شرایط برای «کارلوس کی‌روش»، سرمربی تیم ملی کشورمان، همچنان مبهم
است و مربی مشهور پرتغالی که پنج سال پیش به ایران آمد، پستی و بلندی‌های
زیادی در ایران تجربه کرد. او با سلام و صلوات آمد و رفته‌رفته مشکلات
زیادی را تجربه کرد؛ چه در سطح ورزشی و چه خارج از حوزه ورزش. انتقادهای
گاهی شدید عده‌ای از پیش‌کسوتان فوتبال با انتقادها و البته کنایه‌های وزیر
ورزش درهم آمیخت تا به‌ویژه بعد از جام جهانی فضا علیه کارلوس کی‌روش
شود؛ البته در سطح مدیریتی. بااین‌حال اصرار مردم به ماندن این مرد پرتغالی
و شاید چراغ سبز نشان‌دادن نهاد ریاست‌جمهوری در نهایت کار را به جایی
کشاند تا فدراسیون فوتبال با وجود تمایل‌نداشتن وزارت ورزش، قرارداد کی‌روش
را تا جام جهانی ٢٠١٥ تمدید کند.
با این حال این تمدید قرارداد
هم هنوز نتوانسته فضا را آن‌طور که باید و شاید برای کی‌روش فراهم کند.
هیچ‌کدام از شروط او برای ادامه کارش در تیم ملی فراهم نشده (تا این لحظه)
و دست‌تکان‌دادن‌های عجیب او بعد از بازی با عمان در تهران هم هنوز
خیلی‌ها را مردد گذاشته که کی‌روش می‌رود یا می‌ماند. درواقع آن‌طور که
حالا وزارتی‌ها صحبت می‌کنند کی‌روش تا سال ٢٠١٨ قرارداد دارد و باید
بماند، اما نوشتن استعفای کی‌روش خبر از چیزی دیگری می‌دهد. بعد از اعمال
فشار به علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال، مبنی بر ثبت‌نام‌نکردن در دوره
تازه انتخابات فدراسیون فوتبال، کی‌روش هم نامه استعفایی به تاریخ ١١
اردیبهشت (روزی که قرار است انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال برگزار شود)
نوشته تا دست رئیس تازه برای همکاری‌کردن یا همکاری‌نکردن با او را باز
بگذارد. کی‌روش البته اگر قرار باشد به کارش در تیم ملی ایران ادامه دهد
بر خواسته‌های عمدتا منطقی‌اش پافشاری خواهد کرد، ولی اگر رئیس جدید تمایلی
به تن‌دادن به خواسته‌های کی‌روش نداشته باشد آن وقت این مرد پرتغالی از
تیم ملی آن‌هم بعد از پنج سال همکاری جدا خواهد شد.
موردی که
البته کی‌روش را بیش از هرچیز دیگری در این زمینه به هم ریخته کرده
زیرپاگذاشتن کارهایی بوده که او در این مدت انجام داده است. کارلوس به همین
دلیل روز گذشته در صفحه فیس‌بوکش نامه‌ای به بهانه پنج سال حضورش در ایران
نوشته که در آن به چند محور مشخص اشاره کرده است: «دوستان عزیز این جمعه
دقیقا پنج سال از آمدنم به ایران می‌گذرد. خوب به یاد دارم که قراردادم را
در دفتر وزارت ورزش ایران امضا کردم که اتفاقی بی‌سابقه در تجربه کاری من
بود و این برایم یک افتخار به حساب می‌آمد». کی‌روش در ادامه خیلی سریع
کارنامه‌اش در این پنج ساله را رو می‌کند: «در این پنج سال ما ٦١ بازی
بین‌المللی انجام دادیم که در ٣٤ بازی پیروز شدیم، ١٩ بازی را مساوی کردیم و
هشت شکست داشتیم.
زمانی که من به ایران آمدم تیم ایران در رنکینگ
آسیا چهارم بود، اما در سه‌سال‌ونیم اخیر توانستیم به هدف‌مان که اول‌شدن
در این رنکینگ بود، برسیم. با این شرایط ما وارد قرعه‌کشی انتخابی جام
جهانی روسیه ٢٠١٨ می‌شویم؛ قرعه‌کشی‌ای که ١٢ آوریل در کوالالامپور برگزار
خواهد شد». از این به بعد هم که نوبت می‌رسد به برنامه‌های کی‌روش برای
تیم ملی که نشان می‌دهد برنامه‌هایش بلندمدت و البته هدف‌دار است: «در یکم
آگوست ٢٠١٤ من با تیم ایران قرارداد جدیدی بستم که این قرارداد تا جولای
٢٠١٨ ادامه دارد. در همان ماه من برنامه تیم ملی‌مان را آماده کردم و
ارائه دادم.
این برنامه به شرح زیر است: ١- صعود به مرحله دوم جام جهانی ٢٠١٨ روسیه
٢- داشتن یک تیم متحد و متمرکز
٣- یک برنامه منسجم و همراه با بلندپروازی برای آماده‌سازی برای جام جهانی
٤- تشکیل یک گروه فنی برای تیم ملی
٥- داشتن یک زمین تمرین
٦- داشتن یک مرکز تمرینات اجرائی
٧ -داشتن یک طرح فرهنگی و ذهنی برای تیم ملی
این
برنامه تقریبا دو سال پیش ارائه شد. تنها دو چیز در زندگی هرگز بر
نمی‌گردد؛ زمان و حرف‌هایی که زده میشود. از تمام کسانی که از ما و تیم
ملی در این سال‌ها حمایت کردند، تشکر می‌کنم».
طعنه آخر کی‌روش هم کاملا مشخص است؛ سرمربی هنوز از وعده‌های عملی نشده گلایه دارد.
روزنامه
شرق
