به گزارش
خبرداغ به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان ، کالای
قاچاق حد و مرز نمی شناسد،میوه، محصولات غذایی، لوازم آرایشی، تجهیزات
ارتباطی و مخابراتی همچون تلفن های همراه، قطعات کامپیوتری، پوشاک، لباس و
دارو و حالا تجهیزات پزشکی در تیر رس این تجارت شوم قرار گرفته اند.
چندی
پیش،رسول دیناروند،رئیس سازمان غذا و دارو گفت:60 درصد تجهیزات پزشکی
وارداتی هستند و البته این بدان معنا نیست که 40 درصدباقیمانده از طریق
تولید داخلی تامین می شوند.
به واقع سهم قابل توجهی از تجهیزات پزشکی،معطوف به کالاهای قاچاقی می شود که در آمارهای رسمی نشانه ای از آن یافت نمی شود.
اصلی ترین انگیزه برخی بیمارستان ها و مراکز درمانی برای تهیه تجهیزات پزشکی قاچاق به هزینه تمام شده ان باز می گردد.
به
واقع تفاوت هزینه ها برای تامین چنین تجهیزاتی در مقایسه با محصولات غیر
قاچاق باعث می شود برخی از متولیان مراکز درمانی،نیاز تجهیزاتی بیمارستان
را از ناحیه کالاها و محصولات قاچاق تامین کنند،البته این تخلف از سوی
مقامات ذیربط انکار نمی شود.
بر
اساس گزارشی که در روزنامه جام جم منتشر شد،چندی پیش رئیس سازمان غذا و
دارو با صراحت عنوان کرد طی بازرسی های انجام شده،برخی از بیمارستان ها و
مراکز درمانی دولتی نسبت به تهیه دستگاه ها و تجهیزات پزشکی قاچاق اقدام
کرده اند و این موضوع در بررسی ها و بازدیدهای میدانی مشاهده شده است.
وی
می گوید:برخلاف بازار دارویی ایران که شرکت های قانونی،موظف به توزیع آن
هستند برای تجهیزات پزشکی،چنین شرکت هایی وجود ندارد و در حال حاضر صدها
عمده فروش و بُنَکدار،به توزیع تجهیزات مصرفی بیمارستان ها اقدام می کنند
که گاه برخی از این اقلام توزیعی،بصورت قاچاق وارد کشور می شود.
* چه باید کرد؟
برخی
از کارشناسان و مسئولان حوزه بهداشت و درمان،معتقدند،راهکار مقابله با این
معضل را باید از طریق الزام بیمارستان ها به تهیه تجهیزات و ادوات پزشکی
از شرکت هایی مشخص،معین و تعریف شده عملیاتی و اجرایی کرد.
یکی
از خلا هایی که در این حوزه احساس می شود به عدم الزام بیمارستان ها و
مراکز درمانی به تهیه و خرید تجهیزات پزشکی از شرکت های زیر نظر مجموعه
بهداشت و درمان باز می گردد.
حسین
قربانی،نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی معتقد
است:باید متولی تهیه و توزیع تجهیزات پزشکی در استان ها،دانشگاه علم پزشکی
هر استان تعیین شود و مراکز درمانی و بیمارستانی،صرفا مجاز به تهیه اقلام و
تجهیزات مورد نیاز خود از طریق چنین مبادی و مجاری شوند.
وی
معتقداست با حصول چنین ساز و کاری،علاوه بر اشتغالزایی در داخل کشور و
ارتقای کیفی محصولات پزشکی،سطح نظارت ها بر چنین تجهیزات و ادواتی نیز
تقویت خواهد شد.
بر
اساس گزارشات دریافتی،عمده تجهیزات پزشکی قاچاق از طریق کشورهای پاکستان و
چین و ترکیه وارد کشور می شود و کیفیت محصولات وارداتی از این مبادی
نیز،بعضا مورد تایید صاحب نظران نیست،اما با این اوصاف این سئوال مطرح است
که دلیل گرایش و تمایل مراکز درمانی به تهیه تجهیزات قاچاق چیست؟
مبرهن
است در شرایطی که بخشی از مراکز درمانی و بیمارستان ها در تامین معوقات
خود از بیمه و جذب اعتبارات با محدودیت هایی مواجه هستند و به تبع در فقر
اعتباراتی،انگیزه و تمایل بیشتری برای تهیه،تامین و خریداری چنین اقلامی
بصورت قاچاق ایجاد می شود.
*الزام مراکز درمانی به تهیه تجهیزات پزشکی از طریق سامانه ای مشخص
یکی
از راهکارهای پیش بینی شده برای مقابله با این معضل به الزام مراکز درمانی
برای تهیه تجهیزات پزشکی از سامانه هایی مشخص معطوف می شود.
البته
برخی از کارشناسان معتقدند ضریب موفقیت این طرح منوط به ضمانت اجرایی آن و
قاطعیت برای مکلف ساختن بیمارستان ها به تهیه محصولات پزشکی در قالب چنین
چارچوبی است.
آنچنان
که قاسم نودهی،رئیس اتحادیه تهیه و توزیع تجهیزات و لوازم پزشکی و آزمایشی
عنوان داشته:بر اساس الزامات قانونی،تمامی بیمارستان ها درمانگاه ها و
پزشکان،موظف هستند برای تهیه و خرید تجهیزات پزشکی،از طریق سامانه تعیین و
طراحی شده اقدام کنند.
وی
در خاتمه یادآور شد:اکنون 70 درصد از کالاهای وارداتی در این سامانه ثبت
شده و تا 5 ماه آینده 30 درصد باقیمانده نیز از طریق سامانه مذکور به ثبت
خواهد رسید.
باید
به انتظار نشست و تا شش ماه آینده نتیجه و دستاورد چنین ساز و کاری را در
مقام عمل مورد بررسی قرار داد،امری که در صورت حصول نتیجه،گام بسیار سازنده
و موثری در تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی در عرصه بهداشت و درمان به
شمار می رود.
