پدر بنیتا

پدر بنیتا می‌گوید: «محمد باید اعدام می‌شد؛ نه این‌که من از او انتقام بگیرم، زنده‌بودن آدمی با آن سابقه برای همه خطرناک است. او یک مجرم سابقه‌دار بود، اگر او در همان دفعات اول حکم سنگینی می‌گرفت و در زندان بود، شاید الان دختر من هم زنده بود و این بلا سرما نمی‌آمد؛ اما تعجب من از تخفیفی است که دادگاه تجدید نظر در حکم نفر دوم داد. او به چند ‌سال حبس و تبعید محکوم شده بود، اما دادگاه تجدید نظر او را از زندان آزاد کرد. حتی ما هم در جلسه دادگاه حضور نداشتیم؛ واقعا از آزادی او شوکه شدم.»

هم از آن خانه رفتند هم از آن محله . دیگر از آن پراید نقره‌ای هم خبری نیست. آن را هم فروختند. می‌خواستند فرار کنند از خاطرات و یاد بنیتای ٨ ماهه، اما نشد. هر گوشه خانه یادآور خاطرات زندگی کوتاه بنیتا بود. حالا هر لحظه فکر دختر نوپایشان آنها را آرام نمی‌گذارد. چه کسی فکر می‌کرد قصه تلخ گمشدن بنیتا تا این حد تراژیک باشد.