بیماری کهیر را بیشتر بشناسیم

واکنش آلرژیک حاد یا مزمن به شکل ورم ‌دانه‌های گرد سرخ بر روی پوست که با خارش شدید همراه است، این عارضه پوستی به صورت دانه‌های کوچک صورتی‌ رنگ یا به شکل برجستگی‌های وسیع‌تر و گاهی به صورت تاول دیده می‌شود، کهیر می‏تواند همراه با آنژیو‏ادم باشد (تورم سطحی ناحیه درم پوست)، کهیر در تمام رده‏ های سنی دیده می‏شود.

کهیرها به دو دسته تقسیم می‏‌شوند کهیر حاد که علائم آن کم‏تر از 6 هفته طول می‏‌کشد و کهیر مزمن که علائم آن در اغلب روزهای هفته و بیش‏تر از 6 هفته طول می‏‌کشد.

کهیر حاد در 20% افراد جامعه شایع است و معمولاً با حساسیت دارویی، غذایی و یا با عفونت همراه می‌‏باشد؛ این بیماری معمولاً خود ‏محدود ‏شونده است، امّا کهیر مزمن با شیوع 1%، معمولاً خود ‎به‏ خود ایجاد شده و محرک خارجی ندارند.

در  30 تا 40% موارد کهیر مزمن، یک پروسه اتوایمیون علت مستعد‏کننده است و در بقیه موارد علت خاصی وجود ندارد، کودکان و بزرگسالان می‏توانند دچار کهیر مزمن شوند. این بیماری در بزرگسالان بسیار شایع ‎تر می ‎باشد.

 میزان ابتلا درزنان 2 برابر بیشتر از مردان است و معمولاً در دهه های سوم تا پنجم زندگی بروز می کند.

 ضایعات کهیر مزمن باعث خارش شدید و ناراحتی شده، که حتی در برخی موارد باعث اختلال کار، مدرسه یا خواب همراه با اختلال در کیفیت زندگی می شود.

کهیر می تواند هر سطحی از بدن را در گیر کند و غالباً نواحی که با لباس پوشیده شده است به دلیل اصطحکاک پوست، بیش‏تر گرفتار می‏شود.
 
درمان این بیماران با استفاده از آنتی‏‌هیستامین‏‌ها و حذف محرک ‎های برانگیزاننده مثل هوای سرد و نیز پرهیز از آسپیرین و سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) می‏‌باشد، البته بسیاری از بیماران کهیر مزمن به دوزهای معمول آنتی‏ هیستامین‏‌ها پاسخ درمانی مناسبی نمی‏‌دهند این بیماران معمولاً با دوزهای بالای آنتی‏ هیستامین درمان می‏‌شوند.خوز نیوز