این انتخابات نشان داد نظریه یکدست شدن حکومت با وجود مشارکت کم به بن‌بست رسیده است و این نظریه برای انسجام اجتماعی مضر و در صورت تداوم به انشقاق بستر جامعه منجر خواهد شد.

احتمال دارد پایداری‌ها تصور پرتکرار فرزندکشی را تغییر دهند و این‌بار دست به برادرکشی بزنند.

در حال حاضر باید به ابعاد دیگر این ماجرا هم توجه داشت به خصوص اینکه چنین افراد و مدیرانی که در حال حاضر مشغول به فعالیت هستند ماجرای علی رضا اکبری را نصب العین خود نمایند که هیچگاه محسور سابقه و عملکرد گذشته خود نباشند و بدانند در هر لحظه ممکن است طعمه دستگاه های امنیتی خارجی گردند.

بیست سال پیش، صف انتظار برای تله کابین به بخش‌های مخصوص زنان و مردان تقسیم می‌شد. با این حال، فقط یک طناب این دو را از هم جدا می‌کرد. البته آن‌ها در هنگام انتظار برای بالابر آزادانه می‌توانستند با یکدیگر صحبت کنند و در واقع شماره تلفن‌های همراه در آنجا رد و بدل می‌شد. زن و مرد روی تله کابین متفاوت بودند و نمی‌توانستند با هم سوار شوند (البته غیر از خانواده)، اما هنگامی که از بالابر پیاده می‌شدند، کاملاً آزاد بودند. اکنون، آن یک طناب هم از بین رفته است و ما با هم در حال سوار شدن هستیم/یک دوست، منطقه خاورمیانه را به یک «قطار شلوغ» تشبیه می‌کرد که یک مرد بزرگ (ایران) در وسط این قطار شلوغ و پر از جمعیت ایستاده است. این مرد برای جلوگیری از له شدن سعی می‌کند با آرنج هایش فشار محیط اطراف را عقب بکشد، اما از دید مسافران کوچک (مانند کشور‌های حوزه خلیج فارس) که در اطراف او ایستاده اند، به نظر می‌رسد که مرد بزرگ با فشار آرنج آن‌ها را تهدید می‌کند که عقب بروند.

وقتي كسي خون علي شريعتي در رگ‌هایش جريان داشته باشد به صورت ناخودآگاه هم فيلسوف است هم انديشمند و هم مصلح اجتماعي.