در قليان از تنباكوهايي بعضا با طعم ميوه استفاده مي شود كه درون يك كاسه قرار مي گيرد و با استفاده از زغال داغ مي سوزد. دود حاصل از سوختن تنباكو به صورت حباب وارد آب شده و سپس در اثر مكش، از طريق يك لوله، وارد ريه هاي فرد مي شود.
بر اساس گزارش نهاد آمريكايي 'مركز جلوگيري و كنترل بيماري ها'، مصرف كنندگان قليان با توجه به نحوه عملكرد آن، در مقايسه با سيگار ميزان بيشتري از مواد سمي را به بدن خود وارد مي كنند. علاوه بر اين، مصرف كنندگان قليان مانند مصرف كنندگان سيگار در معرض خطر ابتلا به بيماري هايي همچون سرطان دهان، سرطان ريه، سرطان شكم، ضعف عملكرد ريه و ناباروري قرار دارند.
محققان دانشگاه كرنل در يك آزمايش تعدادي از مصرف كنندگان سبك قليان را با ميانگين سني 24 سال مورد مطالعه قرار دادند.
مصرف سبك به معني حداكثر 3 بار مصرف قليان در هفته براي مدتي كمتر از 5 سال تعريف شده است.
در نتيجه اين تحقيقات مشخص شد يك بار مصرف قليان، دو تا چهار برابر سيگار نيكوتين، تا 11 برابر مونوكسيد كربن و 100 برابر قطران وارد بدن مي كند. همچنين در اثر مصرف قليان تعداد بيشتري از ذرات خارجي در ريه مورد هجوم سلول هاي اندوتليال قرار مي گيرند كه به معني تخريب مستمر مويرگ هاي ريه است.
در نتيجه اين تحقيقات، مشخص شد مصرف كنندگان سبك قليان در پارامترهاي كلينيكي و بيولوژيكي مربوط به ريه، مبتلا به مجموعه اي از عوارض غيرطبيعي هستند و انجام تحقيقات گسترده درباره عوارض مصرف قليان، امري ضروري است.
گزارش كامل اين تحقيقات در نشريه American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine منتشر شده است.
شفا آنلاین
