به گزارش
خبرداغ به نقل از ایران
ورزشی: بدشانسی در بدترین زمان ممکن. این شرح حالی است برای دژاگه 30 ساله
و تیم ملی ایران و البته کمی هم باشگاه ولفسبورگ. انگار شانس با دژاگه یار
نیست. او که با جدایی از العربی، چشم به روزهای خوش آینده و کسب افتخاری
جدید با ولفسبورگ داشت حالا باید تمرینات اختصاصی خود را انجام بدهد. دور
از سایر بازیکنان ولفسبورگ و کادر فنی این تیم و البته هوادارانی که برای
بازگشت او لحظه شماری خواهند کرد. راستی انگار قسمت نیست دژاگه برای
ولفسبورگ بازی کند و هواداران فریاد «اشه اشه» سر بدهند. به یاد روزهایی که
با اشکان دژاگه و درخشش خیره کننده او قهرمان بوندس لیگا شدند.
بدشانسی‌های
دژاگه کامل شد. او در تمرینات ولفسبورگ آسیب دید و تا چهار هفته آینده
نمی‌تواند برای این تیم بازی کند. این بدترین خبری بود که کیکر می‌توانست
درباره کاپیتان این روزهای تیم ملی ایران بنویسد. توییتر رسمی باشگاه
ولفسبورگ نیز این خبر را تایید کرد و آسیب دیدگی شانه دژاگه را جدی دانست.
دژاگه
که با هزار امید و آرزو و در انتقالی غیر قابل پیش بینی پیراهن ولفسبورگ
را پوشید حالا باید برای حداقل یک ماه دور از فوتبال باشد. اگر این دوری را
به دوری قبلی و حدود یازده ماهه اشکان از بازی‌های باشگاهی اضافه کنیم
عددی جالب به دست می‌آوریم. اشکان، حدود یک سال دور از بازی باشگاهی. این
نمی‌تواند اتفاق خوشحال کننده‌ای برای فوتبال ایران باشد.
دژاگه
آخرین بار دوم آوریل 2016 برای العربی بازی کرد. مقابل ام صلال و در روزی
که العربی با یک گل شکست خورد. از آن به بعد اشکان وارد چالش با باشگاه
العربی شد. آنها نام او را از فهرست العربی برای حضور در لیگ ستارگان قطر
خط زدند و همین بهانه‌ای شد برای آغاز اختلاف میان دژاگه و مدیران العربی.
مبلغ
بالای قرارداد دژاگه باعث شد تا مدیران العربی اجازه جدایی او را صادر
نکنند. آنها تنها با این شرط که دژاگه مبلغ قراردادش را ببخشد حاضر شدند
رضایتنامه او را صادر کنند که البته اشکان مخالف پر و پا قرص این شکل از
جدایی بود. او ماند تا بخش اعظمی از مبلغ قرارداد سه میلیون دلاری‌اش را
دریافت کند.
دژاگه به همین دلیل نیم‌فصل نخست
لیگ ستارگان را از دست داد. او پیراهن تیمی دیگر را هم نپوشید، پای حرف خود
ایستاد و به کلنجار با مدیران العربی ادامه داد. تا جایی که آنها قصد
داشتند برای نیم‌فصل دوم نام دژاگه را وارد فهرست خود کنند اما این اتفاق
هم رخ نداد. اشکان هم وقتی پیشنهاد جذاب ولفسبورگ- نه از نظر مالی – به
دستش رسید درنگ نکرد، از دریافت حق و حقوق خود گذشت و به آلمان سفر کرد تا
دوباره شانس بازی در بوندس لیگا را به دست بیاورد.
دژاگه
در ولفسبورگ با استقبال هواداران روبه‌رو شد. پیام‌های تبریک هم برای او
پشت سر هم ارسال می‌شد. از بواتنگ گرفته تا خیلی از بازیکنان قدیمی
ولفسبورگ که زمانی با اشکان فاتح بوندس لیگا شده بودند. دژاگه تمرینات خود
را پیگیری کرد، تلاش کرد و انرژی گذاشت تا نظر والرین اسماعیل، سرمربی
ولفسبورگ را جلب کند.
اشکان در این راه موفق
بود. او توانست زودتر از حد تصور آماده شود اما یک مانع بزرگ پیش روی او
قرار داشت. مدیران الاهلی و فدراسیون فوتبال قطر ای تی سی او را صادر
نکردند تا دژاگه دو، سه هفته از بوندس لیگا را از دست بدهد. آن هم در
شرایطی که آماده شده بود و می‌توانست حتی در ترکیب اصلی ولفسبورگ بازی
کند. انگار بدشانسی دست از سر دژاگه بر نمی‌دارد. آای تی سی او صادر شد
اما یک اتفاق تلخ دیگر برای او رخ داد. اشکان آسیب دید تا برای چهار هفته
دیگر نتواند برای ولفسبورگ بازی کند. چهار هفته‌ای که می‌توانست او را به
شرایط بازی بازگرداند و با آمادگی کامل به اردوی تیم ملی بفرستد.
با
احتساب دوری چهار هفته‌ای دژاگه از تمرینات ولفسبورگ، او به محض بازگشت
تنها 9 هفته فرصت دارد تا در بوندس لیگا بازی کند. 9 هفته‌ای که تکلیف
قرارداد فصل آینده او را مشخص خواهد کرد. از طرفی دژاگه با این آسیب دیدگی،
به احتمال فراوان بازی‌های تیم ملی در فروردین ماه را از دست خواهد داد.
دو بازی حساس و سرنوشت ساز مقابل قطر و چین که تیم ملی بیش از هر زمان
دیگری به دژاگه و بازیکنانی نظیر او نیاز دارد.
دژاگه
آخرین بار 100 روز قبل در قالب تیم ملی مقابل سوریه بازی کرده بود. او در
این مدت هرگز بازی رسمی انجام نداده و با توجه به آسیب دیدگی چهار هفته‌ای،
حدود یک سال نیز از مسابقات باشگاهی دور مانده. اتفاقی که نه به سود اشکان
است و نه تیم ملی. دژاگه و تیم ملی را می‌توان دو بدشانس بزرگ قلمداد کرد و
البته ولفسبورگ را در مرحله بعد به آنها افزود.
بدشانسی
در بدترین زمان ممکن. انگار شانس با دژاگه یار نیست. او که با جدایی از
العربی، چشم به روزهای خوش آینده و کسب افتخاری جدید با ولفسبورگ داشت حالا
باید تمرینات اختصاصی خود را انجام بدهد. دور از سایر بازیکنان ولفسبورگ و
کادر فنی این تیم و البته هوادارانی که برای بازگشت او لحظه شماری خواهند
کرد. راستی انگار قسمت نیست دژاگه برای ولفسبورگ بازی کند و هواداران فریاد
«اشه اشه» سر بدهند. به یاد روزهایی که با اشکان دژاگه و درخشش خیره کننده
او، بالاتر از بایرن مونیخ و دورتموند ایستادند و قهرمان بوندس لیگا شدند.
