به گزارش خبرداغ به نقل از ایسنا، وحید شمسایی شنبه به دلیل فشارهای عصبی بعد از ناکامی‌های اخیرش در فوتسال در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان جم بستری و دیروز بعد از اطمینان از سلامتی او توسط پزشکان ترخیص شد.
شمسایی درباره اتفاقی که بعد از بازی هفته اول لیگ در شیرازش برایش افتاد، توضیح داد: با کادر فنی در فرودگاه شیراز صحبت می‌کردیم که درد شدیدی را در دست چپم و بلافاصله در قفسه سینه‌ام احساس کردم و روی زمین نشستم. سپس اورژانس آمد و در آن موقع شرایطم خوب بود اما نبضم تعریفی نداشت. کادر پروازی هم اجازه پرواز نمی‌داد و از من می خواست پیاده شوم.
اولین اشتباهم این بود که رضایت دادم در پرواز به تهران باشم و هر طور شده با اکسیژن تا تهران رسیدم. بلافاصه به بیمارستان آتیه رفتم. فشارم 18 روی 7 بود. گفتند سریع در سی سی یو باید بستری شوم اما چون نیمه شب بود، گفتم شاید بچه‌هایم نگران شوند بنابراین دومین اشتباه را کردم و به خانه برگشتم. ساعت 8 صبح سردرد شدید و سینه درد زیادی را احساس می‌کردم. به بیمارستان جم آمدم و دکتر بهلولی مرا به سی سی یو فرستاد.
وی افزود: در طول عمرم اتاق سی سی یو و آنژیو را ندیده بودیم که دیدیم. با این حال خدا را شکر می‌کنم که الان خوبم و سرپا هستم. واقعا اگر تشکر نکنیم بی معرفت هستیم. آدم هایی که در بیمارستان به من رسیدگی می‌کردند نشان دادند هنوز احترام هست. دکتر بهلولی و مجموعه‌اش فوق العاده بودند و جالب است بدانید حتی یک ریال هم بابت هزینه‌های بیمارستان از من نگرفتند. دستشان درد نکند.
سرمربی - بازیکن تاسیسات دریایی همچنین درباره رفتنش به تمرین بلافاصله بعد از مرخصی از بیمارستان، عنوان کرد: بچه‌های تیم تا آخرین لحظه در بیمارستان کنار من بودند. بازیکن جدا از بحث‌های فنی، رفاقتش مهم است. باشگاه هم می‌خواست خونی بریزد و دیروز رفتم تا از روی گوسفند رد شوم.
پزشک هم انگیزه داد که می‌توانم بازی کنم. موقع ترخیص گفت برو بازی جمعه را ببین ولی حرص نخور و البته بازی هم نکن. من دوست دارم تمرین کنم و اگر تمرین نکنم مریض می‌شوم. امیدوارم مریضی تمرین نکردن مرا مریض‌تر نکند! فعلا قرار شده دو، سه مرحله پزشکی را پشت سر بگذارم و باید برای بازی کردن، مجوزم را از پزشک بگیرم.
شمسایی در مورد اینکه گفته میشود تحمل باخت را ندارد، به ایسنا گفت: صد در صد همین است و خیلی سخت می‌گیرم. بیش از اندازه غصه خوردم، فکر کردم و به خودم فشار آوردم.
امیدوارم درسی شود برای همه ورزشکاران که بدانند در ورزش بالا و پایین هست. خواهشم از ورزشکاران این است که شما را به خدا بروید خودتان را به پزشک نشان دهید. یک روز قبل از بازی با سرعت وحشتناکی روی تردمیل می دویدم اما فردایش همین تست را نتوانستم بدهم. خطر،بیخ گوش همه ورزشکاران است.
