بلا دی‌پائولو –پژوهشگر ارشد دانشگاه کالیفرنیا آمریکا—درباره تفاوت زندگی افراد متأهل و مجرد می‌گوید: تحقیقات گسترده، ما را به این نتیجه رساند که افراد مجرد عملکرد بهتری نسبت به افراد متأهل دارند و با برنامه‌ریزی از پیش تعیین‌شده‌ای زمام امور را در دست می‌گیرند. زندگی آن‌ها کلیشه‌ای نیست و همین به زندگی آن‌ها رنگ شادمانی و خوشی می‌دهد. پاداش زندگی مجردها، آرامش، رشد شخصیتی و پیشرفت در امور روانی و اقتصادی است.
وی ادامه داد: بررسی‌های انجام‌شده روی دو گروه از افراد مجرد و متاهل حاکی از آن است که در یک بازه زمانی 5 ساله افراد مجرد رشد شخصیتی بیشتری را نسبت به متأهلین تجربه کرده‌اند. آن‌ها به‌راحتی قادر به تصمیم‌گیری هستند؛ شیوه زندگی خود را انتخاب می‌کنند. این روند می‌تواند به طور مستقیم بر ارتقای اعتماد به نفس آن‌ها تأثیر بگذارد. از سوی دیگر، بالا رفتن اعتماد به نفس در افراد مجرد موجب تقویت ارتباطات اجتماعی و قدرت ریسک‌پذیری میشود. حالتی که در افراد متأهل بیشتر به شکل انزوا بروز می‌کند. زندگی مجردها از کلیشه و یکنواختی کمتری برخوردار است. این روند باعث میشود نسبت به اطرافیان خود توجه بیشتری نشان دهند.
دی‌پائولو با اشاره به 20 هزار تحقیق انجام‌شده درباره تفاوت زندگی افراد متأهل و مجرد ادامه داد: از سال 2000 تاکنون تنها 500 مقاله علمی درباره فواید زندگی مجردی بر روح و روان افراد منتشرشده است و بیشتر آن‌ها عاری از توجیه مفهوم زندگی مجردی و انگیزه آن بوده است. مقاله‌های ارائه‌شده بیشتر راهکارهایی برای ازدواج و زندگی مشترک را مورد توجه قرار داده‌اند.
با این حال، دی‌پائولو معتقد است مجرد بودن لزوماً بهتر از ازدواج نیست. زندگی انفرادی، نوعی بیماری محسوب میشود که تا جای ممکن باید از آن کناره‌گیری کرد. ولی زندگی مجردی به‌نوبه خود تاثیرات مثبتی بر رشد روانی و شخصیتی افراد دارد. بنابراین دفعه بعد اگر کسی از شما پرسید چرا ازدواج نکرده‌اید، با قاطعیت این یافته جدید علمی را پیش روی آن‌ها قرار دهید.
