سفر مقامات و شخصیتهای خارجی به کشورمان در دولت روحانی همیشه بهانهای بوده از سوی برخی مخالفان تا به فضاسازی و تخریب دولت بپردازند. در جدیدترین این تخریبها، سفر وزیر اقتصاد و معاون صدراعظم آلمان به کشورمان حاشیهساز شده است. برخی ضمن مخالفت شدید با سفر این مقام آلمانی، به داستانپردازی علیه دولت و نسبت دادن اتهامات عجیب و غریبی به برخی مسئولان پرداختهاند.
سفر معاون صدراعظم آلمان از زمانی جنجالی شد که این مقام آلمانی گفته بود ایران برای عادیسازی روابط با برلین، باید رژیم اسرائیل را به رسمیت بشناسد. همین جمله کافی بود تا برخی در داخل کشور، هیاهویی بهپا کنند که با ورود این مقام آلمانی به کشورمان، دولت عزت و منافع ملی را فدای برقراری روابط با غرب و سازش با دشمن کرده است! عجیبتر آنکه برخی رسانهها نیز سوار بر این موج، سعی کردهاند از آبی که برخی همیشه آن را گلآلود میکنند، ماهیای بگیرند و نیشی هم به دولت یازدهم بزنند.
در خصوص جریانشناسی و تبار مخالفان حضور معاون صدراعظم آلمان به ایران، برخی رسانهها تکلیفشان مشخص است و در گروه موسوم به دلواپسان و مخالفان سرسخت و همیشگی دولت روحانی قرار دارند و هیچ انتظاری نیز از آنها غیر از این نمیرود اما در این میان برخی رسانهها هم وجود دارند که حداقل سعی کردهاند چهرهای میانه از خود در فضای رسانهای کشور نشان بدهند، اما اینبار ذات حقیقی خود را افشا کرده و به عقدهگشایی علیه دولت روحانی پرداختهاند.
سایت وابسته به یک کاندیدای ناکام در چندین دوره انتخابات ریاستجمهوری - که اخیراً هم پیشنهاد افزایش یارانه نقدی به مبلغ 100 هزارتومان را داده- اتهاماتی علیه دولت روحانی و سخنگوی دولت مطرح کرده که شاید نشاندهنده خشم و عصبانیت این سایت و عوامل آن از توضیحات منطقی سخنگوی دولت به چند پرسش خبرنگاران در یک نشست خبری است.
این سایت در مطلبی با عنوان "آقای نوبخت سخنگوی دولت ایران است یا دولت آلمان؟!" با ادبیاتی عجیب و توهینآمیز ضمن حمله به سخنگوی دولت، نقلقول وی از مقام آلمانی درباره اظهاراتش پیش از سفر به تهران را بهعنوان دفاع سخنگوی دولت روحانی از این وزیر آلمانی دانسته و سپس سوار بر همین برداشت و تفسیر اشتباه، به تخریب سخنگوی دولت پرداخته است.
با اینکه بیمنطقی، بیاخلاقی و کینهتوزی در مطلب این سایت علیه سخنگوی دولت کاملاً مشهود است اما معلوم نیست که خشم عوامل این سایت نسبت به دولت روحانی از کجا برخواسته است؟ پاسخ منطقی سخنگوی دولت به پرسش یک خبرنگار درباره یارانه نقدی یا... . در هر حال آنچه در سخنان و توضیحات سخنگوی دولت درباره سفر مقام آلمانی به ایران واضح است؛ اینکه وی در پاسخ به سئوال یک خبرنگار دراینباره، به نقلقولی از این مقام آلمانی اشاره کرده و توضیح داده است: «وقتی آقای گابریل به ایران آمد از او پرسیدم شما که بعد از برجام برای بسط روابط پیش قدم شدید چرا چنین صحبتی را مطرح کردید؟ و او با صراحت اعلام کرد حرفی که به این ترتیب از سوی من زده شده تحریف شده است. کاملا موضع ایران را درک میکنم و مگر الان که به ایران آمدهام آیا پیش شرطی گذاشتهام؟»
کاملاً روشن است که سخنگوی دولت ایران، این مقام آلمانی را بخاطر اظهاراتش بازخواست نیز کرده و این آقای گابریل بوده که گفته است سخنانش تحریف شدهاند نه سخنگوی دولت ایران! اما گویا برخی گوشها و چشمهای خود را بر واقعیتها بسته و بهراحتی مسئلهای ساده و روشن را پیچیده و تحریف میکنند و نسبت دروغ به دیگران میدهند. بهراستی چه سود و منفعتی برای این گروهها وجود دارد که اظهارات دیگران را متناسب با آرزوها و آمال خود تفسیر و برداشت میکنند و سپس براساس همان تفسیرها به جنجالسازی و دروغگویی علیه دولت میپردازند؟
البته سخنگوی دولت در ادامه تاکید کرده است: «هیچ کشوری در جهان نیست که بتواند برای نظام جمهوری اسلامی به عنوان نظامی مردمی و مشروع شرط و شروطی قائل شود و ما نیازمند ارتباط بر مبنای هیچ پیششرطی نیستیم؛ پیششرط ما برای بسط روابط این است که کشورها به قوانین، باورها و فرهنگ ملت بزرگ ایران احترام بگذارند و این موضوع کاملا روشن است که همه با وجود تنوع سلایق، در امر این که باید استقلال داشته باشیم این موضوع را قبول داریم. رژیم غاصب صهیونیستی یک رژیم جعلی است که قدرتهای بزرگ بعد از جنگ جهانی دوم آن را ایجاد کردند و دست دولتهای مختلف این رژیم به خون فلسطینیان بیگناه آلوده است که باید در پیشگاه تاریخ و نزد خداوند پاسخگو باشند. الان هم دولت این رژیم جنایتکار و حامی تروریسم است و حقوق بشر را رعایت نمیکند. حالا اگر کشوری چنین پیش شرطی را برای ایران تعیین کند نشان میدهد با فرهنگ و باورهای این ملت، دولت و نظام آشنایی ندارد... موضع رسمی دولت هم همان موضع رسمی نظام است و هیچ کشوری چنین اجازه ای ندارد که برای جمهوری اسلامی چنین پیش شرطهایی بگذارد.»
بنابراین مشخص است که سخنگوی دولت ضمن پاسخ منطقی و محکم به اظهارات مقام آلمانی، سیاستهای اصولی دولت درباره اسرائیل را همان سیاست همیشگی نظام دانسته و برآن نیز تاکید کرده است.
حال از کجای این سخنان میشود اینچنین برداشت کرد که سخنگوی دولت ایران به توجیه و تکذیب اظهارات معاون صدراعظم آلمان پرداخته باید از آنهایی پرسید که انصاف و مروت را کنار گذاشته، سخنگوی دولت ایران را بهعنوان سخنگوی دولت آلمان معرفی میکنند و برای رسیدن به اهداف سیاسی و منافع جناحی و باندی دست به هر اقدام غیراخلاقی میزنند و جامعه را به سمت افزایش تنش و بحران سوق میدهند.
همه اینها در حالی است که تمام تلاش دولت روحانی ترمیم چهره مخدوششده ایران در عرصه بینالمللی و از بینبردن ایرانهراسی در جهان -با حفظ عزت و منافع ملی و در چارچوب قانون اساسی- است که از سوی برخی کشورهای افراطی منطقه به آن دامن زده میشود. حال اینکه در داخل کشور نیز برخی در این راستا حرکت کنند و بجای کمک به دولت به تشدید تنشها کمک کنند، جای شگفتی و تاسف دارد.
در ضمن دولت هم که در مذاکره با مقامات آلمانی اقدام خارج از عرفی نکرده است که سخنگوی دولت بخواهد آن را توجیه کند. مقامی از یک کشور که خواستار برقراری روابط و گسترش همکاریهای تجاری و اقتصادی و... با کشورمان بوده حرفی زده و مقامات کشورمان هم پاسخی منطقی و محکم به آن دادند؛ حال اینکه این دولت مثل دولت سابق عادت ندارد با زبان توهینآمیز و بیادبانه با دیگران سخن بگوید آیا بهمعنی سازش با دشمن و نادیدهگرفتن عزت و منافع ملی است؟ اصولاً یکی از تفاوتهای اساسی و اصلی دولت یازدهم با دولت احمدینژاد در همین نکته نهفته است که کابینه دولت روحانی نه تنها به دنبال افزایش تنشها و تهدیدات بینالمللی نیست بلکه دیپلماسی و زبان و رفتار دیپلماتیک را هم چیزی فرارتر از توهین، فحاشی و ناسزاگفتن به دیگران -ولو آنکه طرف مقابل دشمن هم باشد- میداند؛ چهآنکه این منش و روش سیره انبیاء الهی در برخورد با دشمنان خود نیز بوده است. اما اینکه برخی رفتار و گفتار منطقی و مودبانه دولت روحانی با دیگر کشورها را ذلت میخوانند، بیشک باید در همان روحیه ماجراجوییهای بحرانآفرین و خسارتبار، تهدیدتراشی و کمک به گسترش ایرانهراسی در جهان جستجو کرد که برخی با آنکه نتیجه آن را در هشت سال بهخوبی دیده و لمس کردهاند، اما گویا باز هم نمیخواهند دست از این روحیه بردارند.
درباره پیشنهادی هم که اخیراً برخی چهرهها درباره افزایش یارانه نقدی دادهاند، باید گفت که این پیشنهاد نه تنها در شراط کنونی کشور منطقی نیست بلکه در راستای همان سیاستهای دولت احمدینژاد مبنیبر اقتصاد صدقهای، ایجاد تورم و افزایش نقدینگی و دیگر مشکلات اقتصادی در کشور است. در واقع بجای اینکه دولت و کشور به سمتی برود که کلاً پرداخت یارانهنقدی و پول نقد به مردم منتفی و صرف رونق تولید، صنعت، اشتغال کشور و خدمات بهداشتی و رفاهی به مردم شود، گویا برخی بدشان نمیآید همچنان با رویکردی پوپولیستی و احمدینژادیوار، مردم و کشور را گرفتار مشکلات اقتصادی بیشتری بکنند. در واقع بجای اینکه باری از دوش دولت و کشور بردارند، خود باری بر دوش ملت و کشور شدهاند.