به گزارش خبرداغ به نقل از آفتاب،مسیح مهاجری در این سرمقاله با عنوان «یکی بر سر شاخ، بُن می‌برید»، نوشت: ترفند شکست‌خورده بنگاه سخن‌پراکنی انگلیس در برخورد با امام خمینی گویا بنای توقف ندارد. بعد از اتمام نامه‌نگاری با مقامات آمریکایی که راه به جایی نبرد و به بی‌اعتبارتر شدن «بی بی سی» انجامید، اکنون ماجرای اعدام منافقین در سال 67 در دستور کار این روباه مکار قرار گرفته و به بهانه انتشار جملاتی توسط افرادی که با تصور باطل به فکر کسب اعتبار برای خود و ضربه‌زدن به مسئولان نظام برآمده‌اند، بار دیگر در صدد ضربه‌زدن به بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی برآمده است.
تکلیف بنگاه سخن‌پراکنی انگلیس روشن است و از دشمن انتظاری غیر از ضربه‌زدن، انتقام‌گرفتن و لجن‌پراکنی نمی‌توان داشت. اگر سخنی هست با کسانی است که بر سر سفره نظام جمهوری اسلامی نشسته‌اند و با خیال‌های خام خود در صدد ضربه‌زدن به انقلابی که امام خمینی آن را به پیروزی رساند، برمی‌آیند. این افراد تصور می‌کنند از این طریق می‌توانند برای خود و مجموعه‌ای که به آن تعلق دارند اعتباری کسب کنند و از امام خمینی و ادامه دهندگان راه آن یگانه دوران انتقام بگیرند!
هیچکس مخالف تلاش این افراد برای کسب اعتبار و شیرین‌شدنشان در چشم مردم نیست اما متاسفانه اینان برای رسیدن به این هدف به راه انحرافی روی آورده‌اند. پیمودن این بیراهه نه تنها این افراد را به هدفشان نمی‌رساند بلکه از یک طرف نقاب از چهره واقعی‌شان کنار می‌زند و به مردم می‌فهماند که اینان حاضرند برای یک دستمال قیصریه‌ای را به آتش بکشند و از طرف دیگر چند روزی برای دشمنان انقلاب اسلامی خوراک تبلیغاتی فراهم می‌کنند تا عده‌ای از جوانان را دچار تردید نمایند.
خوشبختانه هنوز در جامعه انقلابی ما افرادی حضور دارند که از حوادث انقلاب و رویدادهای دهه 60 و جنایات منافقین و چگونگی مقابله با آنان اطلاعات کامل و دقیق دارند و می‌توانند ذهن‌ها را روشن کنند و با ترفندهای بوق‌های تبلیغاتی دشمنان انقلاب و نادانی‌های بهانه‌سازان مقابله نمایند. این واقعیت را نیز همه می‌دانند و حتی دشمنان کینه‌توز انقلاب و نظام جمهوری اسلامی نیز از عمق جان باور دارند که امام خمینی در تمام مراحل انقلاب از مسیر احکام شرع و ضوابط قانونی ذره‌ای فاصله نگرفت و به چیزی غیر از منافع مردم نیندیشید. بنابراین، از رهگذر چنین ترفندهای ناشیانه‌ای نه تنها امام خمینی آسیبی نمی‌بیند بلکه با روشنگری‌هایی که صورت می‌گیرد بسیاری از زوایای تاریک تاریخ انقلاب اسلامی روشن میشود و روزنه‌های سوءاستفاده دشمنان نظام جمهوری اسلامی یکی بعد از دیگری مسدود می‌گردد.
در این میان، اگر نگرانی‌هایی وجود دارد، در دو زمینه است. اول آنکه چرا بهانه‌سازان از این همه تجربه که در نشیب و فرازهای دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به دست آمده استفاده نمی‌کنند؟ و دوم آنکه فعالان سیاسی جامعه انقلابی ما با مشاهده این همه دشمنی که با اساس و ریشه انقلاب و نظام اسلامی صورت می‌گیرد چرا دست از منازعه و مشاجره و تخریب و تضعیف همدیگر بر نمی‌دارند و برای حراست از اصل انقلاب و نظام اسلامی متحد نمی‌شوند؟
برای آنکه بهانه‌سازان متوجه شوند چه اشتباه بزرگی مرتکب می‌شوند خوب است بر این واقعیت تاکید کنیم که عناصر بیگانه اعم از انگلیس و آمریکا و صهیونیست‌ها که شما به انتشار مطالبتان از طریق بوق‌های آنها دل بسته‌اید، نه شما را می‌خواهند و نه کسانی را که شما درصدد کوبیدن آنها هستید. اگر روزی آنها بر مقدرات این کشور مسلط شوند، نه به شما رحم خواهند کرد و نه به طرف مقابل شما. ما دوست نداریم مثل شما بهانه‌سازی کنیم ولی این را بدانید که دشمنان به اندازه کافی از کسی که شما به سخنان به اصطلاح اعتراضی او استناد می‌کنید و صدای او را برای پخش‌شدن به رسانه‌های بیگانه می‌دهید، سند و مدرک دارند که در زمان مقتضی زیراب او را هم بزنند و شما را نیز که در صدد کسب اعتبار برای او و کوبیدن امام هستید از سر راه خود بردارند.
بنابر این، حق این است که اندکی به خود آیید و بیش از این عرض خود نبرید و زحمت دیگران مدارید. شما کافی است فقط به این یک ترفند کاملا سیاسی‌کارانه توجه کنید که دشمن نوار به اصطلاح افشاگرانه اهدایی شما را چند روز بعد از دیدار محمود عباس با سرکرده منافقین که این نیز چند روز بعد از حضور و سخنرانی شاهزاده معتاد و فاسد سعودی در همایش منافقین در فرانسه صورت گرفت، پخش کرده است. آیا همین واقعه نباید به اندازه کافی به شما هشدار بدهد و شما را از بیراهه‌ای که در آن قرار گرفته‌اید باز گرداند؟!
فعالان سیاسی و سران احزاب و جناح‌ها که این روزها با رسیدن بوی انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم به مشامشان بار دیگر وارد چرخه باطل بی‌آبرو کردن همدیگر شده‌اند نیز باید به این سوال مردم پاسخ بدهند که در شرایط استمرار تهاجمات تبلیغاتی دشمنان ملت و کشور و در زمانی که اساس انقلاب و نظام هدف این تهاجمات است، چرا منافع ملی را فدای منافع جناحی و حزبی و گروهی می‌کنند؟ تلاش قانونی با رعایت ضوابط اخلاقی و شرعی برای جلب توجه مردم و کسب آرای آنان، حق احزاب و جناح‌ها و فعالان سیاسی است اما توسل به تهمت و افترا و تخریب و نفی دیگران برای اثبات خود نه تنها حق نیست بلکه عاملی برای ضربه زدن به کشور و ملت و نظام است. دشمن تلاش می‌کند اساس را زیر سوال ببرد و سلطه خود را به کشور برگرداند و درست در همین زمان، عده‌ای به جای آنکه متحد شوند و حملات دشمن را دفع کنند، به جان همدیگر افتاده‌اند و با دعواهای سیاسی و خانگی به دشمنی که برای تصاحب خانه و بیرون راندن طرفین دعوا برنامه‌ریزی کرده است کمک می‌کنند.
این وضعیت، مصداق شعر معروف سعدی است که:
یکی بر سر شاخ بُن می‌برید
خداوند بستان نظر کرد و دید
بگفتا که این مرد بد می‌کند
نه بر دیگران بل به خود می‌کند
تردیدی وجود ندارد که دشمنان خارجی و بیگانگان کوچک‌تر از آن هستند که بتوانند به اهدافشان برای براندازی نظام جمهوری اسلامی حتی نزدیک شوند اما به این شرط که خودی‌هایی که بر شاخ نشسته‌اند در صدد بریدن بُن نباشند.
