موشک‌های ناگهانی ترامپ

 فکر نمی کنم کسی انتظار این تحول شدید در مواضع رئیس جمهوری جدید امریکا، دونالد ترامپ، در قبال بحران سوریه را داشت، در حالی که او قبلا به روشنی گفته بود که دشمن اصلی اش در سوریه داعش تروریست است، اما او ناگهان موشک های توماهوک را از ناو امریکایی در دریای مدیترانه به سمت سوریه شلیک کرد تا همه محاسبات و معادلات را تغییر دهد و علامت سوال های تازه ای را به وجود آورد.

حق داریم بلکه بر ما واجب است که به موشک های ترامپ بیش از یک حمله تادیبی و هشداردهنده به ارتش سوریه بنگریم. مساله به اعتقاد من بیشتر بیانگر آغاز فهم حماقت امریکا یا درک رفتار امریکا در پی اصابت آهن پاره ای است که به سرش خورده چرا که به صراحت قانون بین المللی را زیر پا می گذارد. حالا دیگر باید ببینیم که چه تصویر کلی تری از اوضاع پیچیده داخل امریکا نمایان می شود، چرا که مخالفان سیاست های ترامپ در داخل کنگره روزبه روز افزایش می یابد و همچنین از این نکته هم غافل نشویم که این حمله به مثابه پیامی به توافق قرنی است که ترامپ آن را دستاورد خود برای پایان دادن به نزاع عربی – اسرائیلی دانسته است.

به نظر من حمله موشکی در ظاهر پاسخی است به اتهامات تایید نشده درباره استفاده حکومت سوریه از سلاح شیمیایی یا برگه فشار موثری است برای ایجاد نرمش در مواضع دمشق در مذاکرات حل بحران سوریه زیر نظر جامعه جهانی، برای همین بعید نیست که هدف از آن راضی کردن بعضی از متحدان منطقه ای واشنگتن باشد که خشم خود را از عقب نشینی واشنگتن دوران اوباما، رئیس جمهوری سابق از سرنگونی بشار اسد و دور شدنش از تسلط بر چارچوب مذاکرات سیاسیِ پایان دادن به بحران سوریه مخفی نمی کنند. اما زمان بندی و حجم و اطلاعاتی که به روسیه درز پیدا کرده که در نتیجه آن به گوش سوریه هم قبل از حمله رسیده شاید بیانگر این باشد که ترامپ تلویحا به دنبال توافقی احتمالی در پرونده سوریه در مقابل اخراج ایران و حزب الله از معادلات سوریه در چارچوب تهمیداتی است که واشنگتن با ایجاد پیمان سنی در برابر نفوذ ایران در پیش گرفته است و می خواهد جلوی قدرت گرفتن شیعیان در منطقه را بگیرد. باید منتظر بمانیم و ببینیم که چه اقدامات ناگهانی دیگری از رئیس جمهوری امریکا سر می زند و او چه فکری در سر دارد و می خواهد چه بازی ای را خارج از قواعد بازی رایج پیش ببرد!

خلاصه این که: سه چیز گمراه کننده است .. دین بدون عقل .. قدرت بدون عمل .. و مال بدون بخشش!»

 

منبع: الاهرام / ترجمه: دیپلماسی ایرانی