او ادامه داد: در ترکمنستان هم پزشکان گوش من را معاینه کردند گفتند که
پرده گوشم پاره شده و باید عمل جراحی انجام دهم، اما من نمیخواستم آنجا
این کار را انجام دهم و میخواستم به ایران بیایم و متخصصان ایرانی هم من
را معاینه کنند. فقط آمپول زدم تا بتوانم روی پایم بایستم. من از این
ناراحت شدم که برخی از افراد من را قضاوت کردند که بعد از مسابقات جهانی
نتوانستم مدال بگیرم، اما شرایط من به گونهای شده بود که نمیتوانستم حتی
روی پایم بایستم.
وزنه بردار ملی پوش ایران با گلایه از سرمربی گفت: من انتظار داشتم که آقای
برخواه پیگیر کار من باشد و حداقل به من بگوید که اکنون چه کاری باید
انجام دهم، چون من در حین مسابقات جهانی دچار این مشکل شدم و نه تنها مدالم
از دستم رفت که با نقص عضو از مسابقات جهانی برگشتم و الان هم معلوم نیست
چه اتفاقی برای گوشم افتاده است. البته زمانی که در ترکمنستان بودیم و از
دکتر برگشتیم، به اتاق من آمد و جویای احوالم شد و از من خواست حلالش کنم و
گفت: همانجا متوجه شده که گوشم را گرفتهام، اما نمیدانسته که پاره شده
است. اما به هر حال انتظار داشتم پیگیر وضعیت من باشد و با رئیس فدراسیون
صحبت کند که اکنون من باید چه کاری انجام دهم.
براری افزود: همان شب گذشته که از مسابقات جهانی برگشتیم من خودم با رئیس و
دبیر فدراسیون صحبت کردم و برای فدراسیون پزشکی ورزشی نامه گرفتم تا پیگیر
وضعیت گوشم باشم. من شرایط خوبی داشتم و وزنه ۲۲۶ وزنهای نبود که نتوانم
آن را بزنم، اما این اتفاقی که برای گوشم افتاد باعث شد تمرکزم را از دست
بدهم. البته این را هم بگویم که سرمربی تیم ملی از اول هم دوست نداشت من به
اردوی تیم ملی بیایم، اما با وجود اینکه تیم ناقص به مسابقات جهانی رفت
تمام ما وزنهبرداران تلاش کردیم امتیاز بگیریم تا تیم روی سکو برود و حتی
من هم با وجود شرایطی که داشتم تمام سعی خودم را کردم و نتیجهای هم که به
دست آمد حاصل زحمات همه است.
ایسنا