او روز های خوبی را به یاد می آورد، روزهایی که خانه یک محیط گرم داشت و پدر و مادر و برادران و خواهر کوچکترش همه دور هم جمع بوده و زندگی خوبی داشتند.
او در سرمای زمستان در خیابانها در آرزوی یافتن مواد سرگردان است و در دل به شدت از این وضع پشیمان و در آرزوی تنها یک روز خوش است اما وسوسه ای شیطانی در درونش چون آتشی چنان زبانه می کشد که حدود 12 سال تمام وجودش را به خاکستری تبدیل کرده است.
خانم ر. ص. در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: آنچه موجب گرفتاری من در این مرداب وحشت شده تنها یک اشتباه عمدی بوده است.
وی ادامه داد: در ابتدای زندگی مشترکم قصد داشتم برادر کوچکم که معتاد بود را نجات دهم اما خودم چنان گرفتار شدم که در نهایت با جدا شدن از شوهرم زندگی ام به تباهی کشیده شد.
وی افزود: من 12 سال است که گرفتار این بلا هستم و نه تنها خود بلکه خانواده ام را نیز درگیر مسائل خود کرده ام.
زن جوان 32 ساله گفت: بارها قصد کردم اعتیاد را ترک کنم اما حاصل آن تنها تحمیل مخارج گزاف به خانواده ام بوده است.
وی گفت: چند دوره در زابل در یک کمپ بانوان بستری شدم اما از آنجایی که مسئول کمپ خود فردی معتاد بود نتوانستم ترک کنم.
وی خاطر نشان کرد: کاش میمردم و اینگونه سرنوشتم رقم نمی خورد، دلم میخواهد ترک کنم اما اعتیاد وسوسه بسیار شدیدی دارد که هرگز دست از سرم برنمی دارد.
من در آن روز زنی تنها، گرفتار و محتاج را دیدم که در چشمان او هیچ امیدی به آینده نبود، چه لذتی در زندگی زنی است که نه می تواند مادر فرزندی باشد نه همسر کسی و نه حتی در بین مردم شخصیت داشته باشد، بلکه او در تمام این مدت در جامعه سرافکنده و سر به زیر است.
در سمت دیگر یکی از خیابانهای شهر زهک در شمال سیستان و بلوچستان پسر جوانی با قد بلند و خمیده در حال تلو تلو خوردن است، در پشت ابروهای پیوسته و چشمان تقریبا درشتش دردهای زیادی دارد، درد نشئگی و درد زخم روحی که 10 سال است همچون کلنگی کوه وجودش را می تراشد و او را خونین و مالین کرده است.
این باد سرد بی امان دست از سر او هم برنمی دارد و با وجود تن پوش بلند پاره پاره اش باز هم تن نحیفش را به لرزه وا می دارد.
س. ش. که خود را فردی 28 ساله با 10 سال اعتیاد معرفی کرده در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: حرفهای من بارها در گوش مردم این شهر و جهان تکرار شده است، من مقصرم و به تقصیر خود اعتراف می کنم اما بارها برای رهایی از این مشکل تلاش کرده ام.
وی ادامه داد: یک سال و نیم قبل در کمپ ترک اعتیاد مردان در شهر زهک بستری شدم و روند ترک اعتیاد را به خوبی طی کردم.
وی افزود: همه چیز خوب بود و به قول معروف زیر پوستم آب رفته بود اما از آنجائیکه مسئول کمپ خود فردی معتاد و باسابقه کیفری بود بار دیگر در سراشیبی اعتیاد فرو رفتم.
جوان خمیده تصریح کرد: مسئول کمپ بارها از من سوء استفاده کرده و در نهایت مبلغ یک میلیون تومان از خانواده من به عنوان قرض دریافت کرده و پس نداد.
وی گفت: پس از دریافت این مبلغ به عنوان قرضی که برای او بلاعوض شد در یک نیمه شب سرد مرا به بهانه دزدی از کمپ خود بیرون انداخت و از آن شب که اینک شش ماه می گذرد نتوانسته ام حتی یک روز از مواد افیونی فاصله بگیرم.
گرچه کمپ های ترک اعتیاد کمک خوبی در بسیاری از بخش ها به ویژه در ترک اعتیاد کودکان معتاد بوده است اما سیاست های قبلی اعطای مجوز به افراد سابقه دار و معتاد پاک شده شاید سیاست اشتباهی بوده که بسیاری از افراد از آن ناراضی هستند.
« س. ص. ش» خواهر یکی از معتادان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: سالهای زیادی است که با درد معتاد داری سوخته و ساخته ام و بارها آرزوی مرگ کرده ام.
وی ادامه داد: گاه نمی دانم چکار کنم، نه می توانم برادر و خواهر معتادم را رها کنم و نه می توانم شاهد کارهای این دو باشم.
وی تصریح کرد: آبرویی برای ما نمانده و هر لحظه منتظرم که یکی از همکارانم از دیدن برادر یا خواهر معتادم در خیابان بگوید.
وی خاطر نشان کرد: بارها این دو را برای ترک به کمپ های مختلف برده ام اما هیچ فایده ای نداشته و گرچه در ابتدا حال آنها خوب بوده اما پس از مدتی باز هم به اعتیاد روی آوردند.
وی گفت: یکی از مشکلات کمپ های ترک اعتیاد وجود مسئولان نامناسب آنهاست به طوری که این افراد باندهای مختلفی را راه اندازی و از بیماران سوء استفاده می کنند.
کمپ های ترک اعتیاد یا آنچه از آن به عنوان مراکز نگهداری میان مدت یاد می شود توانسته افراد زیادی را ترک داده و به جمع خانواده بازگردانند، گرچه برخی مشکلات نیز وجود دارد اما بهزیستی سیستان و بلوچستان سعی کرده با ورود به عرصه خطرناک ترک اعتیاد این بار را تا حدی از دوش خانواده ها کم کند.
مدیرکل بهزیستی سیستان و بلوچستان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: مراکز خدمات دهنده به معتادان در این استان سه نوع هستند.
محمدرضا سراوانی افزود: مراکز سرپایی یکی از سه نوع مراکز اقامتی هستند که در آن متادون به افراد بیمار داده می شود و نیز روانشناس مرکز آنان را معاینه می کند، در این مراکز سعی می شود تا نوع مصرف بیماران تغییر یابد.
وی ادامه داد: مراکز میان مدت نیز بیماران را 21 روز تا یک ماه نگه داری می کنند و برخی خدمات را به آنان ارائه می دهند.
وی تصریح کرد: مراکز بلند مدت نیز از سه تا شش ماه بیماران را نگهداری می کنند.
مدیرکل بهزیستی سیستان و بلوچستان خاطر نشان کرد: درمان افراد بیمار باید به صورت داوطلبانه باشد زیرا اثر بیشتری دارد و در صورتی که درمان اجباری انجام شود از نظر بهزیستی خلاف مقررات است.
سراوانی اظهار داشت: براساس قانون معتادان کارتن خواب را می توان به صورت اجباری و تحت نظر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر نگهداری کرد.
وی بیان کرد: مجوز مراکز میان مدت نگهداری از معتادان توسط دو ارگان علوم پزشکی و بهزیستی باید صادر شود اما به دلیل حساسیت و انتقاد زیاد از این کار، علوم پزشکی وارد این عرصه نشده است.
وی افزود: مراکز میان مدت؛ غیردولتی هستند و برای جبران هزینه های خود از مردم مبالغ معینی دریافت می کنند و حق دادن متادون به بیماران را ندارند و درمان باید تحت نظر پزشک انجام شود.
وی ادامه داد: از بهمن سال گذشته تاکنون به دلیل تحقیق برای تغییر اعطای مجوز مراکز نگهداری میان مدت معتادان هیچ مجوز جدیدی صادر نشده است.
مدیرکل بهزیستی سیستان و بلوچستان تصریح کرد: تا پیش از این مجوز به افراد معتاد پاک شده اعطا می شد اما در آئین نامه ای که به زودی قرار است طرح شود، افراد معتاد پاک شده تنها می توانند در کادر نیروی انسانی کمپ ها فعالیت داشته باشند.
سراوانی خاطر نشان کرد: هم اینک شش مرکز نگهداری سرپایی معتادان تحت نظارت بهزیستی سیستان و بلوچستان وجود دارد اما دانشگاه علوم پزشکی نیز برخی از این مراکز را در استان در اختیار دارد.
وی اظهار داشت: 22 مرکز نگهداری میان مدت نیز در سیستان و بلوچستان وجود دارد که پنج مرکز آن ویژه بانوان است.
وی بیان کرد: دو مرکز برای نگهداری کودکان و دو مرکز شبه خانواده نیز برای حمایت از آنان وجود دارد.
وی افزود: از دی ماه سال قبل تا کنون که مراکز کودکان راه اندازی شده 70 کودک دختر و پسر پذیرش شده که 99 درصد آنان در پاکی مانده اند.
مدیرکل بهزیستی سیستان و بلوچستان ادامه داد: کودکان پس از جمع آوری و تفکیک در صورت نیاز 10 روز در بیمارستان بستری و سم زدایی و سپس به مراکز نگهداری بهزیستی منتقل می شوند.
سراوانی تصریح کرد: نگهداری و تلاش برای پاک کردن معتادان عرصه ای پر مخاطره است و تمام دستگاه ها و مردم باید با بهزیستی در این بخش همکاری کنند.
وی خاطر نشان کرد: هم اینک آمار مرگ و میر افراد معتاد به دلیل خدماتی که به آنان ارائه می شود کاهش چشم گیری داشته است.
وی اظهار داشت: خیران می توانند با کمک به این بخش باعث نجات افراد زیادی شوند زیرا بسیاری از بیماران اعتیاد نمی توانند برای پاک شدن از خدمات بیمه ای استفاده کنند.
مدیر کل بهزیستی سیستان و بلوچستان بیان کرد: برای حل این مشکل باید از کودکی اقدام کرد و این کار تنها با همکاری بخش های دیگر از جمله آموزش و پروش و بخش های آموزشی و پزشکی ممکن است.
از تمام حرفها و تَرک ها و کمپ ها که بگذریم، پیشگیری بهتر از درمان را هم که کنار بگذاریم باید به این اندیشید که خواستن توانستن است و بدون سختی و مشقت آسایش بدست نمی آید پس چه خوب است اگر بیماران اعتیاد یک روز سرد زمستانی دیگر تصمیم بگیرند به خود سختی بدهند و از کالبدهای هزاران سال خفته بیرون آیند و به سوی سلامتی گام بردارند و باید باور کنند افرادی را که همت کرده و دست بر زانو نهاده و با یک یاعلی دیگر پس از افولی سخت دوباره فرازی مردانه داشته اند و ایمان بیاوریم به آغاز فصلی سبز.
منبع: شفا آنلاین
