در نتیجه به خوردن مواد بدن ارزش غذایی (هله‌هوله!) پناه می‌برد. این مواد معمولا بسیار پرکالری و حاوی چربی، شیرینی یا نمک بالا هستند و چون ریزه‌خواری باعث پری معده نمی‌شود و به انسان احساس سیری نمی‌دهد، این ریزه‌خواری ادامه پیدا می‌کند و در نتیجه به چاقی منجر میشود.
از سوی دیگر، با احساس گرسنگی و دل‌ضعفه ناشی از حذف نان و برنج از برنامه غذایی، شخص دچار استرس میشود و پیامد استرس، پرخوری عصبی است.
