقی با بیان اینکه در دسترسی به آموزش عالی نسبت خانم‌ها به اقایان ۴۵ به ۵۵ بود، گفت: ما ۳۸ پارک علم و فناوری داریم. نزدیک ۳۰ هزار کارآفرین داریم. بحث شرکت‌های دانش بنیان هم مساله بسیار خوبی بوده است. ممکن است کمیت این‌ها کم باشد اما مسیر خوبی از لحاظ بحث اقتصاد دانش بنیان داریم.
او افزود: دستاوردهایی که ما داشتیم این است که سرمایه انسانی در این کشور شکل گرفته است. یعنی جمعیت دانش‌آموخته با توانمندی که آماده تحول هستند. افزایش دسترسی به آموزش عالی الان بالا رفته است. البته اینکه صندلی خالی داریم جای نقد دارد، اما فرصت بهره‌برداری از دانشگاه الان بالاست. بحث تنوع در عرضه آمورش عالی دولتی داریم. ما تقریبا همه زیرساخت‌های عرضه آموزش عالی را داریم. ما در جایگاه سوم در میزان رشد هستیم. در اوایل سال‌های بعد از انقلاب ما تصور نمی‌کردیم بتوانیم مقطع ارشد و دکتری داشته باشیم اما امروز اساتید ما به عنوان دانشمندان جهانی مطرح هستند.
توفیقی با بیان اینکه پارک‌های علم و فناوری حلقه وصل دانشگاه به صنعت است، گفت: این حلقه مفقوده دانشگاه‌ها بوذه و امیدواریم شاهد تحولات بیشتری باشیم. با وزارت بهداشت ۷۰۰ انجمن علمی داریم که سرمایه بزرگی است. اینکه ما چه راهی پیش رو داریم مهم است. اصلاحات کوتاه مدت و بلند مدت نیاز است. بحث اشتغال و بیکاری مطرح است. این دانش آموختگان باید جذب شوند ما باید در تعامل نزدیک با جامعه و بازار کار کار کنیم. باید به سمت استانداردگرایی در آمورش عالی برویم. دیگر ضرورت ندارد با سیاست گذشته مسیر را طی کنیم بلکه باید نهضت استاندارد را جلو ببریم. ما در برنامه ریزی آموزشی نیاز به تجدیدنظر داریم. در دهه شصت و هفتاد ضرورت ایجاب می‌کرد تصمیماتی بگیریم اما الان فرق می‌کند.
