به گزارش خبرداغ به نقل از ایسنا، در تاریخ برگزاری یورو، بازی‌های سال 1992 به خاطر حرکت «توریست‌های ریچارد مولر نیلسن» در یادها باقی مانده است. آن ها که در تعطیلات به سر می بردند، به خاطر خواسته فدراسیون مبنی بر حضور در مرحله نهایی یورو به تعطیلات خود پایان دادند. میشل لادروپ، ستاره این گروه ترجیح داد به تعطیلات خود ادامه دهد و دعوت تیم ملی را رد کرد. دانمارک در آن دوره از مسابقه‌ها جایگزین یوگسلاوی شد که در جنگ بود. یوفا به خاطر ناامنی که در این کشور وجود داشت تصمیم گرفت مانع از حضور این تیم در یورو شود.
یوگسلاوی با به همراه داشتن بازیکنان مشهوری همچون دژان ساویچویچ، دراگان استویکوویچ، زوانیمیر بوبان، روبرتو پروسینچکی، داور سوکر، روبرت یارنی، سینیشا میهایلوویچ و پردراگ میاتوویچ، یکی از بخت‌های نخست قهرمانی بود. در جا‌م جها‌نی 90 ایتالیا آنها با حذف اسپانیا به یک چهارم نهایی رسیدند و در ضربات پنالتی مغلوب آرژانتین دیگو مارادونا شدند.
دانمارک به طور غیره منتظره‌ای در یورو 92 قهرمان شد. آنها به عنوان تیم مهمان در این ر‌قا‌بت‌ها شرکت کردند. ریاست لنارت یوهانسن سوئدی در یوفا در این موضوع تاثیرگذار بود. دانمارک با شایستگی پس از شکست هلند در نیمه نهایی و پیروزی برابر آلمان در فینال به مقام قهرمانی دست یافت.
جالب اینجاست که در این بازی‌ها برای اولین بار نام بازیکنان روی پیراهنشان حک شد. پیش از آن تنها شماره بازیکن روی پیراهن دیده می‌شد.
در این بازی‌ها هشت کشور حضور داشتند. دانمارک، آلمان، هلند، فرانسه، انگلیس، سوییس، اسکاتلند و تیمی تشکیل شده از فدراسیون های حاضر در شوروی.
اسپانیا در خانه
اسپانیا در جمع هشت تیم با هدایت ویسنت میرا حضور نداشت. در آخرین و حساس‌ترین بازی مقدماتی دو بر یک مغلوب فرانسه شد. لوییس فرناندس و ژان پیر دو گل آبی‌ها را به ثمر رساندند.
اسپانیا در این وضعیت نماند و توانست در بازی‌های المپیک 92 بارسلونا مدال طلا را کسب کند. نخستین مدال طلا برای اسپانیایی ها در فینال فراموش نشدنی برابر لهستان به دست آمد.
صعود در عین شگفتی
دانمارک با تساوی بدون گل برابر انگلیس یورو را شروع کرد. سپس دو بر یک مغلوب سوییس شد اما در بازی سوم مقابل فرانسه همه چیز تغییر کرد. تک گل هنریک لارسن، پیروزی را برای این تیم به ارمغان آورد و بر خلاف پیش‌بینی‌ها، دانمارک به نیمه نهایی رسید. در این مرحله هلند قدرتمند در انتظارش بود. همان تیمی که در سال 88، قهرمان یورو شد و سه بازیکن ارزشمند میلان به نام‌های مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک رایکارد در آن حضور داشت. رونالدو کومان بازیکن بارسلونا و دنیس برکمپ نیز از دیگر بازیکنان مهم این تیم بودند. رینوس میشل، هدایت نارنجی پوشان را بر عهده داشت.
دیدار تیم‌های دانمارک و هلند خیلی هیجان انگیز بود. این بازی با تساوی دو بر دو به پایان رسید. قضاوت این دیدار را داور اسپانیایی به نام امیلیو سوریانو آلاردن بر عهده داشت. برای هلند، برکمپ و رایکارد گلزنی کردند و برای دانمارک هنریک لارسن دو گل به ثمر رساند. تیم پیروز باید با ضربات پنالتی مشخص می‌شد. در این زمان بود که عملکرد درخشان پیتر اشمایکل به چشم آمد. د‌ر‌وازه‌بان افسانه‌ای منچستریونایتد، رهبر تیمش بود. او پنالتی حساس و تعیین کننده فان باستن را مهار کرد. دانمارکی‌ها در ضربات پنالتی پنج بر چهار پیروز شدند.
فینال فراموش نشدنی
دانمارک در فینال برابر آلمانی که شانس بیشتری برای قهرمانی داشت، قرار گرفت. خستگی دانمارک و و قدرت مانشافت از دلایل این تصور برای قهرمانی آلمان بود. آلمان برتی فوکس، بازیکنانی همچون یورگن کلیزمن، اندی برمه، ماتیاس سامر، اشتفان افنبرگ و توماس هاسلر را در اختیار داشت.
دانمارک به آلمانی ها فرصتی نداد. آن ها پرس بالایی داشتند. در توپ گیری فوق‌العاده و در ضد حمله‌های خطرناک بودند و توانستند دو گل توسط جان فاکس یانسن و کیم ویلفورت به ثمر برسانند. همچنین دفاع خوب این تیم با کمک پیتر اشمایکل، درون دروازه عالی بود و از رهبری درون زمین به نام لارس اولسن بهره می‌برد.
اما نباید عملکرد برایان لادروپ، برادر کوچک‌تر میشل را فراموش کرد که تا پیش از این بازی زیر سایه برادرش قرار داشت. پس از یورو، برایان، بایرن مونیخ را به مقصد ایتالیا ترک کرد. ابتدا به فیورنتینا رفت و سپس برای میلان بازی کرد اما بهترین دورانش را در گلاسکو رنجرز سپری کرد. سپس به انگلیس رفت و برای چلسی بازی کرد و در آژاکس همچون برادرش به فوتبال خود پایان داد.
