دهه هشتادی‌ها

آنقدر که دهه ۸۰ به‌عنوان نسل‌زد، برجسته شده، دهه ۷۰ زمانی‌که وارد میدان شد، برجسته نشد. متولدان دهه 70، یکی، دو سال پررنگ بودند تا اینکه وارد دانشگاه شدند و بحث درباره آنها هم فروکش کرد.

نرگس ملک‌زاده، معلم:« دهه هشتادی‌ها در این اعتراضات متولد نشده‌اند، آن‌ها فرزندان نسلی هستند که خودشان معترض خاموش‌اند، این والدین در خانه‌ها حرف می‌زنند و اعتراض می‌کنند، بنابراین ذهن این نسل درون خانواده و به کمک ابزار قدرتمندی به‌نام رسانه شکل گرفته و به طریقی از اطلاعات سیراب شده‌اند. »

کاظمی‌پور، جمعیت‌شناس می‌گوید: «زنان مطالبات زیادی دارند که بخشی از آن‌ها دست خودشان نیست و باید از طریق حکومت و جامعه آن‌ها را به‌دست بیاورند، اما آن‌چه که در دست خودشان بود و در اولویت قرار داشت در قالب دو اقدام نشان دادند، یکی گرایش شدید به آموزش عالی و تحصیلات، طوری‌که انواع مشکلات را پذیرفتند تا بتوانند درس بخوانند، دیگری کاهش تعداد فرزند، از این اقدام استفاده کردند تا به‌نوعی مطالبات خودشان را مطرح کنند. البته دسترسی به همین مطالبه هم برای‌شان با چالش همراه شد.»

این روزها صحبت از دهه هشتادی‌ها بیشتر از همیشه به گوش می‌رسد.