برانكو در سه بازي گذشته به جبر يا اختيار از حضور تنها يك هافبك دفاعي در تركيب اصلي پرسپوليس استفاده كرده و زوج كاميابينيا- نوراللهي را به هم زده است.
كمال در داربي تهران محروم بود و نتوانست براي تيمش به ميدان برود. در دو بازي بعدي با استقلال تهران و استقلال اهواز هم برانكو از نقطه نظر فني ترجيح داد احمد نوراللهي را نيمكتنشين كند و تيمش را با آرايش تهاجميتري به زمين بفرستد. اصولا تا وقتي تيمها برنده ميشوند، مشكلي در كار نيست و همه تصميمات مربيان درست به نطر ميرسد، اما بلافاصله بعد از آنكه ناكامي اتفاق ميافتد، همه چيز زير سوال ميرود. حالا هم همين شرايط براي برانكو به وجود آمده است. خيليها از او ايراد ميگيرند كه چرا در بازي با نفت به نوراللهي بازي نداد و باعث شد وزن خط مياني پرسپوليس پايين بيايد. حالا مسابقه بسيار حساس با گسترش فولاد در راه است و برانكو بايد يك تصميم بزرگ بگيرد؛ اينكه تيمش را با همان چينش سه بازي قبلي به زمين بفرستد و يا نوراللهي را كنار كاميابينيا برگرداند. اگر قرار به استفاده از روش دوم باشد، ناگزير يكي از عناصر تهاجمي سرخپوشان نيمكتنشين خواهد شد. نزديكترين گزينه به اين موضوع هم عليرضا عليپوري است كه بعد از مدتي فيكس بودن، ممكن است بازي يكشنبه بعد را از روي نيمكت شروع كند.