روایت سیدحسن خمینی از وصیت مکرر پدرش

«در میان یاران دوران غربت امام شاید اولین همراه ایشان را بتوان از جهاتی ممتاز دانست. آقای صانعی که برای نسل امروز ناشناخته است، بی تردید از زمره نزدیک ترین و همراه ترین یاران امام به حساب می آید و بارها امام بزرگوار از تلاش های ایشان قبل و بعد از انقلاب تمجید کرده اند. شاید گزافه نباشد اگر بگویم کمتر کسی را می توان آشناتر از وی به فکر و مذاق سیاسی و فرهنگ رفتاری امام یافت.

آیت الله صانعی چندین بار برای من حکایت می کرد که در دوران غربت و تبعید امام روزها می گذشت و من و پدرت چشممان به در منزل امام خشک می شد مگر کسی از در به در آید ولی ترس از ساواک و حکومت ، مردمان و حتی دوستداران را مانع می شد.

پدرم بارها به من وصیت یاران دوره غربت امام را می کرد و هشدار می داد که آنهایی را فراموش نکنم که در کوران مبارزه یاد و نام امام را بر زبان داشتند و به سبب آن تلخی ها و مصیبت ها دیدند. امید است که چنین باشم».