کد خبر: ۹۶۰۳۵۳
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۲ - ۰۸:۳۷
تعداد بازدید: ۱۰۸
محمد میرخانی-عضو هیئت‌مدیره سازمان نظام پزشکی در روزنامه شرق نوشت: چیزی که اخیرا در فضای مجازی به وفور دیده می‌شود، تبلیغات انجام جادو، دعانویسی، جن‌گیری، ساخت طلسم بازگشت معشوق، طلسم جدایی بین زن و شوهر، طلسم‌های درمانی مثل طلسم جهت رویش مجدد موی ریخته سر و... است.
به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین،متأسفانه عواملی مثل فقر مادی، بی‌هویتی فکری، سرخوردگی‌های فردی و اجتماعی و همچنین وضعیت غیرقابل پیش‌بینی کشور در عرصه‌های اقتصادی و دشواری برنامه‌ریزی منطقی برای آینده منجر به وضعیتی شده است که جامعه یا حداقل قسمتی از جامعه برای فرار از ناکامی‌های متوالی و غلبه بر احساس انسداد در پیشرفت متوسل به هر چیزی که تنها وعده موفقیت می‌دهد، بشوند؛ هرچند غیرمنطقی و غیرعقلانی به حساب بیاید.
 
کار به جایی رسیده است که «جادوگری» سال‌هاست در فوتبال و مسابقات ورزشی نیز باز شده و حتی گاهی شنیده می‌شود که سیاسیون نیز به سراغ عده‌ای خاص می‌روند و با طریقی غیرمعمول به دنبال روشن‌کردن آینده سیاسی خود هستند.
رشد انفجاری شیادی‌های که تأکید بر «خرق عادت» در درمان و حل مشکلات دارند، خود گواه این وضعیت امروز ماست. نکته‌ای که در این بین نگران‌ کننده است، آگاهی شیادان از خلأ قانونی و نترسیدن آنها از قانون است؛ انگار که حنای قانون برایشان رنگی ندارد. البته رمالی و جادوگری به تنهایی در قوانین مدون ایران به‌طور مشخص عنوانی ندارد و در قانون فعلی جرم محسوب نمی‌شود، درصورتی‌که در آیین‌نامه موسوم به آیین‌نامه امور خلافی مصوب سال 1324 آمده بود افرادی که رمالی، جفر، کف‌بینی، افسونگری، جادوگری، جن‌گیری، فال‌گیری، پیشگویی، بخت‌گشایی و امثال آنها را وسیله معرکه یا دوره‌گردی قرار داده یا با بازکردن دکان و خانه اعمال مزبور را پیشه و وسیله کسب و استفاده خود قرار دهند، به هفت تا ۱۰ روز حبس تعزیری و از 100 تا 200 ریال غرامت محکوم می‌شوند. این آیین‌نامه سال 1352 اصلاح شد و مجازات حبس، صرفا برای رمالی، کنار گذاشته شد. آیین‌نامه امور خلافی و اصلاحیه آن نیز درحال‌حاضر اعتبار حقوقی ندارد.

درباره جرم‌انگاری جادوگری هم باید به لایحه مجازات اسلامی اشاره کرد. در لایحه قانون مجازات اسلامی ماده‌ای بود که سحر و جادو را جرم‌انگاری کرده و مجازات مرگ را برای آن در نظر گرفته بود. البته ایراداتی اساسی بر این ماده وارد بود، ازجمله نبود تعریف سحر و جادوگری و تعیین دقیق محدوده آن، تعیین مجازات سنگین اعدام برای آن، نبود تعیین کیفر و درواقع نبود جرم‌انگاری سحر و جادوگری برای غیرمسلمانان و... که سرانجام ماده مذکور نیز از لایحه حذف شد.

البته می‌توان در نظر گرفت که عموم افرادی که اقدام به رمالی و مانند آن می‌کنند، درواقع مردم را به امور واهی امیدوار می‌کنند و عمل آنها می‌تواند مصداق بارز کلاهبرداری باشد و مطابق ماده یک قانون تشدید مجازات ارتکاب‌کنندگان اختلاس، ارتشا و کلاهبرداری، مرتکب به حبس از دو تا ۱۰ سال و انفصال دائم از خدمات دولتی و پرداخت جزای نقدی معادل مالی که اخذ کرده است، محکوم می‌شوند و چنانچه عمل رمال یا فالگیر را بتوان ذیل ماده 712 در تکدی‌گری و کلاشی آورد، تعقیب چنین اعمالی منعی نخواهد داشت. درعین‌حال دیده شده است که رمالان و جادوگران با سوء‌استفاده از اعتماد میان خود و مشتریان دست به اقداماتی مانند آزار و اذیت جنسی و سرقت هم می‌زنند که در جای خود قابل بررسی است و مجازات‌های خاص خود را دارد.

نمونه‌های زیادی از مسمومیت‌های با فلزات با طلسم‌های خوراکی یا ابتلا به بیماری‌های انگلی و عفونی متعاقب مصرف طلسم‌هایی که بر پایه مدفوع جانوران هستند تا تجاوز جنسی به بهانه باطل‌کردن سحر و اعمالی شنیع بوده است و در حال گسترش نیز هست اما شوربختانه در شرایط امروز انگار حساسیت زیادی را برنمی‌انگیزد.

قسمتی از جامعه به جادواندیشی بسیار متمایل شده است و متأسفانه شیادان این را خوب می‌دانند و از این فرصت نهایت استفاده را می‌کنند اما قسمت ناراحت‌کننده‌تر ماجرا راه اشتباه مبارزه با آن است؛ اینجاست که به‌جای آگاه‌کردن مردم و همچنین تأدیب قضائی شیادان، تألیف و ساخت باطل‌السحر و طلسم در ابعاد بزرگ و آموزش‌های اینستاگرامی و فروش حرزهایی که روی پوست حیوانات نوشته شده‌اند، به‌عنوان راه‌حل برگزیده شده و این کارها تأیید ضمنی اثربخشی شیادانی است که اکثرا رگ خواب مردم را خوب یاد گرفته‌اند.

یک طرف متنی از یک کتاب قدیمی را روی فلزی حکاکی می‌کند و به‌عنوان طلسم می‌فروشد و طرف دیگر هم متنی دیگر را روی پوست حیوان می‌نویسند و به‌عنوان باطل‌کننده اثر جادو می‌فروشد و در بین نبردی که یک طرف آن شیادان و کلاهبرداران و طرف دیگرش کسانی که مشتاق به متافیزیک و باطل‌کننده سحر و جادو هستند، سلامت روانی مردمِ عمدتا ناآگاه در حال قربانی‌شدن است. متأسفانه به‌جای حل اصولی این معضل که بیشتر مبتنی بر شیادی است و با تأکیدهای نابجا بر ارتباط هرگونه مشکلی به امور فرامادی، به شکل غیرمستقیم در ‌حال ترویج خرافات هستیم و این‌گونه درست‌کردن اَبرو به کورکردن چشم می‌رسد.

شکل‌گیری تفکر جادویی و ازدیاد افرادی که جادومآبانه زندگی و فکر می‌کنند، طی چند سال ما را به سمت قبایل بدوی ساکن آفریقا شدن می‌برد و باید گفت این بلا با توسعه فرهنگی در تعارض و تضاد است و سال‌ها زمان می‌برد تا بتوان جامعه‌ای را که به سمت وهم و خیال رفته است، دوباره آگاه کرد.

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
نظر شما
در زمینه ی انشار نظرات مخاطبان رعایت چند نکته ضروری است
لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید خبر داغ مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است خبر داغ از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب, توهین یا بی احترامی به اشخاص ,قومیت ها, عقاید دیگران, موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه های دین مبین اسلام باشد معذور است. نظرات پس از تایید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
نام:
ایمیل:
* نظر: