ایستگاه آخر کدخداپرستان کجاست؟

به گزارش خبرداغ ، آرش پاک اندیش مدرس دانشگاه و پژوهشگر انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با فارس، با بیان اینکه جریان امریکایی- صهیونیستی به دنبال از بین بردن عناصر قدرت ملی ایران از طریق عناصر فرصت طلب و نفوذی است، گفت: دشمنان ایران و ایرانی که در راس همه آنها حاکمان انسان ستیز آمریکایی قرار میگیرد از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون در اندیشکده ها و مراکز جاسوسی‌شان با صرف هزینه های سنگین، پروژه براندازی نظام جمهوری اسلامی را در دستور کار دارند. 

عضو اندیشکده حکمرانی اسرا افزود: تلاش آمریکایی ها از هر طریق ممکن زمینه‌سازی برای تهی شدن نظام از عناصر قدرت است. جریان شیفته غرب تقریباً در تمام مواقع «دوزیست» بوده یعنی همواره ترجیح می دهد از مواهب و امکانات حاکمیت بهره مند شود و از طریق رخنه در ساختارها تغییر اصول و بینات انقلاب اسلامی را پیگیری کند.

پاک اندیش ادامه داد: پروژه تحریف و استحاله از درون‌ که با «دست‌های ناپاکِ عمالِ ابرقدرتها چه عمالِ خارجی و چه عمالِ داخلی بدتر از خارجی» صورت می گیرد ، با جهاد تبیین که رهبر معظم انقلاب بارها بدان تاکید فرموده‌اند بی اثر خواهد شد. 

این مدرس دانشگاه یاداور شد: جریان شیفته غرب که از طریق همنشینی با مهره‌های هرزشده و دلبسته به آمریکا شکل گرفت با تفکر کدخداپرستانه و میرزاملکم خانی، ملت ایران را هشت سال در انتظار توافق موقت ژنو، امضای کری، توافق برجام، تایید شورای امنیت، اجرای برجام، خروج امریکا، اینستکس  تماس مکرون به گروگان گرفت. 

وی با بیان اینکه توافق خوب از نظر آمریکایی ها توافقی است که منجر به شکل‌گیری ایرانی ضعیف شود، گفت: نجات کشور در گرو اجرای راهبردهای رهبر انقلاب برای دستیابی به ایرانی قوی است. 

این پژوهشگر انقلاب اسلامی تصریح کرد: کارچاق‌کن‌های باند نیویوریکی ها در واقع همان تقی زاده ها و میرزاملکم خان های زمانه هستند که با واگذاری امتیازات یکجانبه از جیب مردم ایران به بیگانه سبب سرایت پروژه نفوذ به زیرساخت های حساس کشور شدند.  اما اکنون دوران دیپلماسی منفعلانه به پایان رسیده و سیاست خارجی دولت انقلابی آیت الله رئیسی که بر پایه دیپلماسی تراز انقلاب اسلامی استوار شده ضمن بازطراحی روابط با همسایگان و کشورهای منطقه با تقویت دیپلماسی اقتصادی در جهت تقویت توان داخلی حرکت می کند. 

وی گفت: دیپلماسی اقتصادی به بازدارندگی در برابر منابع بی ثباتی و ناامنی منطقه ای و همچنین به مهار و بی اثرسازی تحریم‌ها منجر می شود و طبعاً این نحوه از حکمرانی به مذاق وابسته گرایان ناخوشایند است.

انتهای پیام/