به گزارش
خبرداغ به نقل از خبرآنلاین،حسن روحانی رییس جمهور اسلامی ایران، ظهر پنجشنبه در هفتاد و یکمین مجمع عمومی سالانه سازمان ملل، سخنرانی کرد. سه سال حضور در مجمع عمومی سازمان ملل توسط حسن روحانی در سالهای 92، 93 و 94 با افت و خیزها و واکنش‌های متفاوتی همراه شد؛ اینکه سفر رئیس جمهور کشورمان دارای چه نکات مهم و دستاوردهایی بوده، پرسشی است که خبرگزاری خبرآنلاین در گفتگو با قاسم محبعلی، مدیرکل اسبق خاورمیانه و شمال آفریقای وزارت خارجه آنرا مورد بررسی قرار داده که در ادامه می خوانید:
سفر اخیر رئیس جمهور کشورمان حاوی چه نکات مهمی بود؟
نکته مهم این سفر در مورد برجام بود. ایران در سالهای اخیر با بحران هسته ای دست و پنجه نرم کرد. در حال حاضر نیز با اجرای آن، که در صحبت های آقای روحانی نیز به آن اشاره شده بود و خواستار اجرای تعهدات طرفین مقابل شده بود، این مسئله نمود بیشتری پیدا کرد.
موارد پیچیده دیگری نیز وجود دارد؛ برجام و تحریم ها به مسایل دیگر ایران نیز مربوط است و سایر مناسبات ایران با غرب از جمله مناسبات مان با آمریکا بر سر تروریسم و حقوق بشر و مسایلی دیگری که زمینه های تحریم در آن وجود داشته است، را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. اینها از جمله مواردی بود که آقای روحانی در سخنرانی خود بدان اشاره کرد.
رییس جمهور در مورد عربستان سعودی نیز صحبت کردند؛ به عنوان کشوری که علاقمند است تنش ها و بحران ها افزایش پیدا کند، این در حالی است که ایران علاقه به افزایش تنش ندارد. دلایل آن این است که منافع ایران اقتضا نمی کند که بحران در منطقه افزایش پیدا کند. واقعیت اینست که ایران نیازمند جذب سرمایه خارجی و پیشبرد توسعه اقتصادی است. طبیعتاً اگر بحران ها افزایش پیدا کند به ضرر ایران است. در نقطه مقابل با توجه به اینکه عربستان نگرانی های عمده ای بابت تحولات منطقه ای دارد و نگران این موضوع هم هست که این تحولات ساختار عربستان را نیز تغییر دهد؛ از این رو علاقمند است تا بحران افزایش پیدا کند به خصوص بحران مذهبی و طائفی که آقای رییس جمهور به درستی به این مسئله در سخنرانی شان اشاره کردند.
دستاوردهای ایران را نسبت به دوره های قبل چگونه ارزیابی می کنید؟
سفر به سازمان ملل دارای دو جنبه است: یکی اینکه معمولاً یک بار در سال روسای کشورها و مقامات طراز اول به سازمان ملل می روند و نقطه نظرات خود را درباره قضایا و مسایل مهم بین المللی مطرح می کنند. در مجمع عمومی این نقطه نظرات ابراز می شود و بیشتر نقش تنویر افکار عمومی را دارد، چون مجمع عمومی نقش اجرایی در سازمان ملل را ندارد.
دوم، مناسبات دو جانبه میان کشورها فرصت مناسبی برای روسای کشورهاست تا مراودات خود را با یکدیگر گسترش دهند. دیدار آقای روحانی با مقامات اروپایی در این دوره با توجه به گذشته پر فراز و نشیب از اهمیت بیشتری برخوردار است. در دوره های قبلی اگر توجه کرده باشیم ملاقات ها با کشورهای غیر تأثیر گذار انجام می شد که ارتباط چندانی با سیاست خارجی ایران نداشت، هم از نظر اقتصادی و تجاری و هم از نظر مسایلی که ما بدان نیاز داریم.
آقای روحانی در این دوره با مقامات کشورهای توسعه یافته مثل سوئد، سوئیس، انگلیس و فرانسه ملاقات کردند، که به طور طبیعی اگر مناسبات با این کشورها پیش رود میتواند به بهبود روابط ایران و جهان بین الملل کمک کند. برخی دیگر از کشورها مانند ترکیه به عنوان همسایه برای ما حائز اهمیت است و اگر بتوانیم مناسبات خود را جدا از بحران های خاورمیانه با این کشور توسعه دهیم به نفع منافع ملی ایران است.
