به گزارش
خبرداغ،قد علم کردن در برابر چنین تیمی، نه تنها برای تراکتورسازی امتیازآور است بلکه نگاه جدیدی را برای این تیم ایجاد می‌کند. اینکه تراکتورسازی هم در زمره تیم‌های خوب و باکیفیت و البته با ارائه بازی تاکتیکی است.
تراکتورسازی که تا به اینجای کار در فاز حمله خوب نشان داده، یکی از بهترین‌هاست اما در فاز دفاعی اگر نگوییم ضعیف، حداقل توان حمله را نداشته است. این به ایرادات دفاعی برنمی‌گردد چون در فوتبال امروز دفاع و حمله تیمی است. مدافعان کناری در حمله شرکت می‌کنند، پاس گل می‌دهند و حتی گل می‌زنند. همان‌طور که نقش مدافعان در امر گلزنی بیش از پیش شده، نقش هافبک‌ها و حتی مهاجمان هم در دفاع کردن اثر‌گذار است.
دفاع تیمی تراکتورسازی در برابر پرسپولیس یک محک جدی خواهد خورد. تراکتورسازی در این بازی حساس هم باید به دفاع فکر کند و هم به حمله. برخلاف بازی‌های پیشین که بیشتر به گلزنی فکر می‌کرد. اگر به دفاع فکر نکند و گل بخورد، گل‌های زده شاید دردی را دوا نکند.
به نظر می‌رسد بازی خوبی را شاهد خواهیم بود. هر دو تیم برای پیروزی بازی خواهند کرد با بازی ترکیبی. این به خاطر خصوصیت بازیکنان دو تیم است. تراکتورسازی وقتی کرار و سروش رفیعی را در میانه میدان دارد، نمی‌تواند بازی مستقیم را در دستور کار قرار دهد. پرسپولیس هم همین‌طور است. با غنای تکنیکی بازیکنانش، بازی ترکیبی برایش راحت است. چنین بازی‌هایی بازی فرصت‌هاست. بازی استفاده از موقعیت‌هاست. لزوماً تیمی که می‌بازد، بد بازی نکرده است و تیمی که پیروز شده، حتماً بهتر نبوده است. آنچه که سبب تحسین میشود، شکل بازی است حتی اگر با نتیجه‌‌گیری همراه نباشد. تماشاگران حاضر در استادیوم کوچک تراکتورسازی و همه آنهایی که پای تلویزیون می‌نشینند ابتدا از نمایش دو تیم به وجد خواهند آمد و بعد نتیجه. از برانکو و قلعه‌نویی، دو منتقد کی‌روش انتظار فوتبالی مبتنی بر بازی ترکیبی می‌رود. فوتبالی که نشان می‌دهد میشود راه‌های دیگری را هم برای پیروزی جست‌وجو کرد. فوتبالی جدا از بازی تدافعی و ضد‌حمله برای رسیدن به گل. هرچند این روزها تیم ملی سعی در ارائه بازی تهاجمی و کار ترکیبی برای رسیدن به گل دارد.
خبرورزشی
