به گزارش
خبرداغ ،غلامعلی دهقان*- بار دیگر احمدی‌نژاد با نگارش نامه‌ای به عالیترین مقام کشور خبرساز شد؛ اما این بار برخلاف دفعات قبلی بیشتر از جنجال‌های سیاستمدار در تعلیق؛ چرا احمدی‌نژاد از انتخابات آزاد و اصلاحات سخن می‌گوید؟گذشته از سوی اصولگرایان مورد عتاب و شماتت قرار گرفت.
واقعیت این است احمدی‌نژاد از اصولگرایان رانده و از اصلاح‌طلبان سال‌هاست که مانده است؛ اما همچنان تلاش می‌کند جایگاهی در سیاست ایران داشته باشد.
حامیان سابق وی یعنی اصولگرایان احمدی‌نژاد را سیاستمدار ناصادق می‌شناسند. آنها وی را آدمی می دانند که با طناب آنها بالا آمد و به تدریج اعلام استقلال کرد.
۱۱روز بست نشین منزل شد و دوست غارش یعنی مشایی سخن از "مکتب ایرانی" طنین انداز کرد و با پناه دادن به مادر چاوز در آغوش خود، لاابالی گری خود را بر اصولگرایان اثبات کرد و با ثبت نام در انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم صراحتا برخلاف رای ولی فقیه عمل کرد تا حجت بر اصولگرایان تمام شود تا بگویند تمت المحمودلنا.
به این ترتیب بود که احمدی‌نژاد ولی نعمتان خود را از دست رفته دید.
احمدی‌نژاد از همان اول نتوانست پایگاهی در میان اصلاح‌طلبان و اعتدالیون داشته باشد؛ چراکه از همان اول شمشیر را در برابر آنان از رو بست.
اما حال فرصت‌طلبانه و رندانه سخن از انتخابات آزاد و غیرمهندسی و اصلاحات در برخی از نهادهای قدرت می‌زند. غافل از آنکه درست ده سال پیش در زمستان ۸۶ و در آستانه انتخابات مجلس هشتم، بارها به اصلاح‌طلبان حمله و از نظارت استصوابی حمایت و بر آزادی کامل انتخابات تاکید: می‌کرد.
هنوز که هنوز است بخش قابل توجهی از اصلاح‌طلبان احمدی‌نژاد را مهندسی می‌دانند که با مهندسی انتخابات بالا آمد.
بنابراین، اصلاح‌طلبان و اعتدالیون حق دارند وی را فرصت‌طلبی بدانند که پس از رانده شدن از سوی اصولگرایان، هم اکنون با نگاهی ماکیاولیستی برای رسیدن دوباره به قدرت قصد مصادره پایگاه اجتماعی آنها را دارد.
بر خلاف آنچه برخی در مورد احمدی‌نژاد می گویند؛ وی دارای سلامت روحی است و تلاش می کند همچنان در عرصه سیاست ایران باشد.
اما آنچه وی از آن غافل است این است که دیگر نه در ساخت قدرت مورد اعتماد است و نه پایگاه اجتماعی گسترده اصلاحات را دارد. به تعبیری، سری است بی تن.
با این وجود، به نظر می رسد تحت تاثیر پیشگو و یا رمالی باشد که وعده روز مبادا را می دهد. روزی که با توجه به نهادینه شدن انقلاب و نظام؛ خواب و خیالی بیش نیست.
اما ظاهرا وی به مصداق شعر مولانا عمل می کند:
یار دوست می دارد این آشفتگی|کوشش بیهوده به از تنبلی
*عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه
منبع: راهبرد
