| |
پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۰۱
بروزرسانی ۱ روز پیش
نشنال اینترست نوشت: در پی اعلام خبر پرواز جنگنده های روسی به سمت اهداف مشخص در سوریه از پایگاه هوایی در همدان، رسانه های جهان در انعکاس این خبر به تکاپو افتاده اند.
به گزارش انتخاب، برای سوریه ای ها که هدف این عملیات ها هستند فرقی نمیکند بمب افکن های روسی از ایران بیایند یا از مسیری دورتر.
روشن است که انجام عملیات بمباران از طریق همدان کمک بیشتری به ایران و روسیه برای شکست مخالفان اسد در سوریه خواهد کرد چرا که چنین رویکردی سبب کوتاه شدن مسیر و حفظ سوخت بیشتر در عین حمل بمب های بیشتر خواهد شد.
با این حال تجربه سایر درگیری ها نشان داده است که بمباران صرف، برای شکست تروریست ها بی فایده است. سوریه نیز استثنا نیست. همچون سایر مثالها، ایجاد کمپین نیروهای زمینی که هزینه برتر و زمان برتر است نیز برای شکست نیروهای رقیب مورد نیاز است و اما هیچ تضمینی وجود ندارد که این روش نیز عمل کند.
پوتین ثابت کرده که هیچ قصدی برای ارسال نیروهای زمینی در مقیاس بالا برای جنگ علیه تروریست ها در سوریه ندارد. نیروهای مدافع حرم ایران در کنار حزب الله و دیگر گروه های شبه نظامی شیعه در آنجا حضور دارند. اما با وجود اینکه روسیه و ایران و شبه نظامیان شیعه متحد آنها از بشار اسد حمایت میکنند اما آنها در شکست مخالفانشان تا الان کاملا موفق نبوده اند. اینکه تهران از از این واقعیت که روسیه حاضر نیست نیروهایش را بر روی زمین در سوریه با ایران همراه کند نا امید شده باشد تعجب آور نیست.
پرواز بمب افکن های روسی بر فراز سوریه از پایگاه هوایی در ایران بیش از اینکه یک حرکت نظامی ویژه باشد نشانگر اتحاد روسیه و ایران است.
ارسال بمب افکن های مسکو به سوریه از طریق ایران به جای جنوب روسیه تاثیر قابل تحسینی بر درگیری های داخلی سوریه ندارد و تاثیر چنین کاری بر روابط بین المللی در درگیری های سوریه بیشتر خواهد بود.
بسیاری از اقتدارهای عربی منطقه امیدوارند که با افزایش روابط اقتصادی شان با روسیه مسکو را از تهران در مسایل سوریه دور کنند.
با پرواز بمب افکن های روس از ایران امید های آنها نا امید شد. در عوض تلاش ایران برای ایجاد چنین احساس نا امیدی ای ایران را تشویق به پذیرش روس ها در کشورش کرده است.
همزمان رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه نیز اعلام کرد همچنان به باقی ماندن اسد بر سر قدرت احتیاج دارد و امید وار بود با این اظهارات روابط ترکیه روسیه به واسطه هم راستایی آنها در مساله سوریه بهبود یابد. حرکت پوتین نشان داد که مسکو در این حوزه در کنار ایران قرار گرفته است.
به علاوه اینکه رهبران اسراییل که میخواستند باور کنند حضور روسیه در سوریه به نفع این رژیم است و به نوعی بازدارنده ایران و حزب الله از حمله به سرزمین های اسراییل است از همکاری های نظامی ایران و روسیه راضی نیستند.
این گزاره که همه به روسیه در سوریه نیاز دارند به طور گسترده ای در مسکو رواج پیدا کرده است. مشکل این گزاره این است که تنها در جاهایی متقاعد کننده است که به توانایی احتمالی روسیه برای وادار کردن ایران و بشار اسد به قبول توافق مورد قبول سایر قدرت های خارجی باور دارند.
اما اگر معلوم شود که روسیه به اندازه تهران و بشار اسد خواهان شکست معارضان سوری است هر امیدی برای کار با روسیه از بین خواهد رفت.
سر خوردگی ناشی از ناامیدی از کار با روسیه در امور سوریه برای کرملین مهم نیست، اگر مسکو، تهران و دمشق بتوانند معارضان سوری را شکست دهند.
