آیا می‌توان آینده داعش را از خلال صحبت‌های ابوبکر بغدادی پیش‌بینی کرد؟/کشورهایی که بغدادی از آن‌ها اسم برده

به گزارش خبرداغ به نقل از آفتاب،این خبرگزاری می‌نویسد: «در ساعات اولیه ۳ نوامبر «ابوبکر البغدادی» خلیفه خودخوانده داعش اولین بیانیه خود را نزدیک به یک سال از آخرین حضورش در مسجدی در موصل منتشر کرد؛ پیامی ستیزه‌جویانه که به نیروهایش اعتماد به نفس می‌داد تا هر چه بیش‌تر رویکردی تهاجمی اتحاذ کنند. او می‌گوید:«این یک جنگ تمام‌عیار و جهادی بزرگ برای دولت اسلامی است که در آن در حال مبارزه است. این جهاد گسترش می‌یابد. اعتقاد ما این است که این مقدمه‌ای برای پیروزی است». 

او در پیام صوتی ۳۱ دقیقه‌ای خود این مسائل را مطرح کرده است. با وجود هیاهو و تلاش برای تقویت روحیه نیروهای تحت فرمانش برای تداوم مبارزه در موصل، پیام بغدادی نشانه‌ای از انتقال هسته اصلی خلافت داعش در عراق و سوریه می‌باشد. دو سال پیش بغدادی از گسترش سریع قلمروی ارضی داعش لذت می‌برد و خود را خلیفه و رهبر مسلمانان جهان در هر کجایی از جهان معرفی کرد. او اکنون اما تحت فشار از سوی نیروهای زمینی و حملات هوایی امریکایی‌ها قرار گرفته است. اکنون بغدادی به فراتر از خلافت در عراق و سوریه نگاه می‌کند. سکوت طولانی او این حدس و گمان و شایعه را مطرح کرده بود که یا زخمی شده و یا به قتل رسیده است. او همچنین به حامیان خود دستور داده که حمله پس از حمله را علیه عربستان سعودی انجام داده و منافع خاندان آل سعود و نیروهای امنیتی عربتسان سعودی را هدف قرار دهند و به موازات آن با کشورهای کافر نیز وارد جنگ شوند.»

خبرگزاری رویترز اشاره می‌کند که شاید مهم‌تر از همه خطاب بغدادی به «سربازان دولت اسلام» فراتر از مرزهای عراق و سوریه باشد. او به طور خاص از الجزایر، بنگلادش، مصر، لیبی، افغانستان، پاکستان، اندونزی، عربتسان سعودی، تونس، یمن، فیلیپین، سومالی و غرب افریقا نام برده است.»

این خبرگزاری اشاره می‌کند که داعش هنوز هم دارای ده‌ها هزار نفر مبارز وفادار به بغدادی است و سازمان او متعهد شده که مناطق دیگری را نیز تصرف کند. 

این خبرگزاری در پایان اشاره می‌کند که در چنین شرایطی بغدادی از «ستون‌های خلافت» یاد کرده و به نظر می‌رسد گروه‌های وابسته به داعش اکنون برای بقای آن سازمان اهمیتی بیش از گذشته دارند. او هم‌چنین از هواداران سازمان که از غرب خواستار رسیدن به سوریه و عراق هستند خواسته که به جای آن به لیبی سفر کرده و در آنجا به سازمان‌دهی نیروها بپردازند.