آیا ایبراهیموویچ آسیب دیده به سمت بازنشستگی می‌رود؟

به گزارش خبرداغ به نقل از  ایلنا، تنها ماه گذشته، زلاتان ابراهیموویچ به شکلی متمایز توضیح داد که تا زمانی که کسی بهتر از او را نبیند، بازنشسته نخواهد شد. او در مصاحبه ای با وب سایت رسمی یوفا گفت: "بنابراین، [به همین دلیل] من هنوز بازی می کنم."

با این حال، در حالی که زلاتان یک شخصیت عمومی همچنان با اعتماد به نفس و شکست ناپذیر دارد، این مرد هرگز واقعاً ناامنی و آسیب پذیری خود را پنهان نکرده است، به ویژه در مورد بازنشستگی.

او هنوز هم با عشق خالص بازی می کند، البته، اما برای او فراتر از این است. او آشکارا اعتراف می کند که به "آدرنالین" ناشی از بازی فوتبال در سطح بالا معتاد است. او اشاره کرده که او و همسالانش از سنین پایین "برنامه ریزی" شده اند و بنابراین کاملاً به روال هایی که پایه های حرفه ای یک فوتبالیست را تشکیل می‌دهند وابسته هستند.

ابراهیموویچ توضیح داد: «ما هر روز همین کار را انجام می دهیم. ما از خواب بیدار می شویم، آماده می شویم، تمرین می کنیم، غذا می خوریم و استراحت می کنیم، روز بعد هم همین طور است. 20 سال است که این کارها را انجام می‌دهی و از آنها آدرنالین می‌گیری. بنابراین، وقتی ناگهان متوقف می‌شوید، این دستور کار را ندارید، دیگر آدرنالین دریافت نمی‌کنید. وقتی متوقف شد، باید آن را از آنجا بگیرید و از صفر شروع کنید و چیز جدیدی را شروع کنید."

این یک چشم انداز وحشتناک برای ابراهیموویچ 40 ساله است که اولین بازی خود در مالمو را در سال 1999 در نوجوانی انجام داد. او اولین بار متوجه شد که چقدر این بازی را از دست خواهد داد که هفت ماه را به دلیل آسیب دیدگی رباط صلیبی که در سال 2017 در حین بازی برای منچستریونایتد به وجود آمد، در خارج زمین گذراند. او سال گذشته در سن رمو به خبرنگاران گفت: «آن موقع فهمیدم که فوتبال برای من همه چیز است. من می ترسم آن را ترک کنم زیرا نمی دانم بعد از آن چه چیزی در انتظارم است."

با این حال، آینده پس از فوتبال چیزی است که ابراهیموویچ اکنون باید طولانی و سخت در مورد آن فکر کند. روز سه‌شنبه، تایید شد که مهاجم سوئدی حداقل 10 روز دیگر از میادین دور خواهد بود، زیرا مشکل زانوی آزاردهنده‌، او را کنار خواهد گذاشت.

این خبر به‌ویژه نگران‌کننده است، زیرا ایبرا به تازگی تلاش می‌کرد تا به آمادگی کامل برسد، پس از یک مشکل تاندون آشیل که او را مجبور کرد در هر چهار مسابقه گ میلان در فوریه شرکت نکند.

در واقع، او قبل از مصدومیت دوباره تنها 31 دقیقه بازی کرد، یعنی در کمتر از 40 درصد از مسابقات روسونری در این فصل به دلیل مصدومیت حضور داشته است. و شایان ذکر است که او دچار شکستگی، برآمدگی و کبودی نشده است، بلکه بیشتر دچار التهاب، درد و درد شده است - نشانه‌های از ساییدگی و پارگی.

او فیزیک خوبی را برای یک فوتبالیست حفظ می‌کند، به ویژه به این دلیل که او هنوز اولین مردی است که به تمرین می رسد و آخرین فردی است که محل تمرین را ترک می‌کند.

به سادگی بدن او در حال افت است و همانطور که استفانو پیولی مربی میلان می گوید، "او فقط باید با دردهای خود زندگی کند." حداقل در حال حاضر میلان هم همینطور است. قرارداد فعلی ابراهیموویچ در پایان فصل به پایان می رسد اما امید این بود که او یک سال دیگر تمدید کند.

با این حال، اکنون این سؤال مطرح می شود که آیا این واقعاً حرکت مناسبی برای هر یک از طرفین خواهد بود؟ وقتی ابراهیموویچ برای بازی مناسب باشد، یک پیشنهاد فوق العاده باقی می ماند. همانطور که رونالدینیو، اسطوره برزیلی به اسپورت مدیاست گفت، "زلاتان یک پدیده است: در سن خود، او هنوز از چندین جوان بهتر است! او می تواند تا 50 سالگی بازی کند. او کیفیت مشخصی ندارد."

این جمله اخیر انصافاً درست است. با وجود از دست دادن 16 بازی از 41 بازی میلان به دلیل مصدومیت در این فصل، او همچنان با 8 گل بهترین گلزن آن‌ها در سری آ در کنار اولیویه ژیرو و رافائل لیائو است. با این حال، این به همان اندازه که نشان دهنده برتری ماندگار ابراهیموویچ است، در مورد مهاجمان نادرست روسونری نیز صحبت می‌کند.

موقعیت میلان که به دلیل نداشتن یک فاصله برتر، خود را به صدر جدول رده بندی سری آ رسانده است، به لطف پیروزی های بزرگ بر رقبای عنوان قهرمانی اینتر و ناپولی، به طور فزاینده ای خطرناک به نظر می‌رسد. تساوی‌های متوالی بدون گل به اینتر اجازه داد تا در فاصله دو امتیازی تیم پیولی به تساوی برسد در حالی که هنوز یک بازی در پیش دارد که نراتزوری در اواخر این ماه در بولونیا برگزار خواهد کرد.

بنابراین، فشار زیادی بر روی میلان بود که در بازی با جنوا در سن سیرو شرکت کند و غیبت ابراهیموویچ بار دیگر به شدت احساس شد. این مهاجم کهنه کار یک رهبر واقعی در داخل و خارج از زمین برای یکی از جوان ترین تیم‌های سری آ است. تجربه، حرفه ای بودن و، باور کنید یا نه، تمایل او به کمک به اطرافیانش باعث شده است که او در دو سال گذشته نقش مهمی در ظهور روسونری به عنوان یک نیروی اصلی در فوتبال ایتالیا داشته باشد.

با توجه به تأثیر قابل توجهی که او در رختکن دارد، تعیین ارزش یک ایبراهیموویچ که به طور فزاینده ای مستعد مصدومیت در میلان است، دشوار است. با این حال، نمی توان انکار کرد که اگر او تابستان امسال تمدید کند، شرایط به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت، به طوری که مهاجم مرکزی در حال حاضر با 7 میلیون یورو (5.8 میلیون پوند / 7.5 میلیون دلار) یکی از پردرآمدترین بازیکنان باشگاه است.

پائولو مالدینی و باشگاه به خوبی می‌تواند احساس کنند که ارزش حفظ او را صرفاً به دلیل وضعیت الگوی خود دارند. با این حال، در نهایت، ابراهیموویچ نمی‌خواهد نقش یک تشویق‌کننده را بازی کند. لوکا تونی، ملی‌پوش سابق ایتالیا در اوایل این هفته به گاتزتا دلو اسپورت گفت: «غم‌انگیز است که ببینیم قهرمانی مانند ایبرا زمان کافی برای بازی ندارد یا به وظیفه‌اش عمل نمی‌کند. بازیکنی مثل او باید به اوج برسد، جایی که در تمام دوران حرفه‌ای‌اش بوده است.»

خود ابراهیموویچ بدون شک موافق است. او می خواهد با یک شکوفایی و با شرایط خودش کار را تمام کند. البته همیشه در فوتبال به چیزی که می خواهید نمی رسید، نه به خصوص در سن او. فرانچسکو توتی این را خیلی خوب می داند. او در آخرین فصل حضورش در رم به اندازه ایبراهیموویچ از مشکلات جسمانی رنج نبرد، اما به هر حال به سختی ظاهر شد. توتی احساس می کرد که هنوز می تواند آن را در سری آ کاهش دهد. لوچیانو اسپالتی، سرمربی وقت رم چیز دیگری فکر می کرد.

میلان، مالدینی و پیولی می توانند به نتیجه ای مشابه با ابراهیموویچ برسند، حتی اگر به دلایل کمی متفاوت باشد. توتی در مصاحبه ای با گاتزتا در روز پنجشنبه توضیح داد: «وقتی به طور مداوم بازی نمی کنید، به خصوص در یک سن خاص، بدن استراحت نمی کند بلکه زنگ زده می شود. وقتی به معرفی شدن به عنوان بازیکن تعویضی عادت کنید، ریتم خود را از دست می دهید. ذهن شما می داند که چه کاری انجام دهد، اما پاهای شما به اندازه کافی سریع نیستند. شما می دانید که بهتر از دیگران هستید، اما بدن نمی تواند در بازی باشد. در حال حاضر، زلاتان بازی نمی کند و من می توانم مشکلات او را تصور کنم، زیرا بدن او یک ماشین سخت است. از آنجایی که من می توانم از بیرون ببینم، او همانقدر که میلان می خواهد او را حفظ کند، می خواهد در زمین بماند. مشکل فنی نیست، مشکل زمان بازی اوست. می‌دانم او چه احساسی دارد، فکر می‌کنم سؤالاتی را که از خودش می‌پرسد و در مورد تمایلش برای مبارزه با واقعیت می‌دانم.»

ایبراهیموویچ قطعا نمی خواهد تسلیم شود. همانطور که دیوید لاگرکرانتز، یکی از نویسندگان کتاب من زلاتان هستم در گذشته اشاره کرده، کل زندگی حرفه‌ای ابراهیموویچ به دلیل تمایل به اثبات اشتباه مردم بوده است، به همین دلیل است که او حتی پس از 40 سالگی به انجام کارهای خارق العاده ادامه داده است. یاکوب یوهانسون در مورد طول عمر فوق العاده هم تیمی سابقش در سوئد به FIFA.com گفت: «در واقع نباید امکان پذیر باشد. او اخیراً با مصدومیت‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، اما همه ما زلاتان را می‌شناسیم. وقتی او در زمین باشد همه چیز ممکن است. به همین دلیل است که او یک فوق ستاره است.»

و این دلیلی است که ایبراهیموویچ برایش سخت است که از آنجا دور شود.
انتهای پیام/