به گزارش خبرداغ به نقل از ایلنا، حمید بهلولی استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تهران در همایش «مبارزه با فساد در ایران، نظاممندی یا موردی؟» در مورد رابطه لاغری حوزه عمومی و فربهی فساد گفت: موضوع فساد یک موضوع مهمی است که نیازمند به طراحی سیاستهای عاقلانه دارد. سیاستهای هیجانی خود تشدید کننده فساد است لذا در موضوع مبارزه با فساد باید سه محور یک: مطالعه توصیفی، مطالعه تحلیلی و ارائه نسخه و راهکار و ... را مورد توجه قرار دهیم.
وی ادامه داد: در طراحی سیاستهای عمومی باید مواردی مانند علت و معلولها و پیشرانهایی که سیاست را موفق میکنند یا آن را کنترل میکنند، دیده شود. در کشورهای در حال توسعه در بخش سیاستگذاری معمولا بخش اکشن مورد توجه قرار میگیرد و این بخش اکشن در محاق میرود. بخش اکشن در واقع بیان کننده کارهایی است که نباید انجام شود و ما در حوزه عمومی این اکشن و اکشنهای کافی را نداریم.
وی تصریح کرد: سیاست عمومی از دو مسیر موجب فساد میشود یکی لاغری حوزه عمومی و دیگری فرآیند سیاستگذاری ناکارآمد است که مورد دوم دلالت بر این موضوع دارد که اگر سیاستگذاری مبتنی بر علم و دانش نباشد خود فسادزا خواهد بود.
این استاد دانشگاه با مقایسه کشورهای کمفساد و پرفساد گفت: در این مقایسه متوجه میشویم که این کشورها دارای ویژگیهای مشترکی هستند برای نمونه کشورهای پاک و کمفساد دارای ویژگیهایی مانند ثروتمند، تمایل به آزادی مطبوعات، استقلال بالا در قوه قضائیه، نظام مالیاتی کارآمد و مانتیتورینگ هزینه خانوار، خدمات اجتماعی بالا، استانداردهای محکم در مورد کنترل کارگزاران عمومی و دسترسی عموم به اطلاعات درآمد – هزینه ملی را دارند.
وی ادامه داد: در مقابل کشورهای بسیار آلوده و ناپاک دارای ویژگیهایی مانند فقیر با درآمد ناخالص بسیار پایین، عادت کردن مردم به تمکین و فساد، بیعدالتی در توزیع منابع، تعارض منافع، ارتباطات ملی ناسالم، نظام مالیاتی معیوب و عدم شفافیت درآمد و هزینه ملی را دارند.
بهلولی با بیان تبعات و پیامدهای لاغری حوزه عمومی گفت: این موضوع مصداقهایی مانند ضعف جایگاه حوزه عمومی در فلسفه پشتیبانی حکومت، فقدان امکان نظریهپردازی استقرائی، تقلیل جایگاه منابع عمومی و بیتالمال، کاهش سرمایه اجتماعی و افزایش موج فساد را دارد.