مظلومی، متهم شماره یک شکست

دلایل شکست استقلال در شهرآورد یکی دو تا نیست. از تفکرات پرویز مظلومی تا عملکرد بازیکنان، همه و همه در ثبت این شکست پرگل نقش داشتند. متهم اصلی اما پرویز مظلومی است. با دلیلی منطقی و تصمیماتی غیر منطقی که اتخاذ کرد. مظلومی برای این بازی روش بازی استقلال را تغییر داد. آن هم پس از 25 هفته که این تیم با یک سیستم و یک روش بازی می‌کرد. استقلال بر خلاف همه 25 هفته قبل، این بار با روش 2-4-4 وارد زمین شد. دیگر از 1-3-2-4 خبری نبود.

بر این اساس، حنیف عمران زاده و هرایر مگویان قلب خط دفاعی را تشکیل دادند، میلاد فخرالدینی در سمت راست قرار گرفت و میثم مجیدی نیز مثل همیشه نقش دفاع چپ را بازی کرد. محمدرضا خرسندنیا در پست هافبک دفاعی به میدان رفت و امید ابراهیمی کمی جلوتر از او نقش بازیساز را بر عهده گرفت. عادل شیحی هافبک چپ شد و خسرو حیدری هافبک راست. آرش برهانی نیز که پس از هفته‌ها در ترکیب اصلی قرار گرفت، همراه با سجاد شهباززاده زوج خط حمله را تشکیل داد.

استقلال با این روش جدید وارد زمین شد تا از همان ابتدا روی دروازه پرسپولیس هجوم بیاورد. استقلال می‌خواست تیم غالب باشد، یعنی حمله کند اما پرسپولیس اجازه هنرنمایی را به بازیکنان استقلال نداد. در فوتبال، یکی از دو تیمی که وارد زمین می‌شود، نقش غالب را دارد و دیگری مغلوب. استقلال با توجه به شرایط قبل از بازی و آمادگی وافر پرسپولیس باید با تفکر مغلوب وارد زمین می‌شد و ابتدا بازیکنان موثر حریف را مهار می‌کرد و سپس تصمیم به هجوم و خلق موقعیت روی دروازه پرسپولیس می‌گرفت.

این اتفاق اما رخ نداد. استقلال سعی کرد غالب باشد و پرسپولیس نیز همینطور. همین مساله و فراموشی مهار ستاره‌های پرسپولیس باعث شد تا خیلی زود حملات شاگردان برانکو پایه ریزی شود. آن هم از سمت راست و توسط زوج رضاییان و احمدزاده. این دو وقتی دیدند عادل شیحی آسیب دیده و چندان کمکی به میثم مجیدی در دفاع نمی‌کند، بارها از سمت راست به محوطه جریمه استقلال رسیدند و خطراتی نیز خلق کردند. نمونه‌اش دو گلی که پرسپولیس در نیمه اول به ثمر رساند. هر دو گل از سمت راست پرسپولیس و چپ استقلال وارد دروازه رحمتی شد. گل اول با پاس به بیرون احمدزاده و دیگری هم با سانتر تند و تیز همین بازیکن و ضربه سر طارمی.

آزادی عمل احمدزاده و رضاییان، تنها یک دلیل داشت؛ تنهایی میثم مجیدی در دفاع که نه عادل شیحی کمکش می‌کرد و نه آرش برهانی که برای دقایقی و پس از تغییر روش استقلال به همان 1-3-2-4 در نقش بال چپ قرار گرفت. حتی روی گل سوم پرسپولیس نیز این خلأ به وضوح مشاهده شد. جایی که محسن مسلمان نفوذ کرد و توپ خود را به محوطه شش قدم استقلال فرستاد.

استراتژی پرویز مظلومی برای این بازی، هجوم از همان ابتدا بود. تاکتیکی که با توجه به ابزارهایی که در اختیارش قرار داشت نه تنها جواب نداد که زمینه ساز شکست پرگل استقلال شد. اگر مظلومی در قامت تیم مغلوب، استقلال را ارنج می‌کرد، شاید حالا چنین نتیجه‌ای رقم نمی‌خورد. درست مثل تاکتیک اتلتیکو مادرید مقابل بارسلونا. جایی که سیمئونه سعی کرد ابتدا مثلث MSN را مهار کند تا گل نخورد و سپس چشم به گشودن دروازه بارسلونا داشته باشد. اتفاقی که جواب هم داد و در نهایت باعث حذف بارسلونا از لیگ قهرمانان اروپا و صعود اتلتیکو مادرید به نیمه نهایی شد.

مظلومی دوست نداشت انگ دفاعی بودن – مثل بازی رفت – به پیشانی‌اش بچسبد. به همین دلیل و در آستانه بازی سرنوشت ساز مقابل پرسپولیس روش بازی استقلال را تغییر داد و نتیجه عکس گرفت. او را می‌توان متهم اصلی این شکست دانست. بخصوص وقتی فکری به حال مهار ستاره‌های پرسپولیس نکرد و البته سمت چپ استقلال را خیلی دیر و با تعویض یعقوب کریمی سر و سامان داد.

ایران ورزشی