اسرائیل و سومین انتخابات در یک سال / آیا کلید تشکیل کابینه در تل آویو در دست اعراب ساکن اسرائیل است؟

فاطمة ياسین در العربی الجدید نوشت: تبادل اتهامات، بخشی از انتخابات است، بویژه در مورد انتخابات کنست اسرائیلی. در اینجا، پیروزی تنها در گرو محکوم کردن رقیب و نسبت دادن اتهاماتی به اوست. این بار، اتهام جدیدی که می تواند یک سلاح انتخاباتی باشد، آن است که چه کسی مسبب برگزاری سومین انتخابات است؟؟

به گزارش خبرداغ به نقل از  انتخاب ، در ادامه این مطلب آمده است: دو حزب بزرگ لیکود و آبی سفید، در یک همبستگی ملی برای تشکیل یک دولت قدرتمند متشکل از تعدادی نماینده، شکست خوردند و هر حزبی، برای مخالفت با این ائتلاف، دلیلی برای خود داشت؛ رهبر حزب آبی سفید، بنی گانتس، با خدمت کردن زیر پرچم یک نخست وزیر فاسد مخالف است و بنیامین نتانیاهو، مصرّ است کرسی که چندین سال در اختیار وی بوده است را حفظ کند، تا از پیگرد قضایی و زندانی شدن بخاطر اتهاماتی که متوجه اوست، فرار کند. در چنین شرایطی است که اسرائیل بار دیگر انتخابات را تکرار می کند.

اتهام مسئولیت تکرار سه باره انتخابات، می تواند نوعی بی اهمیتی و خودخواهی سیاسی را نیز متوجه نتانیاهو و بنی گانتس و احزاب آنها کرده و باعث شود احزاب کوچکتر، با متوجه کردن این اتهام، به حزب لیکود و آبی سفید، با آسودگی بیشتری در انتخابات شرکت کنند.

با توجه به اینکه اسرائیل شدیدا پراکنده و تقسیم شده است و صندوق های انتخابات، دو بار متوالی نتوانست به اجماع لازم دست یابد، نظر سنجی ها نشان می دهد که نتیجه، برای بار سوم نیز همان است و حتی شاهد درگیریهای لفظی بیشتری خواهیم بود.

پش بینی می شود که در انتخابات سوم، حزب نتانیاهوی متهم، حدود دو میلیون رأی بدست آورد و یک میلیون نفر، به حزب بنی گانتس رأی دهند؛ کسی که به تعداد کشتار فلسطینی ها در غزه، زمانی که فرمانده ارتش اسرائیل بود، افتخار می کند. در این میان، حدود نیم میلیون نفر، به حزب اسرائیل بیتنا، به رهبری لیبرمن، رأی می دهند؛ کسی که تمام فلسطینی های حاضر در این سرزمین اشغالی را تروریست نامید و همین مساله، موجب به حاشیه رفتن احزاب عربی شد؛ تا آنجا که بنی گانتس نیز در جریان تشکیل دولت، این احزاب را نادیده گرفته و نتانیاهو، همکاری با این احزاب را جرم دانست.

این در حالی است که اعراب، 20 درصد ساکنان سرزمینهای اشغالی را تشکیل می دهند و از یک اجماع حزبی برخوردارند که در صورت مشارکت آنها در تشکیل دولت، اسرائیل نیازی به برگزاری انتخابات سوم، پیدا نمی کرد.