او با بکارگیری نیروی صدری‌ها در بیست و چهار ساعت نشان داد اگر راه سیاسی‌اش را سد کنند، می‌تواند از راه خیابان وارد شود. رقیب اصلی پارلمانی صدر، چارچوب هماهنگی، بزرگترین ائتلاف شیعی در مجلس ملی و شامل بلوک دولت قانون نوری مالکی و بلوک نیرو‌های حشد الشعبی (به عنوان بازوی سیاسی الفتح) است. مشکل اینجاست که در حالی که آن ائتلاف نمی‌تواند سلطه صدر را بپذیرد، اعضای آن نیز جایگزین مناسبی برای او ندارند.