عربستان و امارات

این روزها پیرامون پرونده هسته ای ایران بیش از هر اصطلاح دیگری ، کنسرسیوم غنی سازی به گوش می رسد . عبارتی که به نظر می رسد می تواند در میان دعوای پر چالش امروز ایران و آمریکا گره های کور را باز کند و توافقی را که در زمان هایی خیلی نزدیک و در مقاطعی خیلی دور به نظر می رسد، به نتیجه برساند .

همزمان با اوج گرفتن اختلافات بین عربستان و امارات در مورد قیمتهای جهانی نفت، نیروهای حاکم بر جنوب یمن نیز به حملات لفظی خود علیه عربستان سعودی افزودند و در آخرین اظهار نظر، سلیم النهدی، رهبر «شورای انتقالی» مورد حمایت امارات در ویدیویی به ائتلاف عربی به رهبری عربستان حمله کرده و گفت:« ازادی شمال یعنی بازگشت جنوب به دروازه یمن و آزادی شمال به مصلحت ما نیست. گزینه ائتلاف با حوثی ها برای ما نزدیکتر است تا ائتلاف با سعودیها. پیروزی ائتلاف به نفع ما نیست».

به نظر می رسد منافع مختلف منطقه ای عربستان سعودی و امارات متحده عربی با افزایش رقابت اقتصادی جنبه‌های مختلفی پیدا می‌کند، شکاف کنونی بین ریاض و ابوظبی اگر توسط آمریکا کنترل شود، می‌تواند به عنوان اهرمی برای بهبود حقوق بشر و مدیریت رفتار منطقه‌ای عربستان و امارات مورد استفاده قرار گیرد. هرچه مدل‌های اقتصادی آنها با گذر از اقتصاد نفتی به طور فزاینده‌ای با یکدیگر تداخل پیدا می‌کند، کشورها خود را در رقابت برای حوزه گردشگری، سرمایه گذاری و یافتن کارگرانی با کیفیت بالا می‌یابند.

نیازی نیست اخبار مربوط به رسیدن افسران و سربازان مصری به سوریه برای حمایت از نظام اسد را تکرار کنیم، تا بدانیم مصر از زمان کودتای سال ۲۰۱۳، در صف نظام اسد ایستاده و به این ترتیب عملا با ایرانی که مهمترین حامی نظام اسد محسوب می‌شود، تلاقی پیدا کرده است.