تفاهم سینما و دولت روی میز برنامه و بودجه

در پی این دیدار که با حضور تعدادی از سینماگران نامدار و مطرح مانند بهرام رادان و حامد بهداد برگزار و مورد توجه رسانه ها، اهالی و علاقه مندان سینما و فعالان فضای مجازی قرار گرفت هر چند حاشیه های فراوان و ثبت نظرات و واکنش های متفاوتی را شاهد بودیم اما در عمل بیشترین بهره را کلیت سینمای ایران کسب کرد که پس از مدت ها اهالی خود را در جهت حفظ منافع سینما بر میز گفتگو با دولت و در حال گپ و گفت دوستانه دید.

حمایت از کلیت و ماهیت سینمای ایران اتفاق مثبتی است که در جمع صمیمی حاضر در سازمان برنامه و بودجه شکل گرفت و آن را باید به فال نیک گرفت؛ نقش سازمان سینمایی نیز در فراهم کردن دیدار هنرمندان مطرح سینما با رکن اصلی برنامه ریزی و بودجه دولت با توجیه امکان حمایت از سینما قابل دفاع است و می توان آن را با دید مثبت ارزیابی و به نفع اقتصاد سینما از آن استقبال کرد وامیدوار بود که این روح مثبت جمعی بتواند به بهانه های مختلف با حضور اهالی سینما در کنار برنامه ریزان دولتی تکرار شده تا در سایه همدلی و تفاهم به مسائل اساسی حوزه سینما پرداخته شود، مسائلی که در آن موجبات رنجش کنار گذاشته شود و تردیدی نیست که این راه آینده روشنی را برای سینما رقم خواهد زد.

در نگاهی دیگر اما ضمن ستایش از نفس برگزاری این نشست بایدواقع بینانه عنوان کرد که بودجه دولتی در فرهنگ وهنر و به طور اخص سینما محدود است و به پشتوانه آن نمی توان امید به برنامه ریزی رویا پردازانه به این هنر- صنعت داشت و برای رفع اساسی مشکلات، ضرورت دارد تا متناسب با توانایی های موجود و تلاش برای ایجاد ظرفیت های جدید در جذب منابع مالی، برنامه ریزی نو و دقیقی برای رشد و رونق سینمای ایران تعریف شود، هرچند که شکل گیری و اجرای هر برنامه ای در شرایط فعلی با حمایت دولتمردان امکان پذیر است اما لازم به تکرار نیست که در شرایط آرمانی با جذب منابع مالی بخش خصوصی و حضور سرمایه های مردم بسیاری از چالش‌های روبروی سینمای امروز ایران مرتفع خواهد شد.
در حال حاضر واقعیت این است که وضعیت معیشت خانواده سینما خوب نیست، بسیاری از اهالی سینما با وجود مشکلات و بیماری، فعالیت و درآمدی در سینما ندارند و به همین دلیل و به درستی "منظور" مشکلات، دغدغه‌ها و نیازهای سینماگران را از دغدغه‌های سازمان برنامه و بودجه و دولت دانست. این شرایط تلاش بیش از پیش دولت و بالاخص سازمان سینمایی را در پاسخگویی و رفع و تامین این نیاز ها طلب می کند.
در مجموع باید گفت: علیرغم تلاش این روزها برای رشد سینما و اینکه هنوز این روند به میزان دلخواه نیست و مشکلات اقتصادی تاثیر خود را بر فاصله سینما از مردم نشان می دهد، حضور هنرمندان نامی و به تعبیری " سلبریتی " در این نشست و میل به بیان نکات و مشکلات موجود در صنوف سینمایی نشان از نیاز به تکرار این گپ و گفت های همدلانه دارد تا ضمن اینکه از مشکلات و نارسایی‌ها گفته می شود با ایجاد امیدواری نسبت به آینده و با کمک و همراهی هنرمندان و همه کسانی که برای فرهنگ و هنر این کشور تلاش می‌کنند راه های بهتری در جهت بالندگی و تقویت سینمای ایران گشوده شود.
بی تردید رونق اقتصاد فرهنگ بسیار مهم و رسیدگی به امور فرهنگی به ویژه رسیدگی به مسائل هنرمندانی که در این عرصه  ها زحمت و رنج فراوان کشیده اند امری مهم تر است که در نهایت باعث ایجاد شور و نشاط در جامعه خواهد شد و تجربه نشان داده که هر چقدر هم اولویت های هزینه ای کشور بر موضوعات تجاری و اقتصادی باشد، آینده را با کارهای ماندگار فرهنگی دولت ها به خاطر خواهند آورد.