به گزارش
خبرداغ به نقل از ایلنا، در یادداشت سیدسلمان سامانی آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
١- با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در بیست و دوم بهمن ماه ۱۳۵۷، رفراندوم محتوا و شکل حکومت در دهم و یازدهم فروردین ۱۳۵۸ برگزار و یک روز بعد، در دوازدهم فروردین نتایج این رفراندوم اعلام شد.
٢- طبق اعلامیه دولت موقت، در این رفراندم تاریخی ٢٠ میلیون و ٢٨٨ هزار نفر به زدودن و حذف سلطنت و تأسیس جمهوری اسلامی رأی «آری» و ٢٤١هزار تن به آن «نه» داده بودند.
٣- بدین سان با رأی قاطع ٩٨،٢ درصد شرکت‌کنندگان، نظام مقدس جمهوری اسلامی (نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیش) نام گرفت و ۱۲ فروردین به عنوان روز جمهوری اسلامی تعیین شد.
٤- اساساً یوم‌الله دوازده فروردین «هنگامۀ تجلّی وعده الهی پیروزی مستضعفین بر مستکبرین» و «لحظه ظهور شخصیت واقعی ملّت ایران» است.
٥- در این روز، نظام سیاسی بی‌بدیلی شکل گرفت که سه پایه اصلی آن «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بوده است. این سه گانه نمایانگر آرمان‌های تاریخی ملت و نشانگر اراده عمومی جامعه بوده و در ذات خود، «جامعیت»، «عمومیت» و «زمینه تاریخی ریشه دار» دارد.
٦- از منظر سرآمد و شارحان اصلی جمهوری اسلامی، در مفصل‌بندی ایده‌آل تاریخی «جمهوری اسلامی»، واژه جمهوری فرم یا شکل حکومت را و کلمه اسلامی، ماهیت و محتوای حکومت را تعیین می‌کند.
٧- این ترکیب‌بندی، حاکی از تفاوت ماهوی و ساختاری نظام جمهوری اسلامی از هر نوع نظام سیاسی دیگر، از حیث «دغدغه، غایت، وسیله و نتیجه» است.
٨- بدین ترتیب، منظومه «هست‌ها و نیست‌ها» و «بایدها و نبایدها» در نظام جمهوری اسلامی، یک انشای انتزاعی محض و اقتباسی نیست بلکه نوعی خارجیّت بخشیدن به «روح، آگاهی و واقعیت ایران اسلامی» و هماهنگ با آن است.
٩- طبیعتاً به موازات تغییر در «زمان، شرایط، محیط و نیازها»، نظام جمهوری اسلامی هم در قالب فقه پویا، پویایی و نشاط درونی داشته و به صورتی مستمر روش‌های اداره امور عمومی خود را با حفظ محتوای اسلامی، نوسازی کرده است. چراکه، در منطق نظام‌سازی اسلامی، روش‌ها طریقیت داشته و ضرورتاً باید حسب زمان، شرایط، محیط و نیازها و متناسب با آنها، جرح و تعدیل یا تغییر یابند.
١٠- به رغم وجود چالش‌های موجود، افق نظام مقدس جمهوری اسلامی، روشن و آینده آن درخشان خواهد بود چراکه این نظام در ذات خود هماهنگ با فطرت انسان، متناسب با روح و آگاهی تاریخی ملت ایران و برخاسته از اراده عمومی این ملت بزرگ بوده و ابزارهای لازم و منابع کافی برای جهش‌های بزرگ را در اختیار دارد. بدون تردید طی این مسیر استلزامات مهمی دارد که از آن جمله، اهتمام به حوزه اقتصاد با تاکید بر اقتصاد مقاومتی و بالأخص عرصه کلیدی تولید و اشتغال است.
