بزرگترین «شرمندگی» داربی 83

 این البته هرگز به آن معنا نیست که اشتیاق عمومی برای دیدن این دیدار کم است، بلکه صندلی‌دار شدن طبقه دوم ورزشگاه آزادی که بنا به اجبار کنفدراسیون فوتبال آسیا انجام شد، ظرفیت ورزشگاه آزادی را به 80 هزار نفر (بدون احتساب پلکان و راهروها) کاهش داد.

آزادی شاید تنها ورزشگاه اسمی جهان باشد که به جای افزوده شدن بر ظرفیتش، گنجایش آن مدام کاهش پیدا می‌کند. مثلا نیوکمپ که استادیوم خانگی بارسلونا محسوب می‌شود، تا به حال چند بار شاهد افزایش گنجایش بوده و به همین زودی‌ها قرار است باز هم چند هزار صندلی به آن اضافه شود. با این وجود ورزشگاه آزادی ما مرتب آب می‌رود و شرمنده تمایل مردمی می‌شود که تنها سرگرمی‌شان تماشای فوتبال است. همین اواخر همزمان با بازی ایران و قطر، چیزی بیش از 10هزار نفر ناامید و دست خالی از پشت درهای استادیوم به خانه برگشتند و حالا همین شرایط هم برای داربی تهران وجود دارد.

سخت مایه تاسف است که پرسپولیس، استقلال و تیم ملی به عنوان مهمترین ارکان فوتبال این مملکت، همگی یک استادیوم مشترک دارند که بیش از 40سال از عمرش می‌گذرد. بازی سرخابی‌ها در حالی قرار است با حداکثر 80هزار تماشاگر برگزار شود که کمترین حق پرسپولیس و استقلال در شرایط طبیعی، می‌توانست برخورداری از یک ورزشگاه اختصاصی با همین ظرفیت باشد.

بانک ورزش